Halfmiljoenste passagier
voor Olau-Line
De Slavenkas in het Maritiem Museum te Zierikzee. Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee.
en slecht betalende zeelui over zich heen
laten gaan tot het zo bar werd dat in 1737
een bepaling aan de reglementen werd toe
gevoegd betreffende „het schelden en drei
gen tegen de boekhouder".
Hieraan moet worden toegevoegd, da.,
het commissarisschap misschien wel eervol
was, maar in ieder geval niets opleverde.
Na de slag van Algiers, waar korte met
ten werd gemaakt mei de eens zo geduchte
Barbarijse zeerovers kreeg het fonds het
karakter van een sociale verzekering. Naast
de oudedag-voorzieningen werd aan de na
bestaanden van Zierikzeese zeelui uitkering
gedaan, een voor die tijd nog steeds uniek
weduwenfonds, dat tot 1941 aan recht
hebbende gegadigden zou uitkeren. Hel
reglement onderging in 3 S51 een laatste wij
ziging en werd in 1894 voor het laatst
uitgegeven.
Na het overlijden van de laatste recht
hebbende, bestonden plannen het aanzien
lijk overgebleven bedrag te besteden aan
de bouw van een ziekenhuis. Bij nader in
zien werden echter obligaties aangekocht
die later met winst verkocht, leidden tot
de bouw van twee kleuterscholen. Het geld
kwam door rijksaflossing later weer tot be
schikking van de Slavenkas.
Tegenwoordig president commissaris de
heer R. van Ommeren en secretaris boek
houder de heer J. C. van Beveren gaven
een beeld van de doelstelling van de Slaven
kas in de toekomst en het daarmee samen
hangend aanvullend reglement. Het in 1851
veranderde reglement bleek namelijk van
nogal wat haken en ogen voorzien.
Zo bleek uit de bepalingen dat het van
gemeentezijde onmogelijk was wijzigingen
aan te brengen, commissarissen van de Sla
venkas de bevoegdheid evenmin hadden
en de deelhebbers het niet konden om de
simpele reden, dat ze er niet meer waren.
Zodoende werd het reglement als zodanig
gehandhaafd en kwam er in 1973 een aan
vullend reglement waardoor het kapitaal
op rechtsgeldige wijze in stand kan worden
gehouden en gebruikt kan worden voor
vastgelegde doeleinden.
Doeleinden met een als het even kan
nog steeds maritiem karakter betreffende
Zierikzee. Studie-opdrachten op het terrein
van de Zierikzeese historie met betrekking
op koopvaardij en visserij komen bijvoor
beeld in aanmerking. Zo werd het archief
van de Slavenkas geïnventariseerd en voor
zien van een historische beschrijving. Bin
nenkort zal naar aanleiding hiervan het
geïllustreerde boekje „De Slavenkas van Zie
rikzee" verschijnen. Het plan bestaat een
serie boekjes met historische en anekdo
tische verhalen met maritieme achtergrond
te doen verschijnen.
Uit de Slavenkas worden ook aankopen
van historisch waardevolle voorwerpen met
betrekking op het maritiem verleden van
de stad gedaan. Zo werd een schilderij
van het Havenhoofd van Zierikzee van
W. B. Tholen aangekocht en in bruikleen
aan het gemeentemuseum afgestaan.
Met de Slavenkas als sponsor wordt onder
de Zierikzeese jongeren een hut op het
zeezeilschip De Eendracht verloot, waarna
de gelukkige veertien dagen wordt ingewijd
in de kneepjes van het zeezeilen.
Bovendien wordt aan daarvoor in aan
merking komende Zierikzeese instellingen
tot algemeen nut een indirekte subsidie ver
leend. Tot dusver was dat het geval bij
de kombinatie zwembad-sporthal Onderdak,
het Maritiem Museum en de Meester Breet-
velt-speeltuin.
Een eerbiedwaardige eeuwenoude Slaven
kas, van bittere noodzaak tot plezierige
spaarpot die nog steeds vruchten afwerpt
voor de Zierikzeese gemeenschap en dat
alles door toedoen van de Barbarijse zee
rovers.
Mrs. Trudy Griffith - Davies uit Sandhurst (Kent) wordt in Vlissingen op z'n Zeeuws
verwelkomd bij haar aankomst met de „Olau Finn".
Vrijdag de dertiende was dit keer geen
ongeluksdag. Integendeel. Niet voor de
Deense Olau-Line, die op deze dag de
500.000ste passagier vervoerde sinds midden
maart 1975 een begin werd gemaakt met
de dagelijkse veerdiensten tussen Vlissingen
en Shecrness in Kent, Engeland. Evenmin
voor mrs. T. Griffith Davies uit Sandhurst,
ook in Kent gelegen.
Mrs. Griffith Davies, die samenreisde met
haar dochtertje Pamela-Ann (8 jaar) en een
nichtje uit Nederland, Manon de Boer (8
jaar), werd voor vertrek in de Terminal
te Sheerness verwelkomd door de heer Cees
Rietkerk, direkteur van Olau-Line in Groot-
Brittannië en leden van het personeel.
Er waren bij deze feestelijke gebeurtenis
uiteraard bloemen en kado's, terwijl Mrs.
Griffith Davies voor een volgende reis
een open biljet voor haar gezin ontving.
Aan boord werd de halfmiljoenste passa
gier al even feestelijk ontvangen, zoals
ook het geval was bij aankomst in Vlissingen,
waar direkteur Nederland, Hendrik Lobbe,
en zijn medewerkers, alsmede vertegen
woordigers van de Provinciale Zeeuwse
VVV, haar een hartelijk welkom bereidden.
30
