Ter zee
„Vinnige klapsoen".
Wat was de grootste verrassing onderweg?
„De ontmoeting met het echtpaar Breek-
weg na het ronden van de Kaap. Tijdens
radiokontakt met de wal klonk totaal on
verwacht Maarten's stem door de mikro-
foon. Dat was een groots moment. Met
een rubber motorvletje zijn ze toen naar
me toegevaren."
De Zuid-Afrikaanse krant „De Burger"
meldt op 30 oktober 1981: „...Van der Lugt
het net genoeg tijd gehad om meneer Breek-
weg en se vrouw Loes 'n vinnige klapsoen
te gee voordat hij weer koers gekies het
diepsee toe..."
Pleun zegt hierover: „Het kontakt vond
over de railing plaats, want aan boord
komen was er uiteraard niet bij: dat zou
mijn solootje doorbroken hebben. Hun fe
licitaties en enthousiasme en de postzak
met fan-mail die ze aan 'boord kiepten,
hebben me een geweldige oppepper gegeven.
Die duidelijke en tastbare bewijzen van
meeleven hebben er zeker toe bijgedragen
dat ik wat er ook gebeurde door
moest gaan."
Ben je tijdens je reis ziek geweest?
„Ik heb me wel een paar keer onder de
maat gevoeld. In zulke gevallen moet je
eigen dokter spelen. Je grijpt het grote
medicijnmannen-boek, zoekt er een aardige
kwaal uit, neemt daar een passende pil voor
en dan gaat het over!"
Was je voorheen een groot dierenvriend?
„Niet meer of minder dan een andere
willekeurige burger. Poes-Poes heeft daar
wel verandering in gebracht. In het begin
hebben we even de kat uit de boom (niet
de boot) gekeken en dat was wederzijds.
Maar ze is een prima gezelschapsdame ge
bleken, die voor de nodige afleiding zorgde
en me af en toe als sociaal werkster goede
diensten bewees. In de loop van de reis
hebben we overigens een verschil van me
ning gekregen, dat we samen niet hebben
kunnen oplossen. Haar behoefte deed ze
keurig op de kattebak, maar voor een plas
ging ze her en der zitten en dat was haar
niet af te leren. Knap lastig. Poes-Poes
werd Pies-Poes."
Dubbel geleefd.
Het wereldgebeuren is, vooral na het uit
vallen van je zendapparatuur, voor een goed
deel langs je heen gegaan. Heb je 't idee
dat je een stuk van je leven hebt over
geslagen of toch dubbel hebt geleefd?
„Dubbel geleefd. Hoewel ik over het al
gemeen moet zeggen dat de reis me in veel
opzichten is meegevallen, maak je toch ook
de verschrikkelijkste dingen mee. Een paar
dagen windkracht 10 of 11 achter elkaar,
daar raak je wel even van doorelkaar.
Maar je hebt er toch rekening mee ge
houden en het was een uitstekend schip,
comfortabel, praktisch en met een goeie
zeegang en daarmee kun je heel wat op
vangen."
Heb je iets gemerkt van de vervuiling van
de zee?
„Op het Zuidelijk Halfrond tref je het
prachtigste water aan. Daar kun je de dol
fijnen en baracuda's, ,de mooiste aquarium
vissen en schildpadden tot op vrij grote
diepte waarnemen. Ik heb er ook wel ge
doken en gezwommen, hoewel je dat niet
met een gerust hart doet als je weet dat
het water daar 4.000 meter diep is en als
je je realiseert dat er van die handige
haaien rondzwemmen, die lak hebben aan
jongetjes uit Nederland die proberen de
wereld om te zeilen.
Maar zodra je boven de evenaar komt,
wordt het minder mooi. Vooral de scheep
vaart routes worden gemarkeerd door afval.
En het slechtst er aan toe zijn Het Kanaal
en de Noordzee."
Wat heb je van je reis geleerd?
„Heel veel, maar vooral geduld te hebben.
Ergens wordt het weer uitgedeeld en daar
heb je 't mee te doen. En verder maakt
de zee de dienst uit. Ik ging weg met
heilig respekt voor de zee en dat heb ik
niet afgeleerd. Integendeel, zou ik bijna
willen zeggen. Die bepaalt je dag: die deelt
de lakens uit en de huizenhoge rolgolven.
En probeer daar maar niet tegen in te gaan;
wacht liever af tot die kalmeert. Geduld
heb ik onderweg leren hebben, maar puur
uit lijfsbehoud, want eigenlijk ben ik het
type niet dat zich gemakkelijk laat in
binden."
Waar heb je, afgezien van kontakt met
mensen, het meeste behoefte aan gehad?
Schone kleren en een douche. Je kleren
was je met zeewater. Daar blijven dan
zoutkristallen inzitten die vocht aantrek
ken, dus al je kleren zijn altijd klammig
op z'n minst. In het ergste geval kwam de
schimmel er in en dan zou je na een paar
maanden wel eens even een warenhuis in
willen lopen voor een partij nieuwe kleren.
Maar ik ben er onderweg geen tegenge
komen."
Zou je weer zo'n reis willen maken?
Zoals sommige mensen heimwee hebben,
heb ik zeewee. Een soortgelijke reis zou ik
niet schuwen, misschien niet solo, maar
het is een fantastische ervaring geweest."
Wat ga je nu doen?
„Ailes nog eens goed op me laten in
werken en het herbeleven. Want er liggen
een aantal uitnodigingen klaar van onder
wijsinstellingen en watersportverenigingen
om lezingen en film/videovoorstellingen te
komen geven."
Pleun is terug. Maar zijn toekomst hangt
nog in de lucht, of misschien toch weer
op zee
Van der Lugt.
31
