139
e
je- Onder dit alles openbaarde zich zijn natuurlijke aan-
au leg yoor de dichtkunst in korte, maar zinrijke gedich-
n ij es aan huisselijke tooneeleu of andere in het oog
en vallende voorvallen ontleend. Het zij aacta te hoog
:oo opzag tegen de grondige kennis van den vaderlijken
de onderwijzer het zij hij wistdat deze de poczij niet
)r- beoefende; genoeg, liij schroomde geruimen lijd om
>1- er mede voor den dag te komen anders dan bij de
en geliefde moeder van wier meerdere toegevendheid hij
g- voor 's hands een minder streng oordeel duchtte ja
n, waarbij hij wclligt op bijval en aanmoediging hoopte,
jk Dit was ook werkelijk het geval; evenwel met die be
nd hoedzaamheid welke men van cene moeder kon ver-
of wachten begaafd met zoo gezond verstand en helder
ui. oordeelals welke vauta de zijne mogt noemen. Bij
en zonder gehecht aan huisdieren wier verzorging en koes-
p- tering hem voor uitspanning gold bezat hij behalve
igs andere, eene tortelduif, welke hij van hare geboorte
n, af gepleegd had en deze hem door tien dood ontval-
it- lende ging dit verlies hem zoo zeer ter harte dat hij
he ziju smartgevoel daarover aldus ontlastte
an Op het graf van mijn Toriclduijje
'L~ Hier rust het ziglbaar beeld der blanke ottnoozelheid
Mijn lieve Tortelduif, zoo vol aanminnigheden..
,e Mijn hart krimt weg van rouw wijl 'l haar gemis be-
P i schreit
Maar haar geliefde schim volgt mij op ah mijn treden.
