Lawaai en trillingen verjagen ook vele zeevissen Zeehengelaars opgelet: aard. Trekken we de vergelijking van deze twee soorten nog even door, dan moeten we tot de conclusie komen, dat de natuur haar zaakjes weer keurig geregeld heeft. Ik vertelde u reeds, dat de Drieteen- strandloper door z'n kleur weinig opvallend is, zelfs op een vlak strand. De Paarse Strandloper is bijkans nog moeilijker te vinden. Alleen de plaatsen, waar we hem moeten zoeken, zijn veel beperkter. Hij is altijd te vinden op stenen golfbrekers of idem -hoofden. De kleur van het verenkleed kunt u dan bijna al raden. Inderdaad: hij is vrij donker, leigrijs voor wat kop, rug en borst betreft; alleen de buik is wit. Bo vendien is het één van de weinige strand- lopersoorten met gele poten en een geel gedeelte aan de snavel. Doorgaans staat de vogel rustig op z'n basalten standplaats, of loopt hij kalm heen en weer, al zoekend naar voedsel dat uit kleine zeediertjes bestaat. Als u één of meerdere in de gaten krijgt, kunt u ze redelijk dicht benaderen, mits u geen ondoordachte bewegingen maakt. Ze zijn niet in het minst schuw. Waarschijnlijk heeft deze soort de negatieve kanten van de relatie mens - vogel nog niet vaak aan den lijve ondervonden! Wellicht hebt u het geluk ook deze vogel te ontmoeten. Let u eens op de hiervoor genoemde vogelsoorten. Zij kunnen uw strandwande ling nóg aangenamer en boeiender maken! Door Cor van Heugten. De meeste zeehengelaars hebben er geen notie van hoe gevoelig bepaalde zeevis soorten zijn voor lawaai en trillingen op of boven de voedselgronden. Vooral boot vissers doen er goed aan lawaai, zelfs op diep viswater, te vermijden. Vooral paling, kabeljauw, zeebaars en tong blijkt bijzonder gevoelig voor lawaai, dat binnen hun ge- hoorzone ligt. Een visserman uit Stellendam, die 40 jaar in het vak zit, heeft twee mooie voorbeelden van lawaai-hinder onder water. Een zalm visser uit Rockanje verving een vangplaats van houten palen door stevig kippegaas. Zo'n zalmvang is een beetje te vergelijken met een weervisserij voor ansjovis. Toen de houten palen, die diep in de grond geslagen werden, door het draadwerk ver vangen waren, bleek de zalm verdwenen. Op een stille dag ontdekte de zalmvisser wat er aan de hand was. Hij hoorde aan het water een fluitend geluid. Dit hoge trillingsgetal werd veroorzaakt door de sterke vloedstroom langs het draad van het kippegaas. De trillingen en het geluid hielden de zalm op grote afstand. Eenzelfde voorbeeld trof vissers op het Haringvliet, die een kuilvisserij voor anker hadden. Ze vervingen de ankerketting van het kuilnet door een stevige dunnne staal kabel, die beter te lieren was. Er werd nog niet de helft van normaal gevangen. De oorzaak lag zonneklaar bij het zingen van de strak gespannen staalkabel in de felle stroom. Laat een bootvisser nooit met een anker ketting met staalkabel vissen. Er zijn ook afhouders op de hoofdlijn van dun staal, die in felle stroom trillingen veroorzaken. Ik ken persoonlijk een geval dat een soort pianosnaar van lange lengte als afhouder werd gebruikt. Op de hengels met afhou ders van dat staal en die lengte (trillingen in de felle stroom) werd veel minder en soms helemaal geen paling gevangen. Ook kabeljauw is gevoelig. Niet alleen voor motorgeronk, bonzen of dreunen van voeten of vallende voorwerpen op een sta len dek van een boot, enz. Vis in de boot altijd op gymschoentjes of rubberlaarzen. Vis op kousevoeten zou ik bijna zeggen. Let ook eens op de schroef van uw buiten boordmotor. In heel wat gevallen wordt de buitenboordmotor in de vrijstand afge zet, als de boot voor anker gaat. Op felle stroom kan een schroefblad in vrij-stand gaan draaien en lawaai maken. Net als een papieren molentje in de wind U kunt dus veel beter de motor na het uitschakelen weer in de vooruit of achter uit zetten, zodat de schroef van de buiten boordmotor „vast staat". Het is maar een weet. U kunt ongemerkt een hele visdag bederven. Ook te dunne en te strak gespannen over belaste nylon-touwen kunnen in het fel stromende water wel eens visverjagende trillingen of zingende geluiden veroorzaken. Trillingen in het water planten zich vaak ver voort. Ik haal op ondiep water vissend altijd de buitenboordmotor omhoog. Zeker is ze ker. Ik geef de voorkeur aan korte nylon- afhoudertjes als zijlijn, de hoekafhouder of een ander aas-aanbieding naar gelang de vissoort en omstandigheden. 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1979 | | pagina 21