112
't Predikt u 't verllensckte roosje
Roem niet op uw sclioonuw jeugd
Broos Yergank'lijk zijn zij beiden
Steun op de onverwelkb're deugd!
Ja ofschoon gij jeugdig dartelt,
Schuld'loos uit uw' oogjes kijkt,
En met frisscke lenterozen
Op de zachte wangen prijkt;
Eenmaalachwie weethoe spoedig
Tallen u die rozen af
En, ontdaan van glans en schoonheid.
Zinkt gij néér in 't somber graf.
Maarniet als het schoone roosje
Dat vertreden wordt in 't stof,
Bloeit gij met herboren luister
Boven in der Eng'len hof
St. Maartensdijk.
J. Was.
