mouw: de brassband „Onda", vroeger
een harmonie, opgericht in 1905, leidt
een florissant bestaan onder leiding van
dirigent Rinus Kramer. Je hoort ze bij
na spelen als hij er over vertelt. Met
„Onda" is het vaak lachen „geblazen"
geweest. De successen van dit corps
waren en zijn nog altijd een aangelegen
heid van het hele dorp. De borrels, die
de muzikanten de nodige moed dien
den te verschaffen voor het behalen van
de concourssuccessen zorgden later weer
voor heel wat hilariteit. Dat is ook zo
met de ringrijders vereniging „Ons Kla
verblad", die intussen ook al weer zes
tig jaar bestaat, al is de traditie van het
ringrijden natuurlijk eeuwenoud. Eén
keer per jaar wordt er ook nu nog een
feestelijke ringrijderij in het dorp ge
houden. Het zijn beste rijders daar in
Ritthem, al vielen ze dan wel eens van
hun paard. Wanneer dan ook nog de
tocht naar Middelburg werd gemaakt
voor de ringrijderij daar, was de terug
weg vaak lang en kronkelig.
Dan zijn er verder ook de bloeiende
scoutinggroep St. Willebrordus, de be-
jaardensoos en de damesclub van de
kerk.
En natuurlijk de sportverenigingen.
De al 37 jaar oude korfbalvereniging
„Atlas", die een groot aantal leden telt,
en de vijf jaar geleden opgerichte voet
balvereniging s.v. Ritthem. De heer
Dijkstra is voorzitter van die voetbal
club en hij voorziet een goede toekomst
voor zijn vereniging. Boven de tapkast
in het Dorpshuis, dat in de loop van de
jaren steeds gezelliger werd aangekleed,
hangt een aantal voetballen, geschon
ken door sponsors. „Wat ballen betreft,
staan we er als club het beste voor op
heel Walcheren", lacht Dijkstra. Maar
ook wat prestaties betreft kan de jonge
club met een gerust hart het eerste lus
trum vieren.
Als het dit jaar niets wordt met de
ijspret, dan is er altijd nog het oranje
feest dat op Ritthem met buitengewoon
veel inzet van de bevolking wordt ge
vierd.
Ritthem's Dorpsstraat. Oeroud centrum. De huizen werden vernieuwd, maar het
hart van het dorp bleef op dezelfde plaats. Dicht bij de kerk, dicht bij het dagelijks
werk. Plaats ook voor feesten zoals het ringrijden en 'n optreden van „Onda".
Dijkstra gooit met zulke gelegenheden
de fritestent open, die hij heeft ingericht
in het voormalige PTT-kantoor. Dat
kantoortje was er bij zijn komst in '69
naar Ritthem nog. De klandizie was ech
ter te klein voor de berekeningen van
„tante Pos" en nu doet de postbode veel
zaken voor de mensen. Verder is er dan
alleen nog maar die ene brievenbus én
een telefooncel.
Vorig jaar is Kees Wisse begonnen met witlof-cultuur op water. Warm belucht
water van 22 tot 17 graden wordt toegevoegd aan witlof, die een wat lagere
boventemperatuur krijgt. Zo kweek je snel een stevig en schoon produkt op een
minimum aan vloeroppervlakte. Wisse kan van de drie hectaren wortels, witlof
trekken in een ruimte van vijf bij negen.
Nieuwkomers.
Nog niet zo lang geleden kreeg Ritt
hem aan de Lambrechtsenstraat een
groot aantal nieuwe woningen en ook
andere leegkomende huizen bleken bij
buitenstaanders in trek. Dat betekent
import in het dorp, meer dan men door
de eeuwen heen ooit had meegemaakt.
De bevolking had zich in het verleden
immers grotendeels slechts uitgebreid
met de daar geboren „meyskens en
knegtkens", zoals de oude doopcelen de
borelingen noemden.
Maar de nieuwkomers voelen zich er
doorgaans best. Ze hebben bewust geko
zen voor het wonen in een kleine ge
meenschap en zijn bereid de voor- en
nadelen daarvan te accepteren. Elly van
de Elsacker - Paauwe is een Zuid-Be-
velandse, die zes jaar geleden in Ritthem
kwam wonen. Ze voelt er zich thuis,
leeft mee met wat er gebeurt en zit nu
ook in de al eerder genoemde project
groep. Haar man werd gevraagd secre-
8
