Zeven hectaren
voor de paardensport
Van 'n hoefslagje naar 'n 800 m2 grote manege
„De Korenzolder" in Bruinisse
Bruinisse. Wanneer Kees-Jan van der
Graaf, veertien jaar en leerling van de
middelbare landbouwschool, niet tegen zijn
ouders had gezegd, dat hij liever manege
houder dan boer wilde worden, had Brui
nisse waarschijnlijk nu nog niet zijn prach
tige manege „De Korenzolder" gehad.
De ontwikkelingsmaatschappij „Wilma"
uit Weert had er wel plannen voor. Midden
tussen de andere voorzieningen: een jacht
haven, speeltuin, golf- en tennisbaan en
straks tweehonderd recreatiebungalows, was
binnendijks aan de Groenweg een manege
gepland. Die zou komen op de plaats van
de boerderij „Zorgvliet" en Pieter van der
Graaf hoorde dat.
Pieter is één van de vijf Van der Graaf-
zonen, die geen van allen veel ervoor voel
den om in de agrarisch gerichte voetstap
pen van hun vader te lopen. Eén van hen
deelde wel zijn liefde voor het paard. Dat
was Kees-Jan en zijn toekomstvisie gaf de
doorslag.
Vader A. J. van der Graaf, boer en
manegehouder in Nieuwerkerk ging eens
praten met de Wilma, kocht Zorgvliet en
eind vorig jaar begon aannemer Albouw
te bouwen naar een ontwerp van architect
Jan Brouwer. Voor een kwart werd het
bestaande gehandhaafd, voor driekwart
nieuw gebouwd.
Op 5 juni ging manege „De Korenzolder"
officieel open. Met een feestelijk middag
programma, dat een groep enthousiaste ge
bruikers van de manege in Nieuwerkerk
in elkaar had gedraaid. De openingswoorden
kwamen van de heer L. M. Moermond,
burgemeester van Westkapelle, vroeger
voorzitter van De Schouwse Ruiters, die
samen met de landelijke ruitervereniging
Westelijk Schouwen een gedeelte van het
feestprogramma voor hun rekening namen.
Cupido, Andreas, miss Corina, Utopia,
Brunio, Montie, Langka, Borrie, Flash, Dan-
die, Winston, Furio, Pciolo, Leida en Vesta,
kortom alle 24 paarden en ponies gingen
mee naar de nieuwe behuizing. Ze hebben
voortaan de beschikking over een binnen-
manege van achthonderd vierkante meter
groot en een buitenmanege van dertig bij
vijftig meter. Daar komt dan nog een
springtuin bij met hindernissen. In totaal
een project van 7 ha.
Vanuit een foyer, waar een hapje en
drankje onder andere wordt geserveerd
door mevrouw J. C. v. d. Graaf - v. Westen,
die daar onlangs haar horecapapieren voor-
haalde, krijgen de gasten behalve een riant
uitzicht op de binnenmanege ook de moge
lijkheid om straks een leuke kinderboerderij
te bekijken. Daarin komen dwerggeitjes,
eenden, ganzen, pluimvee en herten, aan
trekkelijk voor de jongste gasten.
Verder zijn er logeerkamers, geschikt
voor ruiterkampen en weekeinden.
Toen de heer Van der Graaf in 1944 naar
Zeeland kwam, was hij ambtenaar, oud-
heidemijer en ingedeeld bij het bureau ont
ruiming, in verband met de inundatie. In
1947 ging hij boeren. In Nieuwerkerk. Hij
bracht een paar luxe paarden mee naar
zijn bedrijf en ging fokken. Zijn liefde voor
het paard hield stand in een tijd, waarin
zijn collega-boeren het voordeel van de
trekker gingen inzien, zorgde hij regelmatig
voor een prima fokhengst.
Van het een kwam het ander, zoals dat
zo vaak gaat. De kinderen kregen in 1954
een paar Forestponies en de popelende
jeugd uit de omgeving mocht ook wel eens
een ritje maken. Mevrouw Van der Graaf
kijkt er haar plakboeken op na en komt
met een artikeltje uit de Zicrikzeese Nieuws
bode op 24 mei 1966.
Dat maakt er melding van, dat een
aantal ponyruitertjes, onder leiding van hun
trainer J. de Wilde, ging trainen op het
terrein van de heer Van der Graaf aan
de Kempensweg in Nieuwerkerk. Dat ging
prima in de zomer, maar in het najaar
werd het wat koud. In de grote schuur
legde het echtpaar Van der Graaf daarom
wat zand en stro en zo ontstond een hoef
slagje van vijf bij zes meter. Met een loop
lampje werd voor licht gezorgd. In de
nieuwe binnenmanege in Nieuwerkerk zor
gen twintig dubbele tl-buizen nu voor vol
doende verlichting.
„Het ziet er nu allemaal wat commer
ciëler uit", zegt de heer Van der Graaf.
„Vroeger was het heel wat gemoedelijker.
Toch hopen we die goede sfeer te houden,
ook hier en ik ben er daarom niet aan
begonnen de prijzen omhoog te gooien."
Niet zonder weemoed nam hij afscheid
van zijn „spul" in Nieuwerkerk. Hij her
innert zich nog best, hoe het allemaal was.
De eerste betaalde lessen, die hij ging
geven voor 4,—, nadat hij eerst tijden
lang liefhebbers, die zelfs uit Flakkee naar
hem toekwamen, gratis de beginselen van
het paardrijden bijbracht. Vanaf een banden
wagen bekeken de toeschouwers de ver
richtingen in de manege. Ze namen een
plaid mee en als het toch te koud werd,
gingen ze naar binnen, waar mevrouw
Van der Graaf „sloten koffie" zette.
„We hebben veel vrienden gemaakt in
die tijd", aldus de heer Van der Graaf.
„Je kunt ook zeggen dat paardemensen, in
het algemeen dierenvrienden, gezellige men
sen zijn." Nu is alles perfect. Het intieme
is er af, geeft hij toe. Op 1 november zal
het allemaal tien jaar geleden zijn, dat
de manege in Nieuwerkerk officieel begon.
Op 2 november wordt de heer Van der
Graaf zestig. Het is hem niet aan te zien,
hoewel hij wel zegt toch niet aan de onder
neming in Bruinisse te zijn begonnen, wan
neer Kees-Jan er niet voor gevoeld had.
Intussen is de organisatie in handen van
het echtpaar, dat zich met alle enthou
siasme inzet voor de nieuwe zaak. Echter
niet zonder de liefde voor het paard op de
eerste plaats te zetten. „Bij ons worden
de paarden nooit" afgereden. Ze rijden nooit
meer dan drie uur per dag in de binnen
manege of vijf uur per dag buiten. Ook
al is het druk, we verkopen gewoon „nee"
wanneer dat nodig is."
De manege heeft op het ogenblik zo'n
In de nieuwe binnenmanege van de Korenzolder te Bruinisse inspecteren de heer v. d. Graaf
en burgemeester Moermond (die de zaak opende) een ruiterstoet.
Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee.