50 jaar op vakantie in Zoutelande
Door: Kees van Boven.
we al lang voeren, n.l. „Zoutelande
familie-badplaats". Want elk jaar wor
den er toch vele oorkonde's uitgereikt,
wat dit toch wel onderstreept.
Overigens gaan we niet bij elke jubi
laris op bezoek, daar is geen beginnen
aan. Bij 10-, 15- of 20-jarige trouw aan
Zoutelande, worden de felicitaties en de
oorkonde over de post verstuurd Op elke
regel bestaat echter een uitzondering en
dat bent u zeker met dit aantal jaren.
Daarom spreken wij onze grote waar
dering en bewondering uit voor deze
prestatie, aldus de heer Koevoets.
Dan wordt, met de gebruikelijke fe
licitaties, de oorkonde overhandigd aan
Kunt u het zich voorstellen? Toch is het zo, dit jaar kwam de familie
Franken voor het vijftigste jaar naar Zoutelande om vakantie te vieren.
De familie met dit respektabele aantal
jaren komt uit Zeist en willen Zeeland
en met name Zoutelande nog steeds niet
missen.
Het is 18 augustus en we zitten, dank
zij het nog steeds fraaie weer, in de tuin
te gast bij de familie Meijers, waarvan
de Utrechtse familie al jaren een zomer
huisje huurt. Namens de VVV van Zou
telande is de heer Koevoets aanwezig.
We raken al snel aan het praten, maar
het gesprek komt al vlug terecht bij
het 50-jarig jubileum.
Meneer Franken doet het woord. Als
baby van nog geen jaar werd ik al met
vader en moeder meegenomen naar
Zoutelande. We hadden hier toen nog
een eigen zomerhuis in de duinen. Ei
genlijk ben ik alleen de jubilaris, want
mijn vrouw komt hier „nog maar" dertig
jaar, zegt hij lachend. Maar we ervaren
dit toch als een mijlpaal voor de hele
familie. Alle jaren ben ik met vader
en moeder meegegaan en toen ik een
maal getrouwd was, kon ik al niet meer
zonder een paar weken Zoutelande.
Zelfs tijdens de oorlogsjaren hebben
we geen keer overgeslagen. Ik weet de
reis in 1945 nog goed te herinneren. We
gingen vanuit Rotterdam met een boot
naar Veere, toen te voet naar Middel
burg en met een bootje verder naar
Zoutelande.
Is Zoutelande veel veranderd, was
mijn misschien wat afgezaagde vraag.
Maar het antwoord van een „buiten
lander" verbaast je dan toch.
Natuurlijk is het hier veranderd, maar
dat is het ook waar wij wonen. We zijn
eigenlijk met de ontwikkeling meege
groeid. De grote toeristenstroom die hier
nu jaarlijks neerstrijkt, is eigenlijk maar
van de laatste 25 jaar. Toen wij zo'n
30 jaar geleden 's morgens naar het
strand gingen, zat je daar praktisch
alleen. Tussen de middag tijdens het
eten, lieten we alle spullen op het strand
en streken dan 's middags weer neer.
Kijk, dat gaat nu natuurlijk niet meer.
Wat ik wel mis, is de spontane ge
zelligheid die hier vroeger was, wanneer
de plaatselijke muziekvereniging op de
tent speelde, werd er altijd gehost. Maar
dat komt misschien nog wel eens terug.
Verknocht aan Zoutelande zijn ze nog
steeds en dat blijven ze ook nog wel.
Dat is duidelijk te merken aan het
enthousiasme waarop men over de va-
kantiestek spreekt. Voor het achtste jaar
zijn ze nu bij de familie Meijers als gast,
maar kennen elkaar al van kindsaf aan.
Want, zo zegt de heer Meijers, we waren
al buren, toen de familie Franken nog
in hun zomerhuis kwam.
Dan is toch het grote moment aan
gebroken, wanneer de heer Koevoets
namens de VVV de jubilarissen gaat
toespreken. Met in zijn hand een groot
SPHJÉÜfï
papier. Dit fraaie stuk papier blijkt een
oorkonde te zijn, die al jaren door het
VVV aan jubilerende families wordt
uitgereikt.
De heer Koevoets zegt in zijn toe
spraak er trots op te zijn bij dit jubi
leum aanwezig te mogen zijn namens
de VVV. Wij vinden het een geweldige
en nuttige ervaring om uit uw mond
te horen hoe fijn u het altijd bij ons
hebt gevonden. Door dit jubileum leggen
we toch weer het accent op de leus, die
24
