OEKE. OOSTERSCHELDE. Dan vijftig keer... Hij klopte zijn wachtje, kwartier na kwartier bij die vermaledijde zin ken kuip waarin dat dooie varken lag te drij ven. Had er nooit aan moeten beginnen. Hij nas er trouwens niet aan begonnen! Het was Annie's werk geweest! Toegegeven, eerst was hij er mee ingenomen geweest. Eerlijk is eerllijk. Maar Annie had, natuurlijk, stom als een rouw in zulke dingen is... Vijftig maal rechtsom, vijftig... Om kwart over drie gaf hij er de brui aan. Geen kat gezien! Koud tot in zijn botten liet hij het afweten om als man te waken over hun kostbaar bezit. Ze konden hem nog méér... Het draaiboek van Van derGaag klopte geheel met de uitvoering ervan. Inderdaad: nog een keer trok een zware wa gen van Van Gend Loos diepe sporen door de hoge sneeuwrand langs het trottoir van huize Bak. Er werd ditmaal slechts een vrij klein kist je bezorgd. De boeken zouden morgen afge haald worden. Inderdaad: de volgende morgen stond het kistje met de vier hammetjes en de zijdjes spek ge reed in de keuken. Inderdaad: het werd prompt afgehaald om, volgens afspraak, de inhoud elders te roken. ('Want daarvoor hebt u zeker geen gelegen heid?' had de politieman bezorgd gevraagd). Het zou smaak en houdbaarheid ten goede komen. Inderdaad: alles klopte. Toen, na ruim twee maanden er nóg geen ge rookt spek was bezorgd, begonnen Hans en Annie het langzaamaan te begrijpen. Hun kostbare, waardevolle, onvervangbare be zit was al lang voor de tweede keer verkocht. J. Kousemaker. Prinses en zeemeermin ben ik, het water is mijn woning, Mijn moeder is een koningin, mijn vader is een koning. De Oosterschelde is mijn rijk met water, modder, zand en slijk. En of het ebbe is of vloed, het is mij om het even, Het is mij alles even goed, de Schelde is mijn leven. Eens was er storm en veel geweld. Het heeft toen menig mens geveld, De dieren moesten sterven. Verdronken zijn have en goed. Verdwenen in de hoge vloed Zijn mooie oude erven. En onze tranen vloeien mee Wat was zij wreed mijn mooie zee Toen Zeelands dijken braken. 't Was of met droefheid en geween De vreugde in de Scheld verdween Om nooit terug te raken. Eens nam ons volk een kloek besluit En voerde grote werken uit Om rampen te voorkomen, Ik zie het wonder van de eeuw, En ben er trots op als een Zeeuw, Wie had dit kunnen dromen? Gered is nu de Oosterscheid Van rampen door het stormgeweld In onze Zeeuwse stromen. Oost-Scheldens zeemeermin ben ik En woon in water, zand en slik In groene zeewierhoven. En komt er stormweer met gevaar Dan worstelen we, mét elkaar En blijven voortaan boven. Dan gaat de Oosterschelde dicht En houdt haar liefelijk gezicht. D. Smit - Heyse. KRONTSTAD VLISSINGEN. door Hans van Soest. Paperback 225 blz. Foto- Illustraties. Eigen uitgave, 23.75. Zelfs zij die vlak bij Vlissingen woonden hadden (hebben) nagenoeg geen besef van wat er in de stad aan oorlogshandelingen heeft plaats gehad in 1940-1945. We waren te geïsoleerd en de berichtgeving van het D.N.B. (Duitse persdienst) werd zon dermeer als leugenachtig van de hand gewezen en die liet zich trouwens toch alleen horen als er een overwinningsgeschal bij gemaakt kon worden. Misschien waren we ook wel allemaal te zeer bezig met eigen lijfsbehoud. Of met wat er in onze onmiddellijke omgeving gebeurde. Zodat we niet beseften dat de strategische po sitie van Vlissingen noodwendig leiden moest tot heftige, felle gevechten. Was Vlissingen niet (Napoleon) het „pistool op de borst van En geland"? En was het niet, in nog heviger ma te, „pistool" op de vitale toevoerhaven voor de bondgenoten: Antwerpen? Geen wonder dat er in de titel sprake is van f r o n t s t a d. Uit een overvloed van gege vens die velen aan Hans van Soest gaven, (zo'n 1000 blz.!) heeft hij een selectie gemaakt die, mét het fotomateriaal, een erg informatief boek oplevert dat de lezer pretentieloos op de hoogte brengt van al wat er aan heftigs en verschrik kelijks om en nabij Vlissingen (luchtgevechten) is gebeurd. De schrijver volgt de gebeurtenis sen van dag tot dag. Niets van belang is verge ten of zijn aandacht ontgaan. Twintig jaar lang verzamelde de auteur zijn gegevens en zonder litteraire pretenties ver werkte hij ze erg concientieus. Bob de Nooyer. ONZE RUSTELOZE AARDE. Oorsprong en ontwikkeling van onze planeet. 28,5 x 20 cm, 160 blz., 250 tekeningen en fo to's geheel in kleur. Gebonden. Elsevier, 37.50. Bij Elsevier vindt de stapelloop plaats van een boeiende serie van zeven boeken Weten schap in Beweging geheten. Ze is populair, ze ker. Maar ook: zeker niet té populair. En in elk geval zeker wetenschappelijk. Het geheel lijkt ons een gelukkige greep. Al is onze per soonlijke indruk van het onderhavige boek (waarvan de originele opzet uit de Verenigde Staten komt, samengesteld door een indru kwekkende reeks auteurs onder aanvoering van Dougal Dixon in goede vertaling van Jos den Bekker, dat de koper (lezer) een ferme hoeveel heid geestelijke bagage moet meebrengen wil hij tot het einde toe geboeid blijven. Tekeningen en foto's zijn duidelijk, en vee lal prachtig. Hoofdstukken: de aarde in de ruimte; de aardse dampkring; de oceanen; structuur en oppervlakte van de aarde; cartografie; geolo gie en landschap; het landschap en de mens en een bruikbaar register. Ksm. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1985 | | pagina 12