geel Uit rood blauw groer zwart Noord-Beveland bij wintertij de Een belangrijke plaats op de vlag werd aan een kruis toebedeeld, waarvan de horizon tale armen rood zijn en de verticale blauw. Dit kruis staat symbool voor het kerkje uit het wapen. Dat het kruis is opgebouwd uit twee kleuren duidt op het vroegere en hui dige Kapelle. De overblijvende rechthoeken zijn aan de bovenzijde van de vlag geel (links) en wit, en aan de onderzijde wit (links) en geel. Door deze indeling werd de vlag uit vijf elementen opgebouwd: het Kruis voor Kapelle en elk een rechthoek voor Bie- zelinge, Eversdijk, Schore en Wemeldinge. Kapelle had een vlag nog voor het een wa pen had. In de gemeenteraadszitting van 24 maart werd ze vastgesteld. „Twee banen aan de broekzijde geel, met over de delingslijnen een kruis, waarvan de hoogte van de armen 1/4 van de hoogte van de vlag bedraagt en waarvan de horizontale arm rood en de ver ticale blauw is, die elkaar diagonaalsgewij- ze raken". Kortgene KORTGENE. Als Kortgene het advies had opgevolgd van de Hoge Raad van Adel in Den Haag, zou de vlag er anders hebben uitgezien dan deze nu is. Het voorstel van dit adviesorgaan inzake gemeentewapens en -vlaggen voorzag in een ontwerp met daarop het beeld van het gemeentewapen, maar dan negentig graden gedraaid. De vlag had dan een blauwe balk gehad met daarop boven elkaar drie gele, zespuntige sterren aan de stokzijden. Het uit waaiende deel zou dan zes zwart-witte ba nen hebben gekregen. Dit voorstel werd door de gemeenteraad van Kortgene niet overgenomen. Een ont werp van vlaggenfabriek 'Shipmate NV' in Vlaardingen haalde het wel. Deze vlaggen- fabrikant staat bekend om zijn ingewikkel de vlagpatronen. Zo ook voor Kortgene. De gemeentevlag die op 13 december door de 14- raad werd vastgesteld, werd in het raads besluit ingewikkeld omschreven: „Rechthoe kig, bestaande uit een groen veld, waarvan de lengte en de hoogte zich verhouden 3 2 met daarop in het midden een rechthoekige afbeelding met de motieven van het gemeen tewapen, te weten zes palen in wit en zwart, te beginnen met een witte paal aan de broek zijde van de vlag, met boven die palen een blauw veld beladen met drie gele zespuntige sterren, welke afbeelding aan beide zijden wordt geflankeerd door een gele paal, een en ander als aangegeven op afbeelding". Kortgene. In het officiële gemeentewapen boek bij de Hoge Raad van Adel werd late bij dit gemeentewapen geschreven: „verval len 1 april 1941". Was hier sprake van eet. aprilgrap? Vanaf het tweede bezettingsjaa tot 1960 heeft Kortgene het zonder waper. moeten doen. De fout werd toen hersteld. De naam ontleent Kortgene aan he: geslacht Van Kortgene, die tot 1430 de scep ter zwaaide over dit gebied. Daarna ging he: over op de familie Van Borsele. De groene achtergrond duidt in het alge meen op het „Groene eiland Noord- Beveland", en in het bijzonder op het over wegend agrarische karakter van Kortgene. De vele korenvelden die de plaats telt, bren gen het graan voort voor het dagelijks brood. De gele korenvelden worden gesym boliseerd door de twee gele balken, die aan beide zijden van het gemeentewapen staan opgesteld. In het midden van de vlag is - in een vier kant het beeld van het gemeentewapen aangebracht. De witte, smalle baan die het gemeentewapen aan alle zijden omrandt, dient voor de contrastwerking. Koningin Ju liana verleende het wapen op 28 december 1960. De officiële omschrijving er van luidt: „Gepaald van zilver (wit) en sabel (zwart) van zes stukken en een schildhoofd van azuur (blauw), beladen met drie zespuntige sterren van goud (geel), staande naast elkaar". Dit aloude wapen heeft een bewogen ge schiedenis achter de rug. Het komt al voor in de beschrijving van Zeeland in „Smalle- gange", een boek dat in 1696 werd uitgege ven. Het was het heerlijkheidswapen van Langs oude dijken kreunen scheve bomen, hun twijg werd vaak gegeseld door de wind. En akkers liggen zo verlaten nu te dromen, waarin de landman, toch opnieuw, belofte vindt. Langs oude boorden spoelt nog altijd water, al wordt d'omarming van de Schelde ook beknot. Die liefde blijft, voor heden en voor later, geboren uit de zee was eenmaal 's eilands lot! En knevelt men in worggreep ook de stromen, al bracht men dammen aan, ontsloot men ook een brug. Toch blijven velen naar "het oude eiland" komen, maar vinden ,,'t oudenimmer ooit terug.... Dat witte kleed der sneeuw, met bomenrijen zomen, de zin hiervan keert men zo vaak de rug. P. C. van Zierikzee.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1986 | | pagina 14