INLEIDING
In dit overvolle nummer vindt u een verscheidenheid aan arti
kelen met uiteenlopende inhoud. Mijn inziens is 't Zwelmpje
hard op weg het best lopende regionale vogelwerkgroepblaadje
te worden hetgeen uiteraard verheugend is. Ook voor het komen
de nummer verwacht ik weer veel copy te krijgen. Uw bijdrage
dient omstreeks 25 juli in mijn bezit te zijn, indