Angstdroom
De Lena Adriana keert terug in zijn thuishaven.
Geladen tweemastklipper, voor de wind varend op één van de Zeeuwse stromen.
de wimpel, ook wel de vleugel genoemd.
Een tjalk of een klipper zonder wimpel
was eenvoudig niet denkbaar.
Hij bestond uit een stijf houten gedeelte
het scheerhout dat om de top van
de mast kon draaien. Aan dat scheerhout
werd de feitelijke wimpel bevestigd. Op
een flinke tjalk hoorde een blauwe zes el
lange wimpel, gezoomd met een rood, wit
en blauwe rand. Onder het scheerhout
had de wimpel bovendien nog een rood,
wit en blauw baantje.
Een treurboom onder het scheerhout was
een teken van rouw. In plaats daarvan
voerden de schippers in voorkomende ge
vallen ook wel een apart rouwvlaggetje
aan de vlaggestok op het roer. Een rouw
vlag was zwart met een grijs boompje of
soms met een wit kruis.
De sierlijke kronkelende beweging van
de wimpel hoorde bij het zeilende binnen
schip. Behalve om de windrichting aan
te geven, diende hij tevens als versiering.
Iedere rechtgeaarde schipper hield de vleugel
nauwlettend in het oog. Tijdens de vaart
was dat noodzakelijk, maar als hij ergens
stil lag, wilde hij toch ook nog wel weten
„wat de wind deed".
De hierbij afgedrukte foto laat duidelijk
zien hoe sterk het beeld van een binnen
schip door de wimpel kon worden bepaald.
De betreffende foto, eigendom van het
Nederlands historisch Scheepvaartmuseum,
moet omstreeks 1900 zijn genomen en laat
een Overijsselse praam zien, die een brug
passeert in het Apeldoorn's kanaal.
J. P. van den Broecke.
Wordt vervolgd.
De minister heeft in zijn nota
Zeeuwse plaatsen genoemd voor de
mogelijke vestiging van kerncentra
les: Tussen Sint Philipsland en
Tholen, bij Bath, Hoedekenskerke,
bij Borssele
Over Zeeland's zee en land
krijsen in de bange droom mismaakte
meeuwen,
fladderend stervend boven reeds dode
aarde.
Uit doorbroken dijken vloeit
moddertraag
radio-actief water, drijven
gezwollen vissenlijken.
Verlaten dorpen, lege boerderijen
zijn grauwe wonden in het vale,
levenloze polderland
met als herinnering aan toen talloze
dierkadavers.
„De meeste mensen zijn geëvacueerd"
melden de kranten.
Wie bleef vanwege huis en haard
is pijnlijk langzaam gecrepeerd
De worsteling was tevergeefs,
alleen een haaste vlucht was het
ontkomen
Eén kerncentrale is meer dan vol
met krachten voor het nucleaire
sterven.
Waarom moet deze gruwe dood in
meervoud
dreigen over Zeeuwse erven?
Is zelfs een kleine kans op
enkelvoudig lijden
al geen kwaad genoeg?
Joris van Hoedekenskerke.
9