Westdorpenaar werkzaam in 3olio-kliniek in Kenia Tientallen kinderen leren opnieuw lopen. Bijdrage Piet Kentin. eintje voor kort-kamperende plankzeilers .angelegd, terwijl op het reeds vele jaren bestaande recreatiecentrum ,,De Schots- nan" enkele zogenaamde „trekkershutten" verden gebouwd, evenals op camping „De -Vitte Raaf" bij Arnemuiden. Over diversi- eit aan voorzieningen gesproken! Voorts verden er in de afgelopen periode zomerhui- en bij jachthaven „Delta Marina" in Kort- :ene en aan de westzijde van het jachthaven- ;omplex van Wolphaartsdijk gebouwd. 5lannen voor uitbreiding van de verblijfsac- commodatie bestaan er voor een gebied aan de oostzijde van het kampeerterrein „De Witte Raaf" bij Arnemuiden. In dit gebied ouden tevens elk-weer-voorzieningen wor- Westdorpe „Nadat ik m'n middelbare pleiding in Hulst had afgerond vertrok ik n 1980 naar Utrecht om daar een opleiding oor fysio-therapie te volgen", vertelt Do- ninique. „Dat was nadat ik in 1978 gestopt as met m'n medicijnenstudie waaraan ik .vee jaar eerder aan begonnen was. Dat was och niet wat ik zocht. In die twee jaar heb k. erg veel gereisd onder meer naar Grieken and, Portugal en Israël." Nadat Dominique z'n opleiding voor ysio-therapeut aan het S.U.P.A. (Stichting 'trechtse Paramedische Academie) in 1984 net succes afsloot, ging hij in datzelfde jaar p werkvakantie naar Kenia. „Dat was meer een vakantie waarin ik me ïlde oriënteren over de mogelijkheden om i het buitenland, en dan met name in de >erde wereld, te gaan werken. Ontwikke- ngshulp is altijd al een speerpunt voor me eweest." ontakt. Tijdens een bezoek aan het poliocentrum Nyabonde ontmoette Dominique de Ne derlandse fysiotherapeut Erik Gielen, die in den gebouwd. Het gebied krijgt allure. Krijgt allure?? Hééft het al! En desondanks valt er ook voor de rustzoeker, zelfs in het hoog seizoen, nog wel een plekje te vinden in het Veerse Meer-gebied waar het ook voor hem of haar goed toeven is. „Voor elk wat wils" is in het Veerse Meer-gebied geen loze kreet. Rijk, provincie en gemeenten, de onderne mers rond het Veerse Meer en niet te verge ten het recreatieschap „Het Veerse Meer" deden er alles aan om het gebied voor de re creant aantrekkelijk te maken; zij zullen dat blijven doen, indachtig het in de statuten van het recreatieschap geformuleerde voor naamste doel van het recreatieschap: de be hartiging van de recreatiebelangen in het Veerse Meer-gebied. het centrum werkzaam was. Na een dag met hem opgetrokken te hebben en de situatie in de kliniek gezien te hebben, behielden de twee Nederlanders schriftelijk kontakt. Via een groep pardkulieren uit de Groningse plaats Hogezand-Sappermeer, „De Ronde Tafel" genoemd, werd het voor Dominique mogelijk gemaakt de werkzaamheden van Erik Gielen (die ook dankzij,,De Ronde Ta fel" z'n werk in Kenia kon doen) voort te zetten. „Je moet je van die kliniek niet al te veel voorstellen. Het is een vrij eenvoudige ak- kommodatie waarin we werken en het kri oelt er van de kinderen. Soms zijn er wel een veertig- a vijftigtal kinderen, die daar rond kruipen en afkomstig zijn uit alle delen van het land. De meeste van hen blijven daar on geveer drie maanden; een periode waarin ze dagelijks door ons behandeld en begeleid worden". De meeste kinderen die zich in de kliniek bevinden kunnen hun benen niet of nauwe lijks gebruiken. Het komt dan ook voor dat andere spieren van romp of armen verzwakt zijn, waardoor er extra moeilijkheden ont staan om met beugels te