Ritthem, een dorp als geen ander Wortels in 't verleden; tentakels naar de toekomst Tekst: Ineke Vervorst - van Loon. Foto's: Johan Berrevoets jr. RITTHEM. Het is maar een vlekje op de kaart. Een beetje afgelegen gebouwd, een eind van de grote weg van Souburg naar het Sloegebied. Je komt er niet zo gauw als buitenstaander. Misschien is het daarom wel zo zichzelf gebleven door de eeuwen heen. Zoals het daar ligt, tussen de in dustriële giganten en de toeristische drukte aan de kust, lijkt het of de tijd er een beetje stil heeft gestaan. Dat is maar schijn. In het verleden kregen de Ritthemers een flinke portie mee van de strubbelingen in onze vaderlandse geschiedenis. In deze tijd laten de vijfhonderd inwoners van het dorp zien dat zij begrijpen wat dynamiek is, enthousiasme en onderne mingslust. Dat ze zij het bedachtzaam en met overleg zjjn meege gaan in de vaart der volkeren, maar ook dat ze niet hebben verleerd hun zintuigen open te zetten voor waardevolle dingen. Ritthem is een dorp met wortels diep in het verleden en tentakels naar de mogelijkheden van de toekomst. Het is leuk er eens rond te neuzen en dan een klein beetje ver der kijken dan je neus lang is. Knellende banden. Een avond in januari. Veel mensen in het Dorpshuis. Het is een van die a- vonden waarop gepraat kan worden over het nieuwe bestemmingsplan. Ze zijn er met velen, omdat de toe komst van hun dorp hen aan het hart gaat. De plannen zijn in meer of mindere mate spectaculair. Eén van de knelpun ten wordt gevormd door de grote bedrij ven in het dorp: Aannemersbedrijf Poel man, smeed-, las- en constructiebedrijf Van Belzen, transportbedrijf Machielse en zuivelhandel Filius. In de kleine dorpskern hebben zich in de laatste tien tallen jaren uit de dorpssmederij, het timmermansbedrijf, het plaatselijke ver voerbedrijf en de melkzaak, grote be drijven ontwikkeld, die hun vleugels hebben uitgeslagen. Ondernemingszin genoeg, maar het heeft wel gevolgen ge had. Bedrijfsloodsen in de Dorpsstraat, buiten werken in de Weverstraat, af en aan rijdende vrachtauto's en melkwa gens. Ritthem kent ook landbouwers en veetelers die niet binnen het gewone, jarenlang gebruikelijke zijn gebleven. Ook zij zochten naar nieuwe mogelijk heden. Misschien aangestoken door de grote buitenlandse bedrijven aan de oever van de Schelde, misschien dank zij erfelijke eigenschappen van ondernemende voor vaderen en een portie geluk. ,,Het zijn vaklui", hoor je overal. Ze hebben er voor gezorgd, dat Ritthem meer is dan een plattelandskern, waar amper een bus komt en waar nog nooit een huis arts zich heeft gevestigd. Hoe aantrekkelijk rustig en schilder achtig het er ook nog steeds uitziet, Ritthem is een dorp met een soms veel te groot actief hart. Dan is het logisch dat er plannen moeten worden gemaakt om mogelijkheden te scheppen buiten de knellende banden van de dorpskern. Plannen. Zo komt het dat er nu hoorzittingen worden gehouden, inspraakavonden, vergaderingen van de projectgroep van de gemeente Vlissingen, waarin ook een aantal Ritthemers zitting heeft. Er moe ten nieuwbouwmogelijkheden komen, 'n industrieterrein, speelterreinen en par keerplaatsen. Allemaal zonder dat fraais te beschadigen, dat al eeuwenlang zo ei gen is. De kerk, het patroon van de stra ten, de landelijke omgeving. Want ook al is er al zoveel verdwenen, er is nog genoeg over om zorgvuldig te bewaren. „Nieuws? Nieuws is er niet. Wat moet je nu over Ritthem schrijven?" zeggen ze daar, voorbijgaand aan de dagelijkse vertrouwde dingen, die voor een buiten staander bijzonder kunnen zijn. Natuurlijk, wereldschokkende zaken gebeuren eerder in grotere bevolkings centra, maar er ziin toch veel van die kleine feitelijkheden, die de moeite waard zijn. Neem Kees Wisse bijvoorbeeld, een van de jongeren. Ook hij blijkt onder nemingszin te hebben. Al zoekende be sloot hij het eens te proberen met de teelt van witlof op water. Daarmee is hij de tweede op Walcheren. Of Leo de Visser, die zich schaarde bij de velen die groente en fruit verkopen aan de Zandweg. Hij besloot het wat anders aan te pakken, zijn grond te zuiveren van kunstmest en chemische verdel- De Weverstraat: pittoresk, maar ook wat knellend voor de firma Van Belzen, die nu allang meer is dan de dorpssmederij. Vroeger plaats voor de weefindustrie, nu voor een las- en konstruktiebdrijf dat wel heel duidelijk uit zijn voegen ge groeid is. STwui 5

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1984 | | pagina 5