Drie generaties op de camping varen. Zeevissen met kleine jollen blijft een mooi-weer-gebeuren. De meeste ongevallen of „reddingen op het nippertje" zijn aan waaghalzerij, gebrek aan veilige voorzorgen, slecht zeemanschap en slechte kwaliteit en te kleine afmetingen van de visbootjes te wijten. De Hindhovense watersporter Jean Spronck gaat de komende zomer met enkele ervaren boothengelaars een aangepaste versie van de Amerglass-kraamboot op ruw water voor gebruik door zwaar-invaliden, beproeven. De heer Spronck is zelf al vele jaren met verlamde benen aan zijn rolstoel gebonden. De directie van Amerglass en Volvo-Penta hebben bij voorbaat toegezegd de experi menten voor deze onverwachte toepassing te steunen. Aan b. en w. van Tholen zal een ligplaats in de nieuwe sportvis-jacht haven van Stavenisse, aangepast voor ge bruik door rolstoel-gebruikers, worden ge vraagd. Overigens mag verwacht worden, dat de „kraamboot" voor Unicef ook in andere ontwikkelingsgebieden voor de meest uiteen lopende doeleinden van ziekenvervoer, me dicijn-express, personenvervoer, beroeps vissersboot in tropische wateren, vracht bootje, etc. kan worden gebruikt. De boot is erg stabiel, oersterk, zuinig en zeer bedrijfszeker en erg eenvoudig te repareren bij schade aan de extra stevige kiel en bodem. Tekst: S. Z. Zoals vrijwel alle sporten, kunsten en bezigheden is ook het kamperen verdeeld in drie categorieën. Op de campings die we in binnen- en buitenland bereizen vin den we duidelijke verschillen tussen hen die daar plaatsen bezetten. Let maar eens op of het een beetje uitkomt. 1. De oude generatie. Ze zitten koffie of thee te drinken naast hun stacaravan, gesitueerd op een bescha duwd plekje in Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen, Vlaanderen, Brabant en zo verder. Ze willen en moeten zo nodig af van hun appartement ergens in Randstad. Brabant, Antwerpen of Gent, en wonen regelmatig vanaf Pasen tot oktober op een Zeeuwse camping. Hun werkleven licht achter de rug. Hij is met pensioen en doet niets liever dan genieten van de zeelucht, het strandvissen en de markten in Goes, Middelburg en Zierikzee. Zij heeft in de stacaravan een mini-huishoudentje, moeiteloos bij te hou den; fiets bij de hand voor boodschappen doen, kleertjes breien voor de kleinkinderen. Op een regenavond worden de bevriende buren uitgenodigd op een glas wijn bij de kleine open haard, de kleuren-TV staat aan en er wordt gepraat over dat Zeeland, provincie die zo anders is dan waar ook, en toeristisch zo druk op mooie zomerdagen. Nee, dan zijn we er niet, zeggen ze. Tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren, en tijdens de metaal- en bouwvakvakantie ko men de kinderen met hun kroost. Ze huren een strandhuisje en mogen onze caravan bewonen, terwijl wij een vliegreisje maken of met een touringcar Duitsland of Frank rijk gaan bekijken. Zijn ze vertrokken, dan ruimen we de caravan netjes op, verzorgen de rozenborder rondom, plakken de teke ningen van de kleintjes op als souvenirs en dan komt de augustus- en september- stilte: sublieme maanden hier! De buren hebben een zeilboot, en we worden uitgenodigd voor een dagje. De stacaravan is voor ons een tegenpool van onze stadsflat en we hopen nog menig jaar dat „wisselleven" vol te houden! Ou dere generatie; enthousiast over het Zeeuwse natuurgebeuren dat na een lange stads- winter onweerstaanbaar lokt. Auto hebben ze niet meer, hoeft ook niet en het spaart heel wat geld! 2. Tussen dertig en zestig. Die generatie is nog dicht bij hun toe ristische jeugd. Ze wil meer zien van Ne derland en de rest van Europa. Om de twee jaar is er een nieuwe auto en ook die neemt de niet zo grote toercaravan mee aan de trekhaak. Kennissen van hem of haar herhalen: We zien het hier helemaal niet meer zitten: we rijden meteen naar het zuiden! Het tegenmotief: dat is in totaal vier of vijf dagen rijden naar de Costa Brava, werken aan het stuur niet zonder risico; dat wil ik niet, gezien mijn krappe va kantie en mijn krap vakantiebudget. Al die benzine en al dat tolgeld, mij niet gezien! Zo zijn er zovelen waar de vele verplich tingen van kinderen, sportclubs, zaken en bedrijven ravages aanrichten in hun reis- en toermogelijkheden. Och, wat zou het? Het is minder warm in Zeeland, er zijn niet veel bossen en heuvels. Maar vanaf de duinen, de dijken en de dammen zijn er mooie uitzichten, de stranden zijn redelijk schoon, er is folklore, klederdrachten, ringsteken, er is volop verse vis, je kunt er een zeilboot huren of een paard, de kinderen leren ponyrijden, er zijn speeltuinen en als het een dag regent of stormt is het gezellig in de caravan. Volop vertier, allerlei VVV- evenementen. strandwedstrijden, musea, eetzaakjes en vooral: op de campings plaats voor de toercaravan die maar een week of zo komt. Tijdig gekomen, caravanplekje werd aan gewezen; voortent kon erbij als „social centre" en speelruimte. Opblaasboot of surfplank meegenomen voor varen en zeilen vanaf de enorme oever-recreatieterreinen, strandvisgerei natuurlijk ook. Kinderen vin den al gauw vriendjes, slapen als rozen, we nemen ze mee naar „Klein Walcheren" in Middelburg en gaan daar eten. Na zo'n dag staat de caravan klaar, het pilsje en de sherry ook; formica eethoekje, keukentje dat blinkt van het roestvrij staal, en dan de prima bedden voor ons viertjes. De laatste vakantiedag afbreken en aan haken, eind van de middag zijn we al weer thuis! Optimale benutting van de beschikbare dagen omdat Zeeland niet ver weg ligt! 3. De jonge generatie. Die kijkt er weer anders tegenaan. Hun materiaal: nylon tentje, acryl slaapzak, gas- comfoortje, pannetje, een trui. Dat alles op de rug tegen een draagstel, of op de fiets of brommer. Zo komen ze naar Zee land. de Parijzenaars, de Brusselaars, de Walen, de Vlamingen, de Amsterdammers. En de Zeeuwse jeugd gaat precies zo naar Denemarken, Beieren of de Rivièra, mis schien wel liftend of met een klein au tootje en dan een surfplank op het dak. Ze komen de camping binnen. Wat kost het hier? Is er een gezellige kantine? Hoe laat mogen we nog thuiskomen? Hebt u een achteraf-plekje, we hebben de radio graag aan, zachtjes dan wel. Onder elkaar: niet leuk hier, we zoeken wel verder, bij een boer. 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1979 | | pagina 30