Een partijtje tafeltennis
midden in een mijnenveld
Public
relations tijdens storing m kerncentrale
;iTm nimpnr
iiiinaiTnrinn
ilWIIlIPÖÉÉl
een volle, witte demi-sec, nogal koppig,
maar uitstekend als dessertwijn, zelfs
bij kaas.
De rekenaars onder u hebben al vast
gesteld dat dit voortreffelijke etentje ons
178,50 in totaal; of wel 89,25 per per
soon kostte.
"Wie het bij ,,d' Ouwe Werf" duurder
wil maken, zal niets in de weg worden
gelegd. En wie er wat goedkoper wil
eten en ook dat is mogelijk zal
evenmin iets worden verweten. Daar
voor is men bij dit restaurant veel te
voorkomend.
Maar we zouden u nog over de wijn
kaart informeren. Die informatie zal be
knopt zijn, want zo vernamen we
er wordt binnenkort een nieuwe wijn
kaart samengesteld. Toch maar enkele
grepen.
Bij de witte Bordeaux ontdekten we
een Graves Superieur voor 26,per
Tekst: Tom Koopman.
Als de kerncentrale Borssele weer
eens wegens een storing in het nieuws
is geweest, ontvang ik bij wijze van
slotakkoord altijd een brief of een tele
foontje van Bets Bonde Jensen-Elze. Zij
is journaliste, verbonden aan het Deen
se dagblad „Morgenavisen Jyllands-Pos-
ten." Het doel van Bets' informatie is
altijd: de Deense bevolking inlichten
over de voor- en nadelen van kern
energie.
Denemarken heeft geen kerncentrales.
Ze zullen ze daar waarschijnlijk ook
nooit krijgen. De Deense regering heeft
namelijk in 1980 besloten om van de
toepassing van kernenergie af te zien.
De eerste reden was: het fameuze Har-
risburg-ongeluk, De tweede reden, die
de eerste versterkte was: de lekkage
van een pakking in de drukhouder van
de kerncentrale Borssele! Technisch had
deze lekkage niets te betekenen. Er was
ook geen enkel risico aan verbonden,
noch voor de omwonenden van de cen
trale, noch voor het personeel. Maar
desondanks was het voor de Deense
regering de druppel die de emmer liet
overlopen.
Een vertegenwoordiger van een be
drijf dat de kernenergie in Denemarken
wilde introduceren, belde mij enkele
fles. De Elzasser wijnen waren wat aan
de prijs: Riesling 49,50 de fles, Tokayer
63,50. Een Loire-wijn (Muscadet) kostte
31,50, een Rosé d'Anjou 26,De
duurste wijn was een rode Bordeaux uit
1974. een Chateau Mouton Rothschild,
die 99,50 per fles deed. Bij de rode
Bourgognes zagen we een Romanée St.
Vivant 1964 voor 88.50. Wijn dus voor
iedere beurs en smaak.
„Alles goed en wel", horen we in ge
dachten een lezer opmerken, maar ser
veert men in dit restaurant geen vis
schotels, en kan men er geen soep be
stellen? Zeker, zeker, beste lezer. Om
met het laatste te beginnen: kippen
bouillon met groenten werd aangeboden
voor 6,50, vissoep kostte 9,50 per por
tie en gevogelte-bouillon met truffelnat
en ganzelever bijvoorbeeld ook 9,50.
En nu wat de vis betreft. Als „voor
afje" meldde de kaart zes wilde oesters
voor 18,en preskop van zalm met
groene peper voor 22,Als hoofdge
recht was er naast gestoofde zeeduivel
met noedels 35,ook gesmoorde ma
kreel 40,en gesmoorde zeetong
42,50). Dit is overigens slechts een
greep uit de kaart, die nog veel meer
vermeldde.
Het zal duidelijk zijn, dat na ons be
zoek aan ,,d' Ouwe Werf" onze stemming
aanmerkelijk was verbeterd. Oursette en
ik hadden weer plezier aan dit tongstre-
lend avontuur, dat we weer voor onze
lezers mochten navertellen.
Voorlopig is dit verhaal dus het slot
van deze serie. Maar wij blijven u sma
kelijk eten wensen op uw tochten door
ons goede Zeeland. En wellicht toch tot
„een volgend maal".
Illustraties: van de schrijver.
De kerncentrale Borssele altijd goed voor een sensatieverhaal. In het Vrije Volk
werd in 'de week van Borssele' gemeld dat bewoners van het gebied rond de kern
centrale in ernstiger mate aan haaruitval leden dan de gemiddelde Nederlanders.
22
