159
vim het nieuw gemeenebest aan deze takken van nijver
heid en volksvlijt heeft aangebragtde landbouwer
weder de bron van welvaart en voorspoed voor slad en
eiland worden; en zoo mogtook nog in onze dagen ,deze
plek gronds, onder alle de gebeurtenissen die onlangs
ons Vaderland troffen onder al het rumoer des oorlogs
dat ons omringd heeften de woelingen der volkendie
elders de hechtste bronnen der maatschappelijke orde
dreigden te verbrekeneen toevlugtsoord van stille rust
en vrede blijven, waar het gebulder des gcschuts slechts in
de verte gehoord wordt, en de krijg zijne verwoestingen
en bezwaren zich niet dan bij geruchte doet kennen.
Al mogen wij dan dien tijd van voorspoed en zegen
niet meer belevenen over verval en vermindering te
klagen hebbenals wij ons voor den geest roepen de
rampspoedige lijden, die wij herdachten, en onze stad
aanschouwen ,wat zij nog is, na alles wat haar bejegen
de als wij het oog slaan op de vruchtbare veldenen
de grazige weiden onzes eilands niet meer door over
stroomingen bedorvenen door de bewarende hand der
Voorzienigheid lot heden voor de woedende golven be
veiligd dan past het ons alle overdrevene klagten te
staken en de voorregten dankbaar te waardeeren die
ons in dit goede land mogen te beurt vallen en dan
zal het aanschouwen van iedere plek grondswaar onze
vaderen streden en onze godsdienstige en burgerlijke
voorregten met hun bloed verzegelden ons vervullen
