Het slot Oostende
te Goes
ZEELANDERS MAKEN KENNIS
„Oud en nieuw" nader tot elkaar
jaar Veerse Meer". In het recente ver
leden is gebleken, dat het niet alleen
beleidsbepalers en (provinciale en ge
meentelijke) plannenmakers zijn, die
proberen het Veerse Meergebied nog
aantrekkelijker te maken dan het nu
al is, maar dat het zeker niet in de
laatste plaats of wellicht beter: dat
het juist de ondernemers zijn van
de rond het Veerse Meer gevestigde
recreatiebedrijven, zoals zomerhuis- en
campinghouders, jachthaven- en horeca-
exploitanten, die het gebied de naam
willen behouden van een recreatie- en
natuurgebied waar het nog steeds goed
toeven is!
Vanzelfsprekend riep de publikatie in
„More" nog vele andere reakties op.
Mijn zoontje kwam de grote Bos-atlas
lenen, omdat zijn onderwijzer had ge
vraagd, of iemand wist, waar „Oud"
Zeeland ligt.
En de Consul der Nederlanden te
Auckland, de heer J. J. A. de Moor,
benutte het schemeruurtje om zijn
kleinkinderen te vertellen over Zeeland.
Zij hadden er op school nooit over
gehoord
Zeelanders in „Oud" en „Nieuw" kun
nen dit niet op zich laten zitten. Zij zijn
hun plaatsje in de wereld volledig waard
Zij mogen gekend worden. Overal. En
zeker in de beide Zeelanden. Het wordt
hoog tijd, dat zij iets meer van elkaar
te weten komen. Dat blijkt! En dat
vloeit ook voort uit de gemeenschappe
lijke familienaam.
Gelukkig maken de beide Zeelanden
al wat meer kennis met elkaar. De leer
krachten en leerlingen van verschillende
middelbare scholen in beide landen heb
ben de pen ter hand genomen om el
kander in te lichten over de Zeelanden.
En meer scholen zullen volgen.
De scholen kunnen komen tot het
uitwisselen van werkstukken, zoals te
keningen, grafieken en maquettes, die
tentoongesteld, veel zullen bijdragen tot
de kennis van beide landen.
De correspondentie van de scholen,
de publikaties over Zeeland en Nieuw
Zeeland en de tentoonstellingen, zullen
de kennis van en de relatie tussen de
Zeelanden stellig optimaal bevorderen.
Veel enthousiaste deelname aan dit
kontakt wordt verwacht.
Door: Anthony Weiman.
Na publikaties in een Amerikaans en een Nieuw Zeelands tijdschrift
zijn initiatieven genomen om Zeeland en Nieuw Zeeland nader tot elkaar
te brengen.
Enkele middelbare scholen in beide landen zijn in correspondentie ge
treden en andere scholen gaan dit spoedig doen.
Publikaties zullen het publiek in beide Zeelanden inlichten over hun
landen en tentoonstellingen zullen handel en nijverheid, kunst en cul
tuur, onder de aandacht van alle Zeelanders brengen.
Deze initiatieven zijn in Nieuw Zee
land genomen na publikaties in het A-
merikaanse tijdschrift „National Lam
poon" en het Nieuw Zeelandse tijd
schrift „More". In deze bladen werd de
vraag gesteld: „Waar op aarde ligt „Oud"
Zeeland?" De antwoorden, die „National
Lampoon" ontving, waren verbijsterend
Iemand uit New York schreef: „Ik
ben al 5 jaar bezig uit te zoeken, waar
„Oud" Zeeland ligt. Want zo goed als
er een Nieuw Engeland en een Enge
land, een Nieuw Mexico en een Mexico
zijn, moet er, behalve een Nieuw Zee
land, ook een Zeeland zijn. Maar niets
is minder waar. Het „Nieuw" is slechts
een versiersel."
Een ander, de Kamer van Koophandel
te Auckland, maakte er een grapje van
en schreef: „Het zeer oude land „Oud"
Zeeland ligt in de regio van Cough
Mumble, juist ten zuiden van Bleeble
Bixxl Harrump...."
Een inwoner van New Orleans be
weerde: „Er bestaat helemaal geen
„Oud" Zeeland. De Nieuw Zeelanders
hebben het „Nieuw" bedacht om de in
druk te wekken, dat zij een land hebben,
waarvan zij afstammen, maar er bestaat
zelfs geen eenvoudig en doodgewoon
Zeeland.
In het Nieuw Zeelandse tijdschrift
„More" schreef een ingezetene van
Christchurch: „'Oud' Zeeland ligt in
Denemarken. Het is een belangrijk ei
land. De hoofdstad is Kopenhagen."
Natuurlijk werd er in een ander stukje
ook even uit de doeken gedaan, waar
Zeeland ligt. Het Zeeland, de lidstaat
van de Republiek der Zeven Verenigde
Nederlanden, waarnaar Nieuw Zeeland
werd genoemd.
In Zeeland Magazine nr. 86, blz. 18
staat: „Het notaatje (van Restaurant
„Slot Ostende") vertoont in het kopje
een wapen. De restaurateur zegt, dat het
drie koppen van steenbokken zijn. Snuf
felend in gegevens van de Nederlandse
heraldiek stuit ik op geen enkele steen
bok. Is er een lezer, die er iets zinnigs
over zeggen kan? Hoe komen die kopjes
nu toch in dat wapenschildje?"
Een vriendelijk telefoontje uit Zie-
rikzee van dhr. Schot geeft een opening.
Via-via krijg ik een telefoongesprek met
dhr. Schuurbiers jr. van „Terminus" te
Goes, die weet dat er in/rond/bij het
oude gebouw een „steentje" gevonden
is, waarop dat wapentje voorkomt. Het
hoorde kennelijk het „Het Slot" en is
in een wand bij de keuken ingemetseld.
De toenmalige pastoor van Goes heeft
er naspeuringen naar verricht en dat
resulteerde erin, dat het wapen zou toe
behoren aan de familie Ter Goes. Ten
tijde van het nazoeken woonachtig in
Den Haag.
Dank voor alle moeite!
Nog een rektifikatie.
Boven het verhaal staat abusievelijk:
„Illustraties van de schrijver" De illu
straties zijn door de schrijver links en
rechts gevonden en meegestuurd met
de kopij. De schrijver vond ze welis
waar, maar het gaat te ver om te zeggen
dat de illustraties van hem zijn.
Ksm.
30
