niging „Zierickzee" van P. D. de Vos
(uit 1913) „in de trant van Schouman".
Het schilderij is inderdaad voorzien van
de signatuur A. Schouman, de schilder
die in 1710 in Dordrecht werd geboren.
De Vos is een voormalig archivaris van
Zierikzee, die veel publikaties op zijn
naam heeft staan en bovendien ook se
cretaris van de Regenten is geweest.
Weeshuisuitzet.
Naast de ingang van de Regenten
kamer, aan de linkerkant, staat dan nog
een prachtige kast met vergulde con
soles, die tot aan de zolder reikt. Daarin
staat een prachtige verzameling tinnen
voorwerpen uitgestald, vermoedelijk
resten van de weeshuisuitzet uit 1596.
Aan de lange achterwand hangen 2
door G. van der Marck in 1719 geschil
derde regentenstukken, waarop een en
kel weeskind staat afgebeeld in de toen
voorgeschreven weeshuisdracht in de
Zierikzeese stadskleuren zwart/wit/rood.
Pas in 1806 was Lodewijk Napoleon zo
vriendelijk dat voorschrift te laten ver
vallen en mochten de wezen voortaan
in zwart/wit, de toendertijd gebruike
lijke kleuren, gekleed gaan, zodat ze
niet meer zo opvielen als bestempelde
weeshuiskinderen.
Ook op één van de schilderijen be
vindt zich onder de regenten mr. Johan
Cau, heer van Domburg, tevens burge
meester van Zierikzee. Eén van de tel
gen uit het eerder genoemde patri
ciërsgeslacht.
Hoewel we ons niet al te zeer met
jaartallen hebben bezig gehouden, dient
om verwarring te voorkomen te worden
opgemerkt, dat het Zierikzeese weeshuis
waarover in 1531 voor de eerste keer in
een raadsvergadering werd gesproken,
althans voor zover bekend is, gevestigd
was in een pand naast het huidige Bur
gerweeshuis. Het weeshuis verhuisde
dus in 1863.
Voordien was het pand waarover we
nu steeds spraken, één van de prach
tigste en rijkste woonhuizen van Zie
rikzee. De salon, die nu nog steeds Re
gentenkamer is, werd vermoedelijk
in 1730 zo mooi aangekleed ter ge
legenheid van het huwelijk van Susanne
Maria Loncque, ambachtsvrouwe van
Oosterland. Zij trouwde op jonge leef
tijd met een Cau, maar werd al vroeg
weduwe.
Willem IV en Victor Hugo.
Als belangrijk ingezetene ontving deze
rijke weduwe in 1747 stadhouder Wil
lem IV voor een paar dagen als gast.
Ook maar dan in latere tijden ui
teraard hemelt de zoon van Victor
Hugo, die met zijn beroemde vader eens
een reis door Zeeland maakte, de Re
gentenkamer hoog op. „Een mooiere
kamer dan in heel Parijs te vinden is,"
schreef hij, aldus weet Ad Braat te
melden.
Er zijn nog veel meer historische en
aardige feiten te vertellen over dit
bijzondere huis met zijn bijzondere ka
mer. Maar wie zich eens zelf op de
hoogte wil stellen, zal ongetwijfeld veel
genoegen beleven om ze te horen uit
de mond van mevrouw Tessa Braat.
Haar echtgenoot prijst haar als een
sprankelend vertelster. En zij past haar
verhalen graag aan, wanneer er bijvoor
beeld eens een groep jonge scholieren
op bezoek komt.
Heel af en toe kan de Regentenkamer
niet worden bezocht, want zo nu en dan
vergaderen de tegenwoordige Regenten,
leden van het Stichtingsbestuur, er nog
wel eens. Een traditie, die al weer
120 jaar oud is
Spiegelpartij
DE ZEEUW EN ZIJN LAND.
Door eeuwen heen verbrokkeld door de golven,
met stormvloed overspoeld tot veler rouw
Werd steeds, om weer bescherming, klei gedolven,
waardoor de zee het land niet roven zou.
De Zeeuw sloeg steeds opnieuw de boeien,
met dijkkrans om de hartslag van de zee.
Hij greep de juiste riemen om te roeien,
voor weer gevaar te keren bij zijn stee.
Maar ook ontboeit daar altijd weer het water,
zo dit wordt opgezwiept in felle storm.
Vandaar blijft waakzaamheid, voor nu en later,
geboden en in elke vorm!
Toch is dit land voor hem het Alma Mater,
dit Zeeuwse spreekt uit elke norm!
P. C. van Zierikzee.
9
