Pleun van der Lugt „Alleen om de wereld"
Tekst: Anneke Jaensch. Foto's: Johan Berrevoets, Zierikzee.
„Als variant op de titel van een beroemd boek van Hector Malot geldt voor
jou [Alleen om de wereld]" sprak dr. C. Boertien, Commissaris van de Koningin
in Zeeland, die in Zierikzee Pleun van der Lugt kwam complimenteren met
zijn sportieve prestatie: het verbeteren van het record solo non-stop wereldom
zeiling; goed voor een plaatsje in het Guinness Book of Worldrecords. Hij
overhandigde Pleun de zilveren penning met inscriptie van de Provincie Zeeland
en prees zijn moed en karakter voor het volbrengen van de monstertocht.
Daarvoor was Pleun al door burgemeester Th. H. de Meester van Zierikzee
tot ere-burger van de stad gebombardeerd. Hij zei, dat gemeentebestuur en be
volking van Zierikzee bijzonder trots over het verloop en erkentelijk voor de
betrokkenheid bij het magnifieke gebeuren waren.
Het was in alle opzichten een stralende
dag. Duizenden mensen waren op de been
om Van der Lugt binnen -te zien lopen.
Honderden genodigden en watersporters
voeren „De Zeeuwse Stromen" in zeil- en
motorboten tegemoet. Vrolijk gepavoiseerd
en met loeiende scheepstoeters. Vliegtuigjes
met sleepteksten als „Welkom" en „Profi
ciat Pleun" begeleidden de feestelijke boten-
stoet vanuit de lucht.
Over de Schelde schalde de hit „De
Zeeuwse Stromen", ook wel Pleunlied ge
noemd, dat het Schelde Trio onlangs op
de plaat zette en waarvan inmiddels al
25.000 exemplaren zijn verkocht.
Pleun, van wie bekend is dat hij niet op
applaus zit te wachten en die weieens t.e
kennen heeft gegeven alle drukte rond zijn
reis niet zo nodig te vinden, liet alles glun
derend over zich komen.
Boem.
Het was wel even schrikken, toen hij bij
het afmeren recht op de drijvende steiger
invoer waarop het welkomstcomité klaar
stond om hem te begroeten. 386 dagen en
48.000 km lang was hij schier vlekkeloos
meester over zijn schip en op het moment
dat hij daarvoor gehuldigd gaat worden,
dreigt hij de kade te rammen. Het kan hem
overigens snel vergeven worden, want aan
zijn zeemanskunst lag het niet. Vooruit va
ren op de motor ging goed, maar toen hij
hem in z'n achteruit zette, sloeg door
een technische onvolkomenheid de
schroef vast. Hen spectaculaire binnenkomer,
die anders dan een paar natte voetjes voor
enkele autoriteiten, geen gevolgen had en
waar hartelijk om gelachen werd.
Vlaggen wapperden aan huizen en gebou
wen; blauwe en groene ballonnetjes (kleu
ren van het schip) dwarrelden richting
strakblauwe hemel; kinderen droegen vaan
tjes met Pleun's portret. Kortom, een aan
blik waarbij (iedere!) Sinterklaas zijn mijter
zou hebben opgevreten van jaloersheid.
In de stad en vooral aan de haven was
het alle hens aan dek voor politie, EHBO,
padvinders en watersportvereniging. Maar
het draaiboek werkte perfekt en met elkaar
hadden ze de zaken uitstekend in de hand.
De Tros verzorgde een rechtstreekse uit
zending van het openluchtfeest, waarbij De
Havenzangers en George Baker voor de
muzikale omlijsting zorgden.
Nadat de genodigden een Pleun-cocktail
was aangeboden, konden ze in de Zierik-
zeese Concertzaal een filmvoorstelling bij
wonen van opnamen die de zeezeiler onder
weg had gemaakt.
Maarten Breekweg, direkteur van Motel
„De Zeeuwse Stromen", die zich financieel
garant had gesteld voor de reis, doet uit
de doeken dat het een uiterst interessante,
opwindende en leerzame onderneming is ge
weest. Spanningen en emoties wisselden
elkaar af. Gedurende de bijna 300 dagen
durende tocht was er praktisch dagelijks
wel iets ten behoeve van Pleun te regelen.
Hij geeft toe in het begin de konsekwenties
van zijn sponsoring niet geheel te hebben
overzien.
„Maar," zegt hij, „we hebben er geen
ogenblik spijt van gehad. De samenwerking
met Pleun en het medeleven en de belang
stelling van buiten zijn buitengewoon inspi
rerend geweest. We kenden de risico's van
een dergelijke reis, maar hebben er toch
steeds vertrouwen in gehad dat die tot een
goed eind zou worden gebracht. We hebben
hele moeilijke en onzekere momenten mee
gemaakt, maar ook de voldoening van het
oplossen van de problemen. Pleun heeft een
meesterstuk geleverd en we zijn ontzettend
gelukkig dat hij het er zo goed heeft af
gebracht."
Op de persconferentie, met vriendin Joyce
Weber en Poes-Poes binnen handbereik, is
Pleun ontspannen, met beide benen op de
grond, eerlijk en nuchter. Bedachtzaam for
mulerend, met lichte zelfspot en een onder
koelde ironie, vertelt hij over zijn ervarin
gen, zijn overdenkingen, de ontdekking van
niet eerder aangesproken eigenschappen,
zijn zwakten, de eenzaamheid en de ver
drijving daarvan, hoogtepunten en depres
sies, zijn energie en luiheid aan boord. Het
is een boeiend relaas.
Te land
30
