ïlóttwric met roomboter beslist niet onder te doen voor het bolletje bruinbrood, dat men el ders wel tussen de gangen van een menu door serveert. Nagerecht was een Coup au Fraises, ijs met aardbeien. Oursette is daar dol op, maar bij mijn portie werd op mijn verzoek het ijs door wat room vervangen. Dit menu'tje kostte ons dus 50,per persoon. Het was rijkelijk en smakelijk, en toen de „patron" vriendelijk kwam infor meren of het was bevallen, konden we hem in volle eerlijkheid meedelen, dat we lekker hadden gegeten en hem complimenteren met zijn culinaire opvattingen. Een goed gekoelde fles Tokay d'Alsace „deed" het uitstekend bij deze spijzen. Die kostte ons 36,Het was opvallend dat de in het restaurant aanwezige Belgische gasten onverschillig de keus van het menu veelal bier dronken. Waarom ook niet? De echt Vlaamse bieren zijn die naam waard, hebben karakter en zijn of „hoppig" of „wijnig" van smaak. Maar ondanks deze voortreffelijke eigenschappen geven wij bij de meeste maaltijden toch de voorkeur aan wijn. Maar we zouden u het interieur van de Sint Annahoeve nog beschrijven. Wie het statige huis binnenkomt vindt rechts in de hal de toegang naar de bar, links die naar het restaurant. Dat restaurant is stemmig gemeubileerd met witte, ronde armstoeltjes, die groen of roze-rood zijn bekleed. De wanden zijn in grote bloemmotieven behan gen. Veel planten en bloemen verhogen de sfeer van de eetzaal, die links uitzicht heeft op de machtige toren van Sint Anna ter Muiden, rechts op de wijdse velden van dit grensgebied. Goed, nu weer terug naar ons tafeltje, waar we ons nog een koperen kannetje met koffie 5,— p.p.) en twee glaasjes zachte Grand Marnier lieten brengen 8,— p.p.). Dit „afzakkertje" bracht onze totale reke ning op 174,—, of wel 87,— per persoon. U wilt een bezoekje brengen aan de Sint Annahoeve en het nog „duurder" maken dan wij deden? Dat is natuurlijk mogelijk, maar het hoeft niet. In Sint Annahoeve serveert men u een toeristenmenu van drie gangen voor 15,En er stond een vier gangenmenu (met als hoofdgerecht piep kuiken) op de kaart voor 35,—. Wil men a la carte eten? Ook dat bleek daar mogelijk: Er stonden koude voorge rechten op de kaart variërend van 14. tot 30,—. Soepen „deden" 4,— (soep van de dag) tot 15,— (Noordzee-vissoep). Warme voorgerechten waren er talrijke, waaronder kaaskroketten 12,—) en ge gratineerde rivierkreeftjes 30,—). De hoofdgerechten vlees, zowel gegrild als gebraden, varieerden in prijs van 22,— tot ƒ40,—, waaronder Rumpsteak Poivre Provengale en kalfszwezerikken op diverse manieren bereid. Bij de visgerechten ontdekten we paling in 't groen (ƒ25,—) en gestoofde tarbot voor 38,Zoals we al vertelden kan men afzonderlijk groenten bestellen, bij voorbeeld gemengde sla 5,of een „groentenkrans", die 12,kostte. De kaart vermeldde voorts nog nagerech ten, waaronder vanille-ijs van 7,tot een verfiind soort pannekoekjes, de Crêpes Co- médie Frangaise 15,—). Een bezoek aan de Sint Annahoeve in Sint Anna ter Muiden bij Sluis betekent niet alleen „smullen" op z'n Vlaams, maar zal voor velen van de lezers ook een leuk tochtje naar en door Zeeuws-Vlaanderen met zich meebrengen. Toch een klein beetje kritiek. Nee, niet op het goede eten, maar waar 't om gaat ligt ons toch een beetje op de maag Op de fraaie kaarten met foto van de Sint Annahoeve, die daar ter beschikking zijn van de gasten, staat het adres op de achterkant. En wat lezen we daar? St. Anna- straat, Sluis... Holland! Lieve Madame, beste patron! De gemeente Sluis, waartoe Sint Anna ter Muiden behoort, ligt niet in (Noord- of Zuid-) Holland, maar in de goede provincie Zeeland. Die op haar beurt weer tot Nederland behoort. Gratis tip voor het geval u nieuwe kaarten laat drukken! Overigens: nogmaals de complimenten van Oursette en mij! Op een wandeltochtje door de goede Ganzestad Goes kwamen we op de Beesten markt. In een oud patriciërshuis met fraaie glas-in-lood ramen is daar gevestigd de R6- tisserie-herberg „De Ganze". Wij ontdekten daar met keurig damast gedekte tafels, opgesteld in een eetzaaltje, waarvoor baksteen en donker hout voor name bouwmaterialen zijn geweest. Het kaarslicht, dat de glazen deed flonkeren, droeg bij aan een sfeertje, dat je in de refter van een oud slot zou zoeken. Maar het statige huis, dat nu onderkomen biedt