zijner laatste zangen. Tan daar dat vrolijk denken aan den dood als aan eenen vriend die liein naar beter vaderland zon overbrengen waarvan hij de kusten reeds zag blaauweu aan den gezigteinder zijns aardsclien levens. Hoe ernstig cats gemoed gestemd vvas, en hoe hevig hij zelf, döor eene ongeneeslijke ligchaamskwaal ge folterd werdliij was echter niet stroef en norsch maar vrolijk en opgeruimd. Gaarne zag hij zich door jonge lieden omringd die hem als een' vader eerden en als een' vriend beminden. Jadie dagwelke op Zorgvliet bij den goeden grijsaard werd doorgebragtwas voor hen inderdaad een feestdag omdat hij het aangename met het nuttige wist te vereenigen. Het kon er zelfs lustig toegaan, wanneer zijne vrolijke nichten met hare speelmakkers uit 's Gravenhage tot hem kwamen. Dan bragt cats niet weinig liet zijne toe, om hen te ver maken en alle die genoegens te doen smaken welke zijne lusthoeve naar mate der jaargetijdenzoo ruim schoots aanbood. Dan werden de vischrijke vijvers met de hengelroede bezochtof het schuw konijn met het jagtgeweer belaagd of men trok de duinen over en wierp het net in de breede golven der Noordzee of men ontlastte de boomen van het edelst ooft in de rijk voorziene tuinen of men verzamelde zich in de schaduw der linden en zong een vrolijk lied begeleid door de zachte toonen van den cither en de godin Echo die

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1837 | | pagina 145