leren lopen. De ge bruikte beugels zijn vaak eenvoudig van uit voering en worden veelal gemaakt van recycle-materiaal in de ortopedische werk plaats ter plaatse. Ze worden door Kenianen gemaakt in goed onderling overleg met de daar werkende fysio-therapeut. „Het is niet zo, dat alle kinderen meteen een paar beugels aangemeten krijgen," ver telt Dominique. „Vaak genoeg moeten ze eerst een lange tijd vooraf behandeld wor den om de knie gestrekt te krijgen. In prin cipe blijven de kinderen in de kliniek tot ze met behulp van beugels weer redelijk kun nen lopen." Flying Doctors. Éénmaal per maand wordt het centrum bezocht door de „Flying Doctors", die zo nodig operaties uitvoeren in het centrum. Want het gebeurt regelmatig dat kinderen niet alleen door therapie geholpen kunnen worden, maar dat een operatie daarnaast noodzakelijk blijkt. Dezelfde „Flying Doctors" selekteren ook de kinderen die in aanmerking komen voor een verblijf in de kliniek. De ouders van de ze kinderen moeten wel een kleine bijdrage betalen voor de kosten. Dat is niet altijd even gemakkelijk, omdat het in Kenia veel voor komt dat een man meerdere vrouwen heeft en vijftien tot achttien kinderen geen uitzon dering is. Wanneer daar een kind bij is dat door polio verlamd is, dan wordt het vaak door de familie afgezonderd, bijna afgesto ten. Ze vinden het dan vaak niet nodig om dit kind mee te geven aan de Doctors voor revalidatie. Regenperiode. Het gebied waar Dominique gaat werken is een gebied waar niet echt honger wordt ge leden. „Het is een vrij groen gebied, waar op zich voldoende te eten is," verduidelijkt hij. „Maar vooral tijdens de regenperiode krijgen ziekten zoals malaria en darminfek- tie's de kans zich te verspreiden". En in een land waarin de bevolkingstoe name zo'n vier procent per jaar bedraagt zijn de kinderen van een paar jaar oud het kwets baarst om met polio besmet te worden. Om dat de inentingsprogramma's daar nog in de kinderschoenen staan, hebben de op de grond spelende en kruipende kinderen wei nig of geen weerstand. Er zijn al enkele Keniaanse fysiotherapeu ten werkzaam in de hoofdstad Nairobie, maar die voelen er niet veel voor om de stad te verlaten en het werk van de Nederlandse therapeuten over te nemen en voort te zetten. „Op dit moment is daar nog weinig over te zeggen," zegt de 27-jarige Westdorpenaar. „Als ik daar ben zal ik me zo goed moge lijk proberen aan te passen aan hun leefge woonten. Bijvoorbeeld door hun taal, het Swahilie, aan te leren. Verder zal ik op m'n tellen moeten passen wanneer ik me buiten het centrum begeef, want er komen daar nogal wat apen, luipaarden en slangen voor. Maar daar wen je waarschijnlijk snel aan", besluit Dominique. Inleiding. Dit voorjaar vertrok de uit Westdorpe afkomstige Dominique Mechelink vanaf de luchthaven Zavetem naar Kenia in Afrika. Na een eerste landing op het vlieg veld van Nairobi ging de reis per binnenlandse vlucht naar het Polio Rehabilita tion Centre of Disabeld in Nyabonde. In dit centrum waarbij ook een klein zie kenhuis hoort met een kapaciteit van 150 bedden gaat Dominique werken als fysio therapeut. Het gaat daarbij vooral om de behandeling van tientallen polio patiëntjes in leeftijd variërend tussen de zes en vijftien jaar. Vlak voor z'n ver trek zochten we hem nog even op in de woning van z'n ouders te Westdorpe en vroegen Dominique naar de beweegredenen van z'n reis en zijn verblijf aldaar. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1986 | | pagina 25