aan De Ganze heeft zelfs nog eens als... sigarenmakerij dienst gedaan. Bestuderen we anders de spijskaart nauw keurig, ditmaal deden we dat niet. Want al bij het openslaan van de kaart werd ons oog getroffen door iets dat Oursette en mij verrukte uitroepen deed slaken. Kreten van verruking, die niet voorbarig waren! Aan geprezen werd een schotel genaamd „Poème de l'Été", een „zomergedicht". Het bleek een juist gekozen naam! De geserveerde delikatessen brachten tong en maag in poëtische stemming en waren een heerlijke frisse maaltijd voor een warme zomeravond. Nochtans een culinaire compo sitie met allure. Onze borden werden achtereenvolgens ge vuld met gerookte zalm, gerookte paling, dito forel en dito heilbot, opgediend op een bedje van sla. Ook met garnalen gevulde tomaat, wat gekookte, koude mosselen en stukjes krab hoorden bij deze koude scho tel, evenals wat nieuwe haring. Ardenner ham, Parmazaner ham en paté, alles ver sierd met smakelijke bolletjes frisse meloen kompleteerden „het zomergedicht". Bij dit alles werd nog mierikswortelsaus, lichte mosterdsaus en whiskysaus, alsmede warme toast en twee soorten boter op tafel gezet. Als wijn kozen wij een fruitige „Mus cadet sur lie" voor slechts 27,50, een frisse tongstreler. De schotel kostte voor twee personen 79,—. Met de wijn, wat drankjes vooraf, twee koffie en twee Grand Marniers be droeg de rekening 143,Hierbij inbe grepen ook de „Parfait Cherry Brandy", die Oursette nog als toespijt nuttigde. We wa ren dus 71,50 per persoon kwijt voor dit voortreffelijke etentje. Misschien hebben we het wat royaal gedaan, want alleen al de schotel en de wijn vormden een uitstekend geheel. Natuurlijk is er méér bij „De Ganze" te verkrijgen dan de bovenbeschreven typische seizoen-schotel. Wij herinneren ons nog vluchtig op de spijskaart gelezen te hebben, dat men voor een biefstuk van de haas met champignons er 21,50 vraagt en voor een kalfszwezerik ƒ31,—. Beslist geen spijt hebben wij van ons bezoek aan „De Ganze", waar we in een stemmig interieur uitstekend hebben ge geten. Onze goede vriend Kees Boudeling, direk- teur van het culinair heiligdom „Inter Scal- des" bij het Zuid-Bevelandse Kruiningen werd al eerder in deze kolommen vermeld. Het is echt geen „vriendjespolitiek" als we nu weer over Kees schrijven, want „hij heeft het er naar gemaakt." Als lid van de Alliance de Gastronomique heeft hij veel kontakten met de landelijke culinaire pers. Hij nam kennis van de ver wondering die daar ontstond, toen er be richten de wereld in kwamen over onze onvolprezen Zeeuwse zeegroenten: de lams oren en de zeekraal. In het Westerschelde- gebied zouden die zodanig door nare stoffen als cadium verontreinigd zijn, dat eten er van moest worden afgeraden. Helaas drong te weinig in de berichtgeving door, dat de waterkwaliteit van de Oosterschelde veel en veel beter is, dan die van de Wester- schelde en dat dus de zeegroenten uit de Oosterschelde nog steeds goed eetbaar zijn. Kees organiseerde een persconferentie, nodigde de culinaire pers uit om in eigen persoon te komen kennismaken met de lams oren en zeekraal, zoals die nog groeien op de schorren van de Oosterschelde. En ziet, zij kwamen! Menig journalist haalde een paar natte voeten, ondanks de ver strekte rubberlalarzen. Maar ze zagen bij wijze van spreken de zeegroenten „met ei gen ogen groeien." Namens het Produktschap voor Visserij- produkten werden de culinaire journalisten ontvangen in de mosselveiling te Yerseke, waar direkteur Lukas hen bijpraatte over de schelpdierencultures. Het gezelschap maakte ook kennis met de kreeften in het kreeftenpark van de firma Meulmeester in Yerseke. Later op de dag ontmoetten de dames en heren van de „etenskundige" pers die kreeften nog eens, nu in een toestand, die voor de ene partij heel wat aangenamer was dan voor de andere... Namelijk aan een voortreffelijke lunch in „Inter Scaldes", waar uiteraard de lamsoren zuivere, goede lamsoren ook niet ontbraken. Deze persexcursie een goed stukje ver meldenswaardige „Zeeland promotie" eindigde dus met een smakelijk etentje „van en op Zeeuwse bodem". Wij wensen ook u op uw tochten door het land waar het leven én eten goed is, smakelijk eten. En hopelijk tot „een vol gend maal"! 23

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1982 | | pagina 23