Bijzonderheden uit de geschiedenis
van Vrouwenpolder
en zijn omgeving
Tekst: J. P. van den Broecke.
Foto's: van de schrijver.
Duinkerke I lagune
Dunkirk I lagoon
Inleiding.
Nadat het oudste land van Walcheren
voor zover dat toen nog niet door duinen
werd beschermd in de loop van de 12e
eeuw was bedijkt, bleven zowel in het noor
den als in het zuidoosten nog delen on-
bedijkt liggen. Voor dit verhaal bepalen
we ons verder uitsluitend tot het noorde
lijke deel. Het had in die tijd een lagune
achtig karakter en stond plaatselijk met
het buitenwater in verbinding. Feitelijk was
het dus nog een getijdegebied. De buiten
dijks gelegen strook land waarom het hier
gaat, werd aan de landzijde ruwweg be
grensd door een lijn, getrokken vanaf de
voormalige buitenplaats Schoonoord in
oostelijke richting.
Er zijn vermoedens dat de lagune in de
Romeinse tijd heeft gediend als vlootbasis.
Dat vermoeden steunt op het feit dat op
het strand van Vrouwenpolder resten van
dakpannen zijn gevonden, die voorzien wa
ren van het stempel van de Romeinse oor
logsvloot.
In de loop der jaren begon de lagune te
verlanden en ontstond er tenslotte een
schorrenlandschap, dat zich gaandeweg in
noordwaartse richting uitbreidde.
Op het hierbij afgedrukte schetskaartje
dat werd overgenomen uit de toelichtingen
bij het blad Walcheren van de Rijksgeolo-
gische dienst, staat deze lagune in het noor
den van Walcheren nader aangegeven met
ter hoogte van het voormalige Veersegat
zijn verbinding met het buitenwater.
11
