Wie taerten eet den ganschen dagh, Maekt dat hij niet meer taerten magh. Geen rijcker man in alle steden. Als die met 't sijne is te vreden. Wintersche nachten Vrouwen gedachten En gunste van heeren, Siet men haest verkeeren. Het oijr dat wijst den esel uijt, Den oliphant sijn langen snuijt, Het water kent men aan den gront, De menschen aen hun eijgen mont. Cats. 68 Die 't naadren slervcn reeds met doodskou had omschorst Zij grijpt haars vaders hand eu poogt, in stil verrukken, Nog eens met kussen ze aan haar bleeken mond te drukken Toen look zij 't brekend oog, en met een doffen zucht Was de ademtogt, helaas 1 voor immer haar ontvlugt. F"rij naar het Fransch. HOORN. C. 8 ADAMA VAN SCHELTEMA.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1847 | | pagina 174