Wigwam'
Kreekresten op Tholen.
De Pluimpot.
Nog voordat van enige dijkaanleg op Tho
len sprake was, werd het slikken- en schor-
engebied dat toen ter plaatse lag, doorsne
den door een groot aantal kreken. Kort na
de beruchte stormvloed van 1134 is men be
gonnen met de aanleg van dammen en dij
ken. Zo ontstonden enkele eilanden, die
door geulen en watervlakten van elkaar wa
ren gescheiden. Naarmate er tussen die ei
landen verlandingsprocessen op gang kwa
men, groeiden door de steeds voortgaande
bedijkingen de eilanden tegen elkaar aan.
Wat er van de oorspronkelijke kreken was
overgebleven, kwam tenslotte binnendijks te
liggen. De laatste grote kreek die overbleef,
was de Pluimpot. Hij verdeelde het eiland
Tholen in een oostelijke en westelijke helft,
n 1556 werd de Pluimpot op twee plaatsen
afgedamd. Het meest zuidelijke deel stond
het langst met de Oosterschelde in directe
verbinding. Tot in de jaren vijftig van deze
eeuw waren de havens van St. Maartensdijk
en Scherpenisse voor de scheepvaart bereik
baar. In het kader van de Deltawerken werd
het restant van de Pluimpot in 1957 van de
Oosterschelde afgesloten.
Na de afsluiting van de Pluimpot werd een
deel ervan bestemd tot industrieterrein. De
rest is thans Staatsnatuurreservaat dat door
het Staatsbosbeheer wordt beheerd. Het
bestaat uit een bosgebied, oeverlanden en
een waterpartij die eens deel uitmaakte van
de vaarweg door de Pluimpot. Het gebied
bezit thans een gevarieerde vegetatie en ook
de vogelbevolking is er zeer gevarieerd. Voor
niet-Tholenaars is het nog een vrij onbekend
gebied. Ga er daarom eens een kijkje nemen.
Het Stinkgat.
In 1961 werd op Tholen het grondwerk
voltooid van een zeer ingrijpende herverka
veling. Het eiland onderging een inwendige
vormverandering die uit een oogpunt van
doelmatig grondgebruik voor de grondge
bruikers weliswaar een goede zaak was, maar
aan de andere kant een blijvende verarming
van het Thoolse landschap tot gevolg had.
In die jaren streefde men nog slechts één doel
na, waarin voor handhaving van landschap
pelijke en natuurhistorische waarden geen
plaats was.
Een middeleeuwse kreek die desondanks
behouden bleef, ligt binnen de in 1852 be
dijkte Van Hooftenpolder. Vermoedelijk
was er destijds onvoldoende grond beschik
baar om tot demping over te gaan. Deze
.reek, die Het Stinkgat werd genoemd,
wordt tegenwoordig beheerd als natuurreser
vaat. Het is een zeer oude kreek, die be
grensd wordt door oeverland. Het water is
er brak, hetgeen ook blijkt uit de zoutmin-
nende planten die men er aantreft. Het ge
bied herbergt een vrij grote vogelrijkdom,
ooral in voorjaar en zomer als in najaar en
winter, als de wintergasten het gebied bevol
ken. Er komen opvallend veel kluten voor.
De Pluimpot anno 1984.
In een slotartikel zullen de middeleeuwse de dag nog het Zuid-Bevelandse landschap
kreekresten worden beschreven die vandaag mede helpen bepalen.
J. P. van den Broecke.
Het Stinkgat, voorjaar 1984.
Hotel-Restaurant
ANWB-KNAC
Herenstraat 12
Telefoon 1275
Rustig gelegen familiehotel met eigen sfeer. Kamers met
privé bad/douche en toilet en/of balkon en kamers met
doorverbonden kinderkamer. Geheel centraal verwarmd
Gezellige bar. Eigen parkeerplaats. Tuin met zonnig
terras. 150 meter van het strand. In voor- en naseizoen
15°.'o korting op logiesprijzen, speciale arrangementen
voor groepen en 60
Tevens appartementen te huur.
19