„VLIEG 'S ZWEEF" Zweefvliegen, wie weet er wat van. Tja, de insiders die al een poosje meelopen, sorry vliegen. Of mensen die toevallig met hun neus op zo'n vliegveld wonen. Maar als doorsnee mens met nauwelijks of geen aviateursneigingen trekt u misschien, net als ik deed, uw schouders op onder het mompelen van „Ik zie die dingen wel eens." Vreemd eigenlijk, zeilen, voetballen, zwem men, tennis, noem maar op, daar horen we regelmatig van, doen we zelf aan, maar het zweefvliegen blijkt een sport die niet direkt in het middelpunt van de belang stelling staat. Toch heeft Nederland zo'n 2500 beoefenaars van het luchtzeilen, zoals een klein jongetje uit mijn direkte omge ving het laatst heel slim noemde. Veel zweefvliegers zijn nog in opleiding en van de 250 wedstrijdvliegers in ons land bedrijven er zo'n 100 topsport. Alleen Zeeland heeft liefst drie zweef- vliegvelden, al dan niet gekombineerd met gemotoriseerd luchtverkeer. Te weten: vlieg veld Haamstede op Schouwen-Duiveland', vliegveld Het Sloe in Midden-Zeeland en in Zeeuws-Vlaanderen het onlangs officieel geopende vliegveld Smitsschorre. De moeite waard een kijkje te gaan nemen dus. Zodoende stonden we op een zeldzaam grauwe regenachtige zondag met behoor lijk wat wind op vliegveld Haamstede. De afspraak was nu eenmaal gemaakt, al dachten we er niet over met dit weer in zo'n kist te kruipen. Gelukkig bleken zowel voorzitter van de Vliegclub Haamstede, de heer P. M. G. Sweep, als algemeen bestuurslid, de heer M. Staat uit Rotterdam, het hier roerend mee eens, zodat we veilig koffie drinkend in de mess konden gaan zitten wachten op de verwachte en door mij enigszins ge vreesde opklaringen. Die vrees bleek voor die morgen ongegrond, want het K.N.M.I. bleek met de voorspellingen voor die dag, wat Schouwen-Duiveland betrof, niet in de roos te schieten. De zweef doop vond dan ook een weekje later plaats, boven een zinderend schiereiland. Wel kwamen we die druilerige zondag morgen het een en ander aan de weet over die 2500 zwevende Nederlanders en hun favoriete hobbv. Ondanks het feit, dat aan het zweefvlieg- wezen doorgaans niet zoveel ruchtbaarheid wordt gegeven, blijkt het wel een sport te zijn, die in opmars is. Er heerst gebrek aan vliegvelden en veel clubs moeten zelfs een ledenstop invoeren. Beste bewijs dat er vooral onder de jeugd een stijgende belangstelling bestaat. Zowel jongens als meisjes, ook brildragend trou wens, kunnen zich vanaf 14 jaar in het zweefvliegen bekwamen. Wel voeren de jongens de boventoon, maar dat komt waar schijnlijk omdat die eerder geneigd zijn van vliegtuigmodelbouw naar straaljager piloot-aspiraties toe te groeien. Helemaal geen misplaatste jongensdroom overigens, want middelbare scholieren in de leeftijd van 15 tot en met 19 jaar met goede cijfers voor Engels en wiskunde, kun nen als ze van plan zijn verkeersvlieger of straaljagerpiloot te worden, via hun club een leuke rijkssubsidie in de wacht slepen. Wel moeten ze, net als alle andere zweefvliegadspiranten, een medische keuring ondergaan die dan in dit geval wel wat zwaarder uitvalt. Voor meisjes gaat deze vlieger tot dusver jammer genoeg niet op, maar verder kunnen ze wel degelijk aan hun trekken komen, dat bewijzen de vier vliegende damesleden van Club Haamstede maar al te zeer. Zweefvliegen is niet spotgoedkoop, maar het is in verhouding ook weer geen ver schrikkelijk dure sport, al is een buiten staander gauw geneigd het tegenoverge stelde te denken. Voor zo'n 500 a 600 gulden is men voor een heel seizoen elk Een kijkje in de hangar tijdens slecht weer te Haamstede, alle kisten staan netjes geparkeerd Fcto: Johan Berrevoets, Zierikzee. 23

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1976 | | pagina 23