123
onze vloot onder heemskerk en toen deze gesneu
veld was onder den Zeeuwschen vice-admiraal al
teras voor Gibraltar behaald haakte Spanje meer
dan ooit naar den vrede. Frankrijks koning achtte
het niet beneden zich als bemiddelaar op te treden
tusschen ons diep vernederd volk en zijnen trotschen
overheerscher. De welsprekende jeannin verschijnt
met Engelands afgezant te 's Gravenhage en wendt
al zijne gaven aan om dien vrede te bewerken
biedt zelfs voorwaarden aan, waarbij hij de tweele
dige verklaring voegtdat het van de ééne zijde zeer
bedenkelijk is of Spanje in dezelve bewilligen zal
maar dat het juist daarom ook van den anderen
kant groot misnoegen aan Frankrijk en Engeland
geven zouindien de Staten hiermede nog niet te
vreden waren. Inderdaad men was onzerzijds toen
niet sterk op vrede of bestand gezet, althans be
geerde men dit niet zonder als een wettig eigendom
te verkrijgen, hetgeen Spanje zoo noode wilde al-
staan terwijl Neerland het met de daad reeds meende
te bezitten vrijheid in Burgerstaat en Godsdienst
met de voordeelen eener onbelemmerde Zeevaart. -
Prins maürits inzonderheid verklaarde er zich te
gen toen het bleek dat Spanje die vrijheid niet
rond en stellig wilde erkennen. Hij beroept zich
op de tegenwoordige magteloosheid van den vijand
