Lacht en schertst naar hartelust, Altoos even blij Dochdat uwe vrolijkheid Steeds onschuldig zij 1 Want, hij kan mijn vriend niet zijn, Die nooit schertst en lacht, En de schuldelooze vreugd Eene misdaad acht. Hem alleen reik ik de hand, Met een' gullen lach, Die mij vrolijk tegenkomt, Als de lieve dag. J. Was. Waterlandkcrlije. 101

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1847 | | pagina 207