schilder Controleer, maak schoon, en gooi weg deze zomer uitpuilde van de bezoekers. Weer een sprong van 3% eeuw terug naar Antwerpen: stad van kooplieden, bankiers, reders, drukkers, bouwers, vaklieden, dia mantslijpers, kunstenaars, geestelijken. In 1610 kocht Rubens het huis aan de Wapper, het was dertig jaar lang getuige van zijn lief en leed, zijn kunstwerken en opleidingen der leerlingen. Zijn kunstkol- lekties heeft het gehuisvest; er werd naar Rubens' inzicht en verbeelding een barokke tuin aangelegd met paviljoens en priëlen en natuurlijk ging het na zijn dood bergafwaarts met dat alles. Maar de stad Antwerpen kocht het complex aan, restau reerde het van 1939 1946 en vulde het aan met schenkingen uit de tijd van Rubens. Een hele middag daar gekeken en in onze verbeelding er „gewoond": de binnen koer, de keuken, de dienkamer, de eetkamer waar het familieleven van de meester zich ten dele afspeelde, de slaapkamers, de kunstkamers en de ateliers, de trapzaal, de familiekamer waar men zich 's avonds op een dag als nu rond de open haard verzamelde. In de zeventiende-eeuwse tuin zien we de vijftigjarige Rubens wan delen met de zeventienjarige Helène Four- ment die hij trouwde na de dood van zijn eerste vrouw en die hem vijf kinderen gaf. Zijn zelfportret (gaat hierbij), zijn Vlaamse Zelfportret van Rubens in zijn Rubenshuis te Antwerpen. meubels uit de zeventiende eeuw, het goud leren behang, de kussen- en andere kasten, de huishoudelijke zaken, de kroonluchters met de kaarsen, de geschilderde portretten. Daar en zo leefde een rijk man in die tijd; zijn huis en tuin op honderd meter afstand van de huidige Meir met autorazend, kijk en koopgraag publiek in drommen. Smal stil straatje door na oversteken van de Meir, en we staan in de St. Jacobs- kerk met haar rijk barok interieur. Ge bouwd waar in de vijftiende eeuw bij de poort van het Kipdorp de pelgrims naar Santiago de Compostella kwamen over nachten en rusten. Massale toren gefinan cierd door de rijke Sinjoren-burgers in de omgeving, in een poging om de toren van de Kathedraal te overtreffen, wat niet is gelukt. Beeldenstorm; dan een halve eeuw metsel- en decoratiewerk, nu: rijk versierd uit tweede helft van 17de eeuw met schil derijen van de leermeester van Rubens, Otto Venius, van zijn leerlingen, van hem zelf. Achter het koor zijn grafkapel waarboven één van zijn laatste doeken: de Maagd en de Heiligen. Let wel: die St. George lijkt sprekend op hemzelf, de Moeder Gods is zijn eerste vrouw Isabelle Brant en Maria Magdalena is natuurlijk Helène Fourment die pas 26 was toen Rubens stierf. Hun resten liggen onder de plek waar wij staan, daarnaast is de van een kluisdeur voorziene schatkamer ook weer uit Rubens' tijd. En dan zijn we nog niet eens in de Kathedraal geweest bij de Groenplaats, waar talrijke altaarstukken van Rubens en zijn leerlingen hangen. En niet in het Plantin-Moretus museum: typografisch museum als nergens elders. In de zeventiende eeuw werd er door Plan tin de „Biblia regia" gedrukt, in Hebreeuws, Mogen w,e u wat „planning" aanpraten met betrekking tot wat u zo al te doen krijgt vóór u weer het water op kunt met uw grote liefde, uw speedboat, uw Rand meer, uw kwarttonner, uw motorkruiser? Wie niet de tijd heeft en wel het geld doet er goed aan, eens op de werf te gaan kijken en opdrachten te geven. Anderen hebben tijd en moeten het wel zelf doen: die gore, gure en soms eindeloze opknap- klus. Nog maar een maandje uitstellen? Dat betekent dat u prachtige voorjaars dagen op het Zeeuwse water zult missen en anderen zult benijden die wel zodra het kon die lakbladders, teerstrepen en onderroestplekjes te lijf gingen al was het nog bitter koud. Ga eerst maar eens kijken, het werk op nemen, notities maken, neem brood en iets warms mee. Dekkleed