Bezinkvclden in hei Zuidersloe.
Het technisch bureau der domeinen.
De aanleg van bezinkvelden ter bevor
dering van een versnelde slibafzetting, die
in de dertiger jaren in het Zuidersloe zulke
goede resultaten opleverde, had tot gevolg
dat het domeinbestuur besloot eenzelfde
werkwijze toe te passen langs de noordelijke
kusten van Friesland en Groningen en in de
Lauwerszee. De leiding van die werkzaam
heden werd aan ir. Verhoeven opgedragen.
Zijn standplaats Middelburg lag ten op
zichte van het uiterste noorden van het
land wel erg ongunstig.
Bovendien werd behoefte gevoeld aan de
instelling van een gecentraliseerd technisch
apparaat in Den Haag, om het domein-
bestuur aldaar direkt van advies te kunnen
dienen en om de uitvoering van belangrijke
werken te kunnen voorbereiden. In 1937
werd daartoe het technisch bureau der do
meinen opgericht. Als direkteur van het
nieuwe bureau werd ir. Verhoeven aange
wezen. Na een 25-jarig verblijf verliet hij
Middelburg met tegenzin.
Na de oorlog ging het technisch bureau
der domeinen over naar de dienst van de
Rijkswaterstaat en werd de heer Verhoeven
Ondanks ontelbare tegenslagen en teleur
stellingen werd het gehele projekt tenslotte
toch een sukses. Het initiatief tot deze
bosaanleg is aan Verhoeven te danken.
Andere aktiviteiten.
In de loop der jaren verschenen van de
hand van Verhoeven tal van publikaties, die
vooral betrekking hadden op de landaan
winning en de ontwikkeling van het be-
dijkingswerk door de eeuwen heen. Samen
met zijn vriend dr. J. de Hullu verzorgde hij
een bewerking van het beroemde boek van
Andries Vierling „Tractaet van dijckagie".
Voorts was hij vele jaren voorzitter van
de bekende „examencommissie Zeeland".
Deze commissie zet zich reeds vanaf 1902
in om jongelui, die om welke oorzaak ook,
geen hoger technisch onderwijs kunnen vol
gen, in staat te stellen om desondanks toch
een diploma te behalen in de weg- en
waterbouwkunde, dat in het gehele land
erkenning heeft gevonden. Veel jonge men
sen met een grote dosis doorzettingsver
mogen wisten zich in de loop der jaren
met het door hen behaalde „diploma Zee
land", uitstekende maatschappelijke posities
te verwerven.
De eerste Spartina wordt ondergeploegd. Foto: Directie van de Wieringermeer.
Dennen in de Schouwse duinen. Foto: Berge, Haamstede.
hoofdingenieur-directeur van de nieuwe di
rectie Landaanwinning. De laatste bedijking
die in Zeeland onder zijn leiding tot stand
kwam, lag ten zuiden van de Sloedam. Het
werk werd in de jaren 1949 en 1950 uit
gevoerd en het bedijkte komplex kreeg de
naam Quarlespolder.
Het was het eerste schor dat gedeeltelijk
met spartina was bgroeid toen het bedijkt
werd. Nadat hij het 25 jaar geleden ter
plaatse had laten uitplanten, beleefde Ver
hoeven nog het genoegen van deze bedij
king, die tevens zijn laatste was. In 1951
werd hij gepensioneerd.
Ik heb de indruk dat de persoon Ver
hoeven in Zeeland in het vergeetboek was
geraakt. Alleszins begrijpelijk na de ellende
van de oorlog 1940 - 45 en na de afschu
welijke ramp van 1953.
Niettemin acht ik een posthume hulde
op zijn plaats voor alles wat hij in en voor
Zeeland tot stand heeft gebracht.
J. P. van den Broecke.
9
