54 JNiet zoodra hadden zij liuuneu last op den grond neder- gelegd of de Priester zag hem in liet gelaat en herkende met schrik heer Jan van Hodenpijl, dien hij zelf voor weinige jaren voor het altaar niet Elisabeth van Haemstede vereenigd had. De Fiidder was zwaar gewond en zieltogende. Slechts weinige woorden kon de Geestelijke meer tot hem spreken. Hij ontving Ho- denpij ls laatste groeten aan deszelfs betrekkingen, deed een kort gebed voor den stervende en zag hem den adem uitblazen. Thans besefte de Priester, dat hij niet beter kon, dan aan de mannen die bij hem ston den den last opdragen om te trachten naar het lot der anderen onderzoek te doen en zelf met de treurige boodschap naar Haemstede terug te keeren. Het duurde niet lang, of hij vond zijne geleiders zette zich te paard en reed somber langs het huis d e H e 11 e naar hel kasteel terugwaar hij nog voor middernacht aan de slotpoort aanklopte zich zeiven bewustdat hij het mogelijke gedaan had om hel oogmerk zijner zen ding te bereiken. Y. Wie voelt, als ik zijn hart door 't vuur der wraakzucht zengen? En echter kan de wraak mijn daad alleen volbrengen. Feith Ines de Castro. De Priester had verwacht, het adclijke gezelschap

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1838 | | pagina 130