eraf, en verbaas u niet over het vuil dat er in zes maanden opkomt: Nederland is een industrieland, weet u? Maak kastjes en kistjes open, in specteer de motorruimte, licht de vloerdelen op, zet de boel eens lekker tegen elkaar open, zo'n winderige voorjaarsdag. Neem een kartonnen doos en vul die met: Verroeste spanschroeven, versleten boot schoenen, halfvergane kleedjes, het over jarige brandblusapparaat, snoeren met brok kelige en beschadigde isolatie, die vergeten accu, die rafelige einden touw met „koeie- staarten", stalen vallen met roest en uit stekende draadjes, verroest gereedschap, ver geten speelgoed, half beschimmeld textiel, verdroogde vernis en verf, nooit schoonge maakte kwasten, restjes smeerolie en zo gaat het maar door. Mooi, dat ruimt op! Noteren wat er nieuw moet komen, waar we mee moeten beginnen. Meestal moet wekenlang tevoren worden vastgelegd of echtgenote en kin deren, stofzuiger en warm water met dwei len moeten meekomen. Eetgerei, pannen, servies, voorraadbussen: omwassen met (meegebracht) heet water en schoon in- Syrisch, Grieks, Latijn en Aramees schrift! Zestien drukpersen uit die tijd. Rubens werkte er, heeft er vele jaren de leiding gehad van de zozeer beroemd geworden Antwerpse Gravure-school. Rubens, al vroeg meester van het Sint Lucasgilde, was alles tegelijk: Vlaming die tien jaar in Italië werkte; katholiek en tevens geboeid door de „heidense" mytho logie; Europees diplomaat en huisvader; genie en tevens tekenleraar; bijzonder op zijn kunstwerk geconcentreerd en tevens zijn barok uitdragend; oppervlakkig in zijn perspectief, en perfectionist in de anatomie van zijn naakten; kunstenaar die hetgeen de Italiaanse meesters uit zijn voortijd en tijd voortbrachten overhevelde naar Vlaan deren. Het Rubensjaar is voorbij. Maar Rubens is nog op veel plaatsen te vinden, in dat enorm afwisselende Antwerpen! S. Z. pakken in plasticfolie tot we gaan varen. Gordijntjes, matrasovertrekken, kussenhoe zen, lakenzakken, etc.: naar huis ermee en volgende week schoon terug. Veel dingen: in de auto mee naar huis, de tijd aan boord is er te kostbaar voor als men ver van stalling of haven woont. Kookhoek, kastjes, toiletruimte: uitsoppen met heet water. Onderkant motorluiken, kuipbanken, vlon ders, zwemtrap en speelboot: reinigen met warm water en groene zeep. Roestvrij-stalen aanrecht, relingbuizen: er zijn niet-kras- sende produkten voor. Onder motor lekolie weghalen met stapels oude kranten en houtzaagsel; motor met poetskatoen zelf reinigen, accu en omge ving met soda afnemen: dat neutraliseert. Niet meer met die vuile overall de (schone) kajuit in: bewaar het vuilste werk voor het laatst. Met name op de motorkruiser merkt men dat met de uitlaatgassen (van eigen motor, of in sluizen) uiterst fijn roet in lichte mate naar binnen wervelt, het interieur wordt geleidelijk aan smoeze lig, en daar moet iets aan gedaan worden. Nylon, skai, suwide en vinyl „hangen" sta tisch aan, vragen om een schoonmaakbeurt. Geeft niet als het die zaterdag regent: er is ook binnen véél te doen, buitenom komt wel op droge dagen: dekhut, gangboorden, luiken en ramen schoonspuiten met milieu vriendelijk sop en water (iets dat de bin nenschipper iedere week doet, en wij? Na boenen niet meer dat in-en-in vuile dek kleed er weer op. Schoonboenen of soppen, laten drogen en opbergen! Tot a.s. nov. Systematische controle van schip, tuig en motor: Alle touwwerk meter voor meter nagaan op slijtage, loszittende bindsels, rafels; alle zeilen op los stiksel controleren, met nylon garen gemakkelijk zelf over te naaien, uit einden laten zakken, opgenaaide zeilnum- mers: loop het na en repareer! Belangrijk: de stuurinrichting, helmstokbeslag, roerkwa- Tekst: S. Z. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1978 | | pagina 25