Ritthem, een dorp als geen ander
Wortels in 't verleden; tentakels naar de toekomst
Tekst: Ineke Vervorst - van Loon.
Foto's: Johan Berrevoets jr.
RITTHEM. Het is maar een vlekje op de kaart. Een beetje afgelegen
gebouwd, een eind van de grote weg van Souburg naar het Sloegebied. Je
komt er niet zo gauw als buitenstaander. Misschien is het daarom wel zo
zichzelf gebleven door de eeuwen heen. Zoals het daar ligt, tussen de in
dustriële giganten en de toeristische drukte aan de kust, lijkt het of de
tijd er een beetje stil heeft gestaan. Dat is maar schijn. In het verleden
kregen de Ritthemers een flinke portie mee van de strubbelingen in onze
vaderlandse geschiedenis. In deze tijd laten de vijfhonderd inwoners van
het dorp zien dat zij begrijpen wat dynamiek is, enthousiasme en onderne
mingslust. Dat ze zij het bedachtzaam en met overleg zjjn meege
gaan in de vaart der volkeren, maar ook dat ze niet hebben verleerd hun
zintuigen open te zetten voor waardevolle dingen. Ritthem is een dorp met
wortels diep in het verleden en tentakels naar de mogelijkheden van de
toekomst. Het is leuk er eens rond te neuzen en dan een klein beetje ver
der kijken dan je neus lang is.
Knellende banden.
Een avond in januari. Veel mensen in
het Dorpshuis. Het is een van die a-
vonden waarop gepraat kan worden over
het nieuwe bestemmingsplan.
Ze zijn er met velen, omdat de toe
komst van hun dorp hen aan het hart
gaat. De plannen zijn in meer of mindere
mate spectaculair. Eén van de knelpun
ten wordt gevormd door de grote bedrij
ven in het dorp: Aannemersbedrijf Poel
man, smeed-, las- en constructiebedrijf
Van Belzen, transportbedrijf Machielse
en zuivelhandel Filius. In de kleine
dorpskern hebben zich in de laatste tien
tallen jaren uit de dorpssmederij, het
timmermansbedrijf, het plaatselijke ver
voerbedrijf en de melkzaak, grote be
drijven ontwikkeld, die hun vleugels
hebben uitgeslagen. Ondernemingszin
genoeg, maar het heeft wel gevolgen ge
had. Bedrijfsloodsen in de Dorpsstraat,
buiten werken in de Weverstraat, af en
aan rijdende vrachtauto's en melkwa
gens. Ritthem kent ook landbouwers en
veetelers die niet binnen het gewone,
jarenlang gebruikelijke zijn gebleven.
Ook zij zochten naar nieuwe mogelijk
heden.
Misschien aangestoken door de grote
buitenlandse bedrijven aan de oever van
de Schelde, misschien dank zij erfelijke
eigenschappen van ondernemende voor
vaderen en een portie geluk. ,,Het zijn
vaklui", hoor je overal. Ze hebben er
voor gezorgd, dat Ritthem meer is dan
een plattelandskern, waar amper een
bus komt en waar nog nooit een huis
arts zich heeft gevestigd.
Hoe aantrekkelijk rustig en schilder
achtig het er ook nog steeds uitziet,
Ritthem is een dorp met een soms veel
te groot actief hart. Dan is het logisch
dat er plannen moeten worden gemaakt
om mogelijkheden te scheppen buiten de
knellende banden van de dorpskern.
Plannen.
Zo komt het dat er nu hoorzittingen
worden gehouden, inspraakavonden,
vergaderingen van de projectgroep van
de gemeente Vlissingen, waarin ook een
aantal Ritthemers zitting heeft. Er moe
ten nieuwbouwmogelijkheden komen, 'n
industrieterrein, speelterreinen en par
keerplaatsen. Allemaal zonder dat fraais
te beschadigen, dat al eeuwenlang zo ei
gen is. De kerk, het patroon van de stra
ten, de landelijke omgeving. Want ook
al is er al zoveel verdwenen, er is nog
genoeg over om zorgvuldig te bewaren.
„Nieuws? Nieuws is er niet. Wat moet
je nu over Ritthem schrijven?" zeggen
ze daar, voorbijgaand aan de dagelijkse
vertrouwde dingen, die voor een buiten
staander bijzonder kunnen zijn.
Natuurlijk, wereldschokkende zaken
gebeuren eerder in grotere bevolkings
centra, maar er ziin toch veel van die
kleine feitelijkheden, die de moeite
waard zijn.
Neem Kees Wisse bijvoorbeeld, een
van de jongeren. Ook hij blijkt onder
nemingszin te hebben. Al zoekende be
sloot hij het eens te proberen met de
teelt van witlof op water. Daarmee is
hij de tweede op Walcheren. Of Leo de
Visser, die zich schaarde bij de velen
die groente en fruit verkopen aan de
Zandweg. Hij besloot het wat anders
aan te pakken, zijn grond te zuiveren
van kunstmest en chemische verdel-
De Weverstraat: pittoresk, maar ook wat knellend voor de firma Van Belzen, die
nu allang meer is dan de dorpssmederij. Vroeger plaats voor de weefindustrie,
nu voor een las- en konstruktiebdrijf dat wel heel duidelijk uit zijn voegen ge
groeid is.
STwui
5