geel
Uit
rood
blauw
groer
zwart
Noord-Beveland
bij wintertij de
Een belangrijke plaats op de vlag werd aan
een kruis toebedeeld, waarvan de horizon
tale armen rood zijn en de verticale blauw.
Dit kruis staat symbool voor het kerkje uit
het wapen. Dat het kruis is opgebouwd uit
twee kleuren duidt op het vroegere en hui
dige Kapelle. De overblijvende rechthoeken
zijn aan de bovenzijde van de vlag geel
(links) en wit, en aan de onderzijde wit
(links) en geel. Door deze indeling werd de
vlag uit vijf elementen opgebouwd: het Kruis
voor Kapelle en elk een rechthoek voor Bie-
zelinge, Eversdijk, Schore en Wemeldinge.
Kapelle had een vlag nog voor het een wa
pen had. In de gemeenteraadszitting van 24
maart werd ze vastgesteld. „Twee banen aan
de broekzijde geel, met over de delingslijnen
een kruis, waarvan de hoogte van de armen
1/4 van de hoogte van de vlag bedraagt en
waarvan de horizontale arm rood en de ver
ticale blauw is, die elkaar diagonaalsgewij-
ze raken".
Kortgene
KORTGENE.
Als Kortgene het advies had opgevolgd
van de Hoge Raad van Adel in Den Haag,
zou de vlag er anders hebben uitgezien dan
deze nu is. Het voorstel van dit adviesorgaan
inzake gemeentewapens en -vlaggen voorzag
in een ontwerp met daarop het beeld van het
gemeentewapen, maar dan negentig graden
gedraaid. De vlag had dan een blauwe balk
gehad met daarop boven elkaar drie gele,
zespuntige sterren aan de stokzijden. Het uit
waaiende deel zou dan zes zwart-witte ba
nen hebben gekregen.
Dit voorstel werd door de gemeenteraad
van Kortgene niet overgenomen. Een ont
werp van vlaggenfabriek 'Shipmate NV' in
Vlaardingen haalde het wel. Deze vlaggen-
fabrikant staat bekend om zijn ingewikkel
de vlagpatronen. Zo ook voor Kortgene. De
gemeentevlag die op 13 december door de
14-
raad werd vastgesteld, werd in het raads
besluit ingewikkeld omschreven: „Rechthoe
kig, bestaande uit een groen veld, waarvan
de lengte en de hoogte zich verhouden 3 2
met daarop in het midden een rechthoekige
afbeelding met de motieven van het gemeen
tewapen, te weten zes palen in wit en zwart,
te beginnen met een witte paal aan de broek
zijde van de vlag, met boven die palen een
blauw veld beladen met drie gele zespuntige
sterren, welke afbeelding aan beide zijden
wordt geflankeerd door een gele paal, een
en ander als aangegeven op afbeelding".
Kortgene. In het officiële gemeentewapen
boek bij de Hoge Raad van Adel werd late
bij dit gemeentewapen geschreven: „verval
len 1 april 1941". Was hier sprake van eet.
aprilgrap? Vanaf het tweede bezettingsjaa
tot 1960 heeft Kortgene het zonder waper.
moeten doen. De fout werd toen hersteld.
De naam ontleent Kortgene aan he:
geslacht Van Kortgene, die tot 1430 de scep
ter zwaaide over dit gebied. Daarna ging he:
over op de familie Van Borsele.
De groene achtergrond duidt in het alge
meen op het „Groene eiland Noord-
Beveland", en in het bijzonder op het over
wegend agrarische karakter van Kortgene.
De vele korenvelden die de plaats telt, bren
gen het graan voort voor het dagelijks
brood. De gele korenvelden worden gesym
boliseerd door de twee gele balken, die aan
beide zijden van het gemeentewapen staan
opgesteld.
In het midden van de vlag is - in een vier
kant het beeld van het gemeentewapen
aangebracht. De witte, smalle baan die het
gemeentewapen aan alle zijden omrandt,
dient voor de contrastwerking. Koningin Ju
liana verleende het wapen op 28 december
1960. De officiële omschrijving er van luidt:
„Gepaald van zilver (wit) en sabel (zwart)
van zes stukken en een schildhoofd van
azuur (blauw), beladen met drie zespuntige
sterren van goud (geel), staande naast
elkaar".
Dit aloude wapen heeft een bewogen ge
schiedenis achter de rug. Het komt al voor
in de beschrijving van Zeeland in „Smalle-
gange", een boek dat in 1696 werd uitgege
ven. Het was het heerlijkheidswapen van
Langs oude dijken kreunen scheve bomen,
hun twijg werd vaak gegeseld door de wind.
En akkers liggen zo verlaten nu te dromen,
waarin de landman, toch opnieuw, belofte vindt.
Langs oude boorden spoelt nog altijd water,
al wordt d'omarming van de Schelde ook beknot.
Die liefde blijft, voor heden en voor later,
geboren uit de zee was eenmaal 's eilands lot!
En knevelt men in worggreep ook de stromen,
al bracht men dammen aan, ontsloot men ook een brug.
Toch blijven velen naar "het oude eiland" komen,
maar vinden ,,'t oudenimmer ooit terug....
Dat witte kleed der sneeuw, met bomenrijen zomen,
de zin hiervan keert men zo vaak de rug.
P. C. van Zierikzee.