Nog een keer een hoogaars bouwen
Dirk van Duivendijk;
Tekst: Willem van de Water. Foto's: van de schrijver.
„Een nieuw houten schip bouwen,
hier op de werf in Tholen, helemaal
vanaf de kielbalk tot en met de tuigage.
Dat zou natuurlijk iets fantastisch zijn.
Dan zou ik een hoop van de fijne
kneepjes, die ik weet nog aan de jon
gens kunnen doorgeven. Want je kan
nog zoveel over het bouwen van houten
schepen in een boek neerschrijven, de
kneepjes van het vak leer je alleen in
het doen. Maar ja, een nieuw schip
bouwen zit er tegenwoordig gewoon niet
meer in." Spijt klinkt door in de stem
van scheepsbouwer-in-ruste Dirk van
Duivendijk.
Terugblikkend op een leven tussen
hoogaarzen, hengsten en botters, zittend
in de kamer waar hij 69 jaren geleden
werd geboren, midden op de scheeps
werf Firma M. van Duivendijk, weg
gedoken in een hoekje van de haven
Tholen. Een rustiek scheepswerfje, zoals
er eens vele honderden waren: een
houten overkapping met een helling voor
platbodems, een werkschuur die zo'n
200 jaren oud moet zijn en een bejaard
woonhuis, waar vroeger de eigenaren
van de werf woonden, nu „gedegra
deerd" tot een soort kantine. Halfmo-
dellen, werktekeningen, wat vergeelde
prenten en krante-artikelen vertellen
iets uit het rijke verleden van de Thool-
se werf Van Duivendijk. Eigenlijk om
te zien al een beetje een museum, maar
niettemin een werf die nog springlevend
is.
Vijf jaar geleden hield Dirk van Dui
vendijk samen met zijn broer Simon
(80) eigenaar van de werf er officieel
mee op, maar sindsdien is hij nauwelijks
een dag weggeweest. Karweien op de
werf is zijn lust en zijn leven, maar
dan wel klusjes waar hij zin in heeft.
„Er moet vooral geen haast bij zijn. Als
ik zin heb om er 's middags om 4 uur
mee te stoppen, dan doe ik dat."
En nog een beetje als vraagbaak voor
zijn zoon Melis (43), en de twee zoons
van zijn broer, Melis (54) en Dirk (48).
Die nu met zijn drieën de scheepsbouw-
traditie van de familie Van Duivendijk
voortzetten. De vierde generatie Van
Duivendijk op de Thoolse werf. In 1871
stichtte de overgrootvader van het drie
manschap, dat momenteel de scepter
zwaait, de werf in het hoekje van de
Thoolse haven, op de plaats waar al
eerder een scheepswerfje was geweest.
Hoogaarsen, botters en schouwen ver
lieten de werf in een gestadige stroom.
Overgrootvader Van Duivendijk werd
opgevolgd door zijn zoon en die leerde
zijn eigen zoon Dirk van Duivendijk
weer het vak. Met zes klassen lagere
school en een tekenschool was het met
het leren wel gebeurd.
Dirk van Duivendijk (de jonge, 48 jaar).
11
