HACKNEY - Een sport om naar te kijken
Tekst: Kees van Boven.
Vele jaren achtereen Nederlands kampioen, formidabele prestaties in
het buitenland, vele eerste plaatsen op concoursen, promotor van de
ruitersport, maar nooit op de voorgrond getreden. Dat is de heer Mossel
man uit Kruiningen, paardenliefhebber in hart en nieren.
„Men weet op Schouwen zo langza
merhand meer over de toestand in Nica
ragua dan over wat in Zeeuws-Vlaan-
deren aan de orde is," moet een voor
stander van de streekradio in de Staten
gezegd hebben. Dat is misschien een
wat overdreven bewering, maar er zit
een grond van waarheid in.
De Zeeuwen worden dagelijks vanuit
het Gooi via beeldbuis en luidsnreker-
box bedolven onder nieuws en aktua-
liteiten die het aldaar gevestigde Hol-
lando-oentrische omroepapparaat ons
belieft voor te schotelen. Als het in
Amsterdam erg warm of druk is ge
weest, vernemen we dat van de nieuws
lezer. Maar in „de regio" moet al heel
wat gebeuren wil dat de radio- en/of
tv-rubrieken halen.
Als troostprijs rijdt de AVRO-dili-
gence wel eens naar een bejaardente
huis in I-utjebroek of komt de KRO wel
eens naar Hilvarenbeek. En het weke
lijkse „zoethoudertje" is het tv-pro-
gramma „Van gewest tot gewest." Op
zichzelf een te waarderen uitzending,
daar niet van. Maar daar moet „de re
gio" het dan ook maar mee doen.
Wie de vóór- en tegenstemmers in de
Staten bekijkt, wrijft zich de ogen uit.
De rechtse, confessionele frakties en een
deel van de VVD waren allen te°-en de
streekradio. „Links" plus vijf VVD-ers
stemden vóór de regionale omroep, maar
moest met 19 tegen 26 stemmen het
loodje leggen.
We overdrijven niet als we stellen
dat in „linkse" kringen begrippen als
„eigen identiteit, streekgebondenheid,
eigen dialekt, streektradities, streekcul-
tuur" en dergelijke niet altijd sterke
sympathie, laat staan voorkeur genie
ten. In „linkse" kringen heerst nog al
tijd een internationalistisch denken.
En als men er „nationaal" denkt, dan
dient de Randstad als model, althans
bij vele. zij het niet bij alle „linksen".
Maar „Zeeuws links" gaf er althans in
de Staten blijk van ook „regionaal" te
kunnen denken.
„Rechts" heeft zich altijd opgewor
pen als de verdediger van de „eigen
waarden", van „het erfdeel der Vade
ren". „De regionale gedachte" vond bij
„rechts" altijd veel meer ingang dan bij
„links". De „eigen identiteit" stond er
hoog genoteerd. De teksten van de lie
deren die men vóór en vlak na de oor
log op „rechtse" bijeenkomsten placht
te zingen stonden altijd stijf van het
„eigene", het „waardevolle"....
Maar ,,Zeeuws(?) Rechts" moet van
zoiets eigens en waardevols als een ei
gen regionale radio-omroep niets heb
ben. Het zou wel eens twee dubbeltjes
per week kunnen kosten, en „ööns bin
zunig"
De gedeputeerde mr. J. P. Boersma,
woordvoerder van de minderheid in het
college van G.S., die vóór de Zeeuwse
omroep is, noemde de houding van de
tegenstrevende meerderheid „verbijste
rend". Men zou aan dit duidelijke, veel
zeggende woord nog een ander woord
kunnen toevoegen: „achterlijk"....
Tegen de tijd dat in alle Nederlandse
gewesten de streektelevisie een norma
le. dagelijkse zaak is, krijgt Zeeland zijn
regionale radio-omroep met een half
uur zendtijd per week.
Want „ööns bin zunig"!
Van trekpaard tot ruitersport.
„Voor de oorlog reed ik altijd met
trekpaarden op het landbouwbedrijf van
mijn vader," zo begint dhr. Mosselman
zijn verhaal. „We deden wel wat aan
ruitersport, maar dat mocht geen naam
hebben. Dat duurde eigenlijk tot 1969
want toen werd de landelijke rij vereni
ging opgericht, waar mijn jongste zoon
lid van werd en ik al snel in het bestuur
zat. Zelf ben ik toen ook weer wat aan
de ruitersport gaan doen, omdat ik wat
meer vrije tijd kreeg.
Dat was eigenlijk de eerste serieuze
kennismaking met de Hackney's. Ik be
gon met een kleine maat te kopen van
iemand die met concours-rijden ging
stoppen. Langzamerhand is dit uitge
breid van 1-span naar 2-span rijden en
later ook tandem. De fijne kneepjes heb
ik geleerd van dhr. Van Delden. Dat
was een all-round paardenkenner met
veel geduld en kennis.
