160
verhopende alsdan betere occasie te zullen hebben
om ons gedisarmeerd en zorgeloos en verzoet zijnde
op de rustonvoorziens te overvallen." En zij
meenden 2°., dat Spanje hiertoe wel altijd de gele
genheid zou weten te vindendoor eene Jesuitische
uitlegging van het vredesverdrag 1Te dezen aan
zien is hunne volgende verklaring merkwaardig
vermitszeggen zijde mentale rescroatiedie
men weet daar ten liove gebruikt te worden, en
dat niet dan al te kennelijk is de leer van hare
Doctoren dicteerende niet alleen in generale
termendat men den Rebellen en Ketterschen
geen geloof mag houdenmaar ook in specie
dat alle vrede mag verworpen wordenals zij de
Catholique leer of goede zeden eenigzins schade-
lijk isen dat men den eed daarop gedaan niet
alleen vermag maar ook behoort te breken."
Tei'wijl zulke inzigten en bedoelingenop grond
van vroegere ondervindingbij den vijand veron
dersteld werden, vreesde men, dat dezelve inwen
dig in den lande al te veel begunstiging vinden zou
denzoo de vrede tot stand kwam. Te bedenke
lijker was de gevreesde zorgeloosheid en het ver
val der militaire discipline te achtendaar men
1. equo ne credite Teucri, penning van 1608. V. O.)
