Stagna—ÊB verder praten in een van de sfeervolle ka mers, die zo'n oude herenboerderij in zich bergt. Hij drukt zich ook nu weer zorg vuldig uit, want: „Het is al zo vaak voor gekomen, dat onze doelstellingen verkeerd worden geïnterpreteerd." Er is, vooral in het verleden, nogal eens argwanend gereageerd op de door „Love- rendale" gevolgde natuurmethoden. Zo ook op het sociale aspect van de theorieën van dr. Rudolf Steiner, grondlegger van de anthroposofie (letterlijk menswijsheid of wijsheid van de mens). Deze leer van Stei ner, kort samengevat gericht op de mens in zijn diepere kern (niet de materialistische, verstandelijke en abstract-denkende mens) is uitgebouwd tot een stelsel, waarin deze overtuiging zich ook praktisch toepast in dus biologisch dynamische landbouw, maar ook o.a. in geneeskunst en pedagogie. We zouden er niet al te diep op ingaan, hadden we afgesproken, deden dat ook niet, maar konden er toch niet helemaal om heen. Vooral ook, omdat de heer Schafer dat sociale en pedagogische aspect als zeer belangrijk in zijn „Loverendaalse werkge meenschap" nastreeft. Betrokkenheid. Bij die pedagogie sluit dan het kontakt aan van „Loverendale" met de zgn. „vrije scholen." Schafer is een groot voorstander van die kontakten met jongeren. Daarom verzorgt hij de rondleidingen ook graag zelf. Ook de eigen medewerkers van „Lo verendale" wil hij graag, en dan liefst van zichzelf uit, zoveel mogelijk bij het bedrijf betrokken zien. Onder die medewerkers bevinden zich jongeren uit „Het Zonnehuis", milieu-be schadigd heten die dan, die intern op de boerderij zijn. „Ter Linde", hoewel door ouderdom niet altijd even praktisch, heeft daar ruimte voor. Dan zijn er de „stage lopers" van landbouwscholen, die op „Lo verendale" een andere manier van landbouw leren. „We willen geen „hartjes" winnen", verzekert de heer Schafer. „Ons principe is: Laten zien hoe we het doen! Aan iedere kant immers kleven voor- en nadelen." Hij weet dat zelf maar al te goed. Want, hoewel hij zijn opleiding aan de biologisch- dynamische landbouwschool te Warmond ontving, werkte hij daarna twintig jaar in Italië, en in den beginne althans niet volgens de biologisch-dynamische me thoden. Maar hij begon toch ook daar zijn oorspronkelijke opleiding weer in praktijk te brengen. Sinds twee jaar is hij directeur van „Loverendale". Samenspel. Directeur, die term vinden we eigenlijk niet stroken met zijn opvattingen. Dat vindt hij zelf ook niet, geeft hij glimlachend toe. Hij zou graag een drie- of viermanschap het bedrijf zien leiden. Een werkgemeenschap vindt hij wat te ver gaan. Hij zou ook zijn medewerkers graag heel bewust willen maken voor hun werk, en ook mee laten leven in het werk van anderen. Hij wil zelfs zo ver gaan, dat men elkaar kan vervangen in geval van ziekte of vakantie. „Daardoor heb je minder financiële pro blemen", legt hij uit. „Minder, want geld verdien je niet in de landbouw!" „Het is een veelzijdig bedrijf," voegt hij er aan toe, „en als medewerker moet je het kunnen opbrengen dat te doen wat Het kaasmagazijn. 6

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1978 | | pagina 6