7.
143
Woest niet trotsch op eigen krachten
Kweekt uw' ijver bloemen aan,
Niets hadt gij er tan te wachten
Bragt de Heer geen groeikracht aan.
Wordt ons werkenwordt ons streven
Opgevolgd door vruchtgenot
Oogst en ooft en bloem en leven
't Is al vrije gunst van God.
V reemdelingen op dexe aarde
Togtgeuootenblond en grijs
t Sterven geeft u hooger waarde
Voor xijn dood is niemand wijs
!845. r
J. ttOSSIJA DB Vos.
