in de duinen woondeherhaalde dan dien zoeten zang; of men plaatste zich bij den eerwaardigen grijsaard en hoorde niet zoo groote belangstelling naar zijne liefelijke verhalen van vroeger en later tijd, dat, schier onopgemerktde glans der zon reeds voor het zachte maanlicht had plaats gemaakt, voor dat men dacht aan opstaan en vertrek. Minder woelig was liet echter op Zorgvlietwanneer de dag des Heeren daar was. Te godvruchtig was de grijsaard gestemd om dien dag niet te vieren over eenkomstig deszelfs verhevene en heiligende bestem ming. Wel verhinderden hem zijne hoog geklommene jaren,telken Zondag met de gemeente in het huis des gebeds op te gaan; maar hij maakte zijne woning tot een bedehuis. In een ruim vertrek verzamelden zicli dan alle zijne huisgenooten 0111 door den Leeraar eenei naburige gemeente gesticht te worden. Yooral was de verkondiging der troostrijkste waarheden steeds dier baar aan het hart des godvruchtigen grijzen die wel dra den pelgrimstaf zou neerleggen om ten hemel op te varen. Was het echter de dag des Avondmaalsdan bragt hij dien niet iii zijne woning maar elders en mcl° de gemeente door. Dan begaf hij zich niet naar de woelige Hofstadmaar naar het stille Rijswijkdat zich aan den Relfschen weg bevallig in het lommer van het geboomte verschuilt, om daar met brave landbewoners; of naar het naburig Scheveningenom met eenvoudige

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1837 | | pagina 146