Een ander gezicht. De tijd, dat vrijwel iedereen op het eerste gezicht er als een potentiële overvaller uitzag, ligt achter ons. Dassen en bivakmutsen zijn verdwenen en de normale gezichten zijn weer tevoorschijn ge komen. De ijzige greep van de winter heeft plaats gemaakt voor de maartse buien. Maar u weet toch ook: Maartse buien komen beduien dat de zomer aan komt kruien. En inderdaad: knopjes aan boom en heester springen er uit, krokussen en sneeuwklokjes staan te bloeien. Dat is een an der gezicht. Ook een heel ander gezicht dan wij van een be paalde reklamespot op de televisie gewend zijn, was de Zeeland-presentatie op de HISWA te Amsterdam. Hier geen ,,zunigheid", maar een gul en gastvrij onthaal. Men kon proeven van bo lussen, babbelaars, mosselen (gebakken, gekookt en in 't zuur), oesters; foldermateriaal (van het eenvoudige stencil tot de meest luxueuze presen tatie) werd met gulle hand aan de vragers over handigd. Een presentatie waar je warm van werd en een kontinuering van deze gezamenlijke pre sentatie levensvatbaar en tot een „must" verklaart. Ondanks alles is Zeeland nog steeds een agrarisch gebied met weelderige landerijen en mooie boe renhoeven, waar landbouwers op wonen, die zo wel akkerbouw, veeteelt of gemengd als beroep hebben. Typisch, dat een landbouwer nog steeds „boer" wordt genoemd, met soms een niet al te nette on dertoon. Typischer nog is dat de landbouwer zich dit als de gewoonste zaak van de wereld Iaat aan leunen. Vele landbouwers hebben gestudeerd, zijn niet zo maar uit de klei getrokken, maken studiereizen naar het buitenland, beheersen per- fekt enkele talen, kunnen over kunst, muziek, li teratuur e.d. meespreken. Natuurlijk, de naam „boerebruiloft", „boere- kapel" blijft bestaan. Is niet te vertalen. De boe- redracht is helaas bijna geheel verdwenen. Komt vrijwel alleen maar meer voor in dansgroepen, waar vooral soms de „boeren" het nogal eens bont maken door vrijwel de gehele rode zakdoek uit de broekzak te laten hangen. Dat is géén gezicht. Wat is dan wél het gezicht van Zeeland? De pol ders, de luchten, de dijken, duinen en stranden? De kleinschaligheid? Het is niet alles goedheid en liefelijkheid wat de klok slaat in Zeeland. Ook hier winkeldiefstallen, berovingen, inbraken, ver krachtingen en wat dies meer zij. Dat is een wat minder mooi gezicht dat Zeeland toont. Niet iets om trots op te zijn. Maar toch: Zeeland blijft het land waar het goed wonen, leven, werken en recreëren is. En laten we hopen, dat met het aantrekken van de eko- nomie, deze uitwassen spoedig uit het gezicht van Zeeland verdwenen zullen zijn. Jokko de Zeeuw. 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1986 | | pagina 3