De afwezigheid ran Jan van Avennes werd door som
migen beschouwd als een middel, waarvan hij zich
bediende om de verdenking van zich af te weren als
of bij zich mede schuldig had gemaakt aan den dood
van giaaf Jan I, waarvan hij door sommigen is beticht;
maar, daar hieromtrent geen schijn van zekerheid be
staat wettigt niets deze gruwzame verdenking, evenmin
a s die waaronder hij mede gebukt ging van mede
gewerkt te hebben tot den dood van Wolfaart van Bor-
selen die wel zijn vijand was, maar wiens wreedaardig
omkomen wij hem niet mogen wijtenwanneer wij z.jn
karakter eemgermale in aanmerking nemen. Na den
dood van Jan Ikwam hij ijlings iu het Taderland
en daar deze kinderloos gestorven was, vond hij de
Hollandsche steden en edelen bereid om hem als opvol
ger van denzelven, onder den naam van Jan II, te hul
digen, zoodat nu de graafschappen Holland en Zeeland,
sinls vier eeuwendoor graven uit het Hollandsche stam
huis geregeerd, onder het lmis van Henegouwen kwam.
Reeds toen Jan van Avennes nog slechts Graaf van
Henegouwen en voogd van den overleden Hollandschen
Graaf was, had Jan van Renesseuil den vreemde terug
gekeerd niets onbeproefd gelaten, om de gelegenheid
te bekomen zich ten aanzien van de vuile kladde hem
door van Borsclen en diens medestanders aangewreven
volkomen te regtvaardigen en nu hij aan het hoofd
der zaken stond was hem niets dringenders te doen
