133
welke JEANNIN daarop deedof men zich dan
door eene enkele provincie de wet zou laten stel
len Maar hebben de Zeeuwen hun eigen belang
en het algemeene welzijn als één onafscheidbaar ge
heel beschouwddan verliest deze vraag toch we
der veel van hare kracht. Men vergete hier ook
niet hunnen strijd en hunne opofferingen voor het
Vaderland.
Maar ditzelfde geldt dan nu ook ten aanzien van
Zeelands vasthouding aan de Unie tijdens de han
delingen over den vrede te Munster. Van den be
ginne af stond het bij Zeelands Staten vast, om de
Unievan wier vestiging de bloei en de grootheid des
lands dagteekendenongeschonden te bewaren. Het
was op den 10 junij 1643 dat al de leden zich be
reid verklaarden, om dezelve solemnelijk te confir
meren en met de observatien en practijken te be
krachtigen. Men was dan besloten, van de ééne
zijde om het regelen der vredeshandeling over te
laten aan de Staten-Generaalmaar tevens zelfstan
dig en vrij te blijvenwaar het de provinciale be
langen gold. Men had dus de geschiedenis van het
jaar 1608 niet vergeten. Men handelde, en waar
handelde men zoo nietin den geest van het pro
vincialisme. Maar eene andere vraag is het, of het
provincialisme boven dreefof het de eenige drijfveer
