Abbekinderen. Alleen nog wat verspreide boerderijen en woonhuizen.
Abbekinderen. Een mooi gerestaureerd boerenhuis.
De gemeente onderhield de haven en inde de
havengelden. Tijdens een storm op 14 januari
1808 werd de kade zwaar beschadigd. In de vo
rige eeuw werd in Eindewege een molen ge
bouwd, die in 1954 werd gerestaureerd. Thans
is het gebouw opnieuw aan een opknapbeurt
toe. De haven verviel in 1874, toen de Schen-
gepolder werd bedijkt. Tot op heden is de
plaats waar de haven eens lag nog herkenbaar
aan een kromming in de dijk. In de jaren ze
ventig van de vorige eeuw werd tussen Goes en
Vlissingen een spoorlijn aangelegd die dicht
langs Eindewege liep. Tevens verrees er een sta
tionsgebouw. dat inmiddels weer tot het ver
leden behoort. Een autokerkhof maakt Einde
wege er niet fraaier op, al moet worden toege
geven dat de exploitanten hun best doen er geen
puinhoop van te maken.
WIKSDORP.
Wiksdorp lag destijds aan de rand van de
Poel ten zuidoosten van 's Heer Arendskerke
en ten noorden van Baarsdorp. De nederzet
ting is vermoedelijk ontstaan in de 12e eeuw
in v erband met de veenontginning ter plaatse.
Het lag op de samenkomst van twee veenweg-
getjes. Toen het veen tot in de verre omtrek was
vveggegraven, is Wiksdorp in zijn verdere groei
blijven steken. Het had geen toekomst meer en
zijn inwoners vertrokken van lieverlee naar el
ders. Een kerk of kapel heeft er nooit gestaan.
Op de kaart van Nicolaas Visscher, noch op
die van Hattinga staat Wiksdorp aangegeven.
Het plaatsje is al lang geleden geheel ter ziele
gegaan.
GftOE - ABBEKINDEREN.
De/e buurtschappen kunnen in één adem wor
den genoemd. Ze lagen dicht bij elkaar. Van
beide voormalige gehuchten was Groe waar
schijnlijk het oudste. Men heeft er Romeinse
scherven gevonden, hetgeen wijst op een vroege
bewoning. Vermoedelijk bestond Groe al, nog
voor het land was bedijkt. Het plaatsje lag op
een oude kreekrug. Er stond destijds een ka
pel die aan St. Maarten was gewijd en binnen
de parochie Kloetinge lag.
De plaats waar Groe eens lag, moeten we
zoeken tussen de dorpen Kloetinge en 's Gra
venpolder. De nederzetting is thans verdwenen,
maar staat wel aangegeven op de kaarten van
Nicolaas Visscher (plm. 1650) en Hattinga
(1753). Zelfs op een topografische kaart uit
1864 staat het plaatsje nog aangegeven.
Het in de buurt van Groe gelegen gehucht
Abbekinderen mag thans nog maar nauwelijks
een gehucht genoemd worden, ofschoon het
destijds juist tot de grotere gehuchten werd ge
rekend. De inwoners konden in de kapel van
het nabijgelegen Groe de mis bijwonen. In 1571
was een van de kapelmeesters van St. Maar
ten in de Groe Marinus Cornelisz., die toen in
Abbekinderen woonde.
Abbekitideren verloor zijn betekenis toen in
de verre omtrek het veen was weggegraven. In
de streek sprak men niet over Abbekinderen,
maar over Apekinders. Onder deze benaming
staat het plaatsje ook vermeld op de kaart van
Hattinga (1753).
Wie vandaag de dag Abbekinderen bezoekt,
vindt er geen besloten gemeenschap meer. Ik
zag er nog twee grote boerderijen, waarvan er
één was voorzien van een oude zeer gave wo
ning. Voorts staan langs de Abbekinderse
Zandweg nog wat verspreide
(arbeiders)woningen.
WAANSKINDEREN - TERVATEN.
Beide gehuchten lagen zeer dicht bij elkaar,
even ten oosten van het dorp Kloetinge. Ont
staan in het randgebied van de Poel, zijn ze van
zeer oude datum. Ze ontstonden in de tijd dat
het veen er werd ontgonnen. Waanskinderen
lag aan de oude straatweg tussen Kloetinge en
Kapelle. In geen van beide gehuchten stond een
kapel. Dat was ook niet nodig, omdat de af
stand tot de parochiekerk van Kloetinge betrek
kelijk gering was. Na de middeleeuwen of uit
erlijk in de 16e eeuw, zijn beide gehuchten in
hun groei blijven steken.
Waanskinderen bestaat niet meer, maar Ter-
vaten daarentegen heeft zich tot dusver als ge
hucht weten te handhaven. Tegenwoordig
bestaat het uit wat verspreide bebouwing van
woonhuizen en boerderijen aan weerszijden
van een weg. Het is nog een echt gehucht. Af
gaande op de naam heb ik een 'vate' gezocht.
Ik heb er geen gevonden.
Alhoewel Tervate dus al een zeer oude ne
derzetting is, komt de naam op geen enkele ou
de kaart voor. Alleen op de topografische kaart
staat Tervaten vermeld.
's HEER REILOFSDORP.
Ten noorden van Kloetinge en ten oosten van
Goes lag vroeger het gehucht 's Heer Reilofs-
dorp. Wie heer Reilof was valt niet meer te ach
terhalen; vermoedelijk was hij een ambachts
heer. Op oudere kaarten staat het plaatsje ook
wel aangeduid als Sirhelsdorp. Deze benaming
zal wel een verbastering zijn van de oorspron
kelijke naam. Op de topografische kaart van
1864 staat weer een andere naam, n.l. 's Heer
Elsdorp, hetgeen weer een verbastering lijkt te
zijn van Sirhelsdorp. Op deze kaart staat de
bebouwing van het plaatsje aan weerszijden
van de Stelleweg nog duidelijk aangegeven.
De naam Stelleweg wijst op de aanwezigheid
van schapenstellen in het eertijds onbedijkte
land. Wellicht zijn de oorspronkelijke bewo
ners van 's Heer Reilofsdorp schaapherders ge
weest, of lieden die op de een of andere wijze
27
