Record van 1 miljoen
hengelakten
Het trappenhuis in de Campveerse Toren.
Campveerse Toren Inscriptie in traptrede.
het hotelgedeelte gerestaureerd en een jaar
later werd de spitse toren in oude glorie
hersteld en kreeg het hoofdgebouw een op
knapbeurt. Van twee kamers werd een
tweede eetzaal gekreëerd en 's zomers kreeg
ook het hoog in de toren gelegen café
weer een funktie.
De Campveerse Toren anno 1979 ademt
nog steeds die sfeer van vroeger. Bij het
beklimmen van de stenen trap komt men
reeds in de juiste sfeer en de aanblik van
een fraaie arreslee en een opmerkelijke
pianola zal dat alleen maar verhogen. D.e
Campveerse Toren is er „Om Iuyden van
qualiteit en andere passanten te logeeren
en tracteeren", zoals staat opgetekend in
de „Cronyk van Zeeland".
Direkteur de heer H. A. Cranen-
burgh, geeft er tijdens het gesprek
met hem duidelijk blijk van zeer veel
belang in de geschiedenis van zijn
Campveerse Toren te stellen.
Ruim 32 jaar zwaait hij de scepter
over deze fraaie auberge en over het
bijbehorende hotel. Hij wordt daarin
bijgestaan door zijn echtgenote mevr.
J. Cranenburgh - de Buck. Zijn
schoonzoon de heer T. Kroese heeft
de funktie van bedrijfsleider, terwijl
de heer C. Verreke als chefkok is
aangesteld.
Aanvullend kan nog vermeld wor
den, dat de heer Van Cranenburgh
een groot muziekliefhebber is en dat
onder meer tot uitdrukking brengt
met zijn funktie als voorzitter van
de Fanfare „Veere's Genoegen".
Tekst: Cor van Heugten.
Voor het eerst in de vaderlandse hen
gelsportgeschiedenis zijn het afgelopen sei
zoen meer dan 1 miljoen hengelakten en
bijdragebewijzen verkocht.
De stijging boven het miljoen is vooral
te danken aan de voortdurende groei van
het aantal kleine visakten van ruim 500.000
in het hengelseizoen 1976—1977 tot 567.574
nu. Het aantal bijdragebewijzen liep in drie
jaar van 450.000 naar ruim 430.000 terug.
De sterke stijging van het aantal kleine
visakten in de na-oorlogse jaren bewijst
de groeiende voorkeur voor de aktieve vis
serij op roofvis en de toename van het
vissen met twee hengels. Er is nog steeds
geen sluitende verklaring voor het grote
aantal grote visakten, dat wordt gekocht.
Deze grote visakten zijn voor de beroeps
vissers bestemd en niet voor de sport
vissers, die met een kleine hengelakte kun
nen volstaan.
Dit record van 1 miljoen viskaarten is
in een slechte zomer bereikt. Ook dat is
een bewijs, dat de sportvisserij elk jaar
nog meer aanhangers krijgt. Er zijn zeker
1,5 miljoen sportvissers, waarvan enkele
honderdduizenden zwartvissers. die geen
akte of bijdrage-bewijs kopen. Ook de jeugd
tot 16 jaar hoeft nog geen „viskaart" te
kopen.
Er zijn zeker 100.000 pure zeehengelaars,
die nooit op het binnenwater komen. Ook
deze sportvissers hebben geen enkele hen-
gelakte nodig.
9