Toen we éénmaal goed in het zadel
zaten bij de Hackneysport, hebben we
verschillende Hackney's uit Engeland
(het land van herkomst van de Hack-
neyrijders) geïmporteerd. Maar het beste
paard was toch een in Nederland ge
fokte Hackney Nickery Boy. Mijn vrouw
rijdt er de dames-nummers mee op
concoursen.
We hebben met dit paard veel succes
geboekt, o.a. twee keer kampioen van
Nederland, drie keer kampioen twee
span en in de tandem 6 jaar achter
elkaar een tweede plaats. Alles om het
Nederlands kampioensschap. Een prach
tige prestatie was ook het reserve
kampioenschap van Engeland. In totaal
is Nickery Boy 120 keer eerste gewor
den, wat in de paardesport zeker uniek
genoemd mag worden."
Vol vuur en enthousiast heeft de heer
Mosselman zijn verhaal afgestoken. Hij
eindigt met een wat weemoedige stem:
„Helaas moet ik, gezien mijn leeftijd,
de Hackneysport wat naar de achter
grond zetten." Maar helemaal stoppen
doet de heer Mosselman nog niet.
Hackneysport - een strenge discipline.
Allereest moet worden vermeld, dat
een paard ingeschreven moet staan in
het Nederlandse Register van het Hack
ney Stamboek, vooraleer aan wedstrij
den mag worden deelgenomen.
De Hackney's worden in twee klassen
verdeeld. De kleine maat met een schoft
hoogte tot 1.40 m en de grote maat van
1.40 m en hoger.
Ook voor de aanspanning gelden
strenge regels. Zo moeten de tuigen van
zwart leer zijn gemaakt. Oogkleppen,
bovenkant schofttuig, alsmede de gareel-
kussens moeten met zwart lakleer zijn
bekleed. Nog talloze andere regels gel
den voor de aanspan, maar dit zou te
technisch worden om te vermelden.
Aan de kleding zijn ook uitdrukkelijke
eisen gesteld. De rijders moeten zijn ge
kleed in een donkerblauw, grijs of zwart
kostuum met een daarbij passende das,
wit overhemd, zwarte of grijze bolhoed,
zwarte schoenen en bruinieren hand
schoenen. Bij spannen en tandems mag
de bolhoed worden vervangen door een
grijze of zwarte hoge hoed. Bij vier
spannen is een grijze hoge hoed ver
plicht.
Voorwaar geen geringe eisen, maar we
zijn er nog niet. De haardracht moet
een normaal herenkapsel zijn. Ingeval
van lang haar, dient een haarnetje te
worden gebruikt. Het kniekleedje moet
passen bij de kleur van het rijtuig, ter
wijl het dragen van koltruien niet is
toegestaan.
Dit was in het kort een opsomming
van eisen en voorwaarden waaraan een
deelnemer aan de Hackney Ruitersport
zich dient te houden.
Show en dressuur.
Zoals reeds gezegd, werd de heer Mos
selman 120 keer eerste met zijn paard
Nickery Boy. Maar indrukwekkende uit
slagenlijsten laten zien, dat ook me
vrouw Mosselman haar mannetje staat
in de wedstrijdsport. De afgelopen 3 jaar
werd zij maar liefst 12 keer eerste en
maar een paar keer 2de of 3de bij de
dames.
Gemiddeld nam het echtpaar Mossel
man jaarlijks aan plm. 16 wedstrijden
deel, dat al vanaf 1973. Een enorme prij-
zenkast staat bij de familie Mosselman
op een geschikte plaats in het huis. Niet
zonder trots laat de heer Mosselman
zijn trofeeën bewonderen.
Show en dressuur maakt het Hackney-
rijden boeiend en mooi om naar te kij
ken. Op uitnodiging van de heer Mossel
man gingen wij naar de Groenoord-
hallen in Leiden, waar t.v.-opnamen
werden gemaakt voor de TROS, die
onlangs zijn uitgezonden.
Een waar spektakel werd ons daar
geboden. Prachtige twee- en vierwielige
rijtuigen, bespannen met Hackney's, ga
ven daar een demonstratie van hun
kunnen. Ook de heer Mosselman, de
veelvuldige Nederlandse kampioen deed
aan deze prachtige show mee.
Graag wensen wij de familie Mossel
man nog veel succes in deze mooie sport.
Mocht er bij u in de buurt een concours
zijn, waar gereden wordt met Hackney's,
dan bevelen wij dit graag bij u aan.
Om het u wat gemakkelijker te maken,
volgen hier wat data en plaatsen, waar
u in de komende tijd terecht kunt.
29 augustus: Rotterdam, Kralingse Bos
met kampioenschap kleine maat.
1 september: Kruiningen.
2 september: Zevenbergen.
22 september: Utrecht.
Eventueel voor inlichtingen: Telefoon
01130 - 1624.
11
