jaar later...
VEERSE MEER; drie
Tekst: J. Q. C. C. Becht.
In 1981 werd in nr. 73 van „Zeeland Magazine" een artikel gepubli
ceerd over het reilen en zeilen op en aan het Veerse Meer vanaf 1961,
het jaar van de afsluiting van het Veerse Gat, tot 1981; een terugblik op
twintig jaar Veerse Meer. In de betrekkelijk korte periode sindsdien is
de ontwikkeling in het Veerse Meer-gebied doorgegaan. Nu, in 1984 past
een terugblik op de periode 1981—1984; Veerse Meer, drie jaar later....
Bovenaangehaald artikel werd beslo
ten met de alinea: „Kortom: nog tal van
onzekerheden wat betreft de toekom
stige ontwikkeling van het Veerse Meer
gebied. Beleidsbepalers en plannenma
kers in Zeeland streven er naar - blij
ven ernaar streven om het Veerse
Meer en omgeving in de toekomst voor
de vele categorieën recreanten aantrek
kelijk te houden en zo mogelijk nog
aantrekkelijker te maken."
Een hele uitspraak! Een uitspraak
echter, die door de praktijk bewaarheid
wordt. Neem nu bijvoorbeeld de ver
legging van de in het westelijk deel van
het Veerse Meer gelegen baan voor snel
le motorboten. Tot voort kort grensde
deze baan aan het eiland Schutteplaat.
Voor plankzeilers, die zich in groten ge
tale op de nabij gelegen oever van
Noord-Beveland ophouden, was het niet
mogelijk om een „rondje Schutteplaat"
te varen. Bij Algemene Politieverorde
ning is het nu eenmaal verboden om
met een zeilplank in de baan voor snelle
motorboten te varen.
Maar is het niet aantrekkelijk om naar
of rond een eiland te surfen? De op
lossing leek heel simpel: verleg de baan
voor snelle motorboten wat in noord
westelijke richting, tot op enkele hon
derden meters van de Veerse Gatdam,
zodat de schare sportvissers op de dam
geen hinder zal ondervinden van snel
varende speedboten, al dan niet met
waterskiërs.
Bijkomend voordeel van de verlegging
van de speed'bootbaan zou zijn, dat een
lang gekoesterde wens van de georga
niseerde waterskisport, namelijk de aan
leg van een startsteiger aan de wal bij
jachthaven Oostwatering ten gerieve
van (jonge) onervaren waterskiërs wel
licht gehonoreerd zou kunnen worden.
Er staat hierboven niet voor niets: „De
oplossing léék heel simpel."
Tussen wens en werkelijkheid liggen
vaak vele barrières en een zee van tijd.
In dit geval moest er zelfs een Rijks
reglement betreffende het snel varen in
de Deltawateren gewijzigd worden en
moest de betonning in het westelijk deel
van het Veerse Meer eveneens worden
aangepast. Tevens moest een corridor
worden aangewezen van de te maken
startsteiger bij Oostwatering naar de
verlegde baan voor snelle motorboten;
de van de startsteiger gestarte water
skiërs moeten immers de waterskibaan
kunnen bereiken.
Dankzij de inspanningen van het Re
creatieschap „Het Veerse Meer" is één
en ander gelukt, zij het, dat tussen het
opperen van het idee en de uitvoering
ervan enkele jaren zijn verlopen. De
baan is inmiddels verlegd; plankzeilers
kunnen een „rondje Schutteplaat" va
ren en wedstrijdzeilers hebben in de
nabijheid van de starttoren bij jacht
haven Oostwatering wat meer de ruimte
gekregen. Dit jaar zal, dankzij een forse
subsidie van het Ministerie van Land
bouw en Visserij waar een deel van
de subsidies voor recreatieve voorzie
ningen vandaan komt de startsteiger
kunnen worden aangelegd.
Toch is niet iedereen even gelukkig
met de hiervoren geschetste ontwikke
lingen. Wedstrijdzeilers vrezen hinder
van startende waterskiërs in de - ove
rigens zeer korte corridor naar de
waterskibaan. Bedacht moet echter wor
den, dat het beslist geen druk komen-
en-gaan zal zijn van horden waterskiërs.
Bovendien: waarom niet een beetje re
kening houden met eikaars belangen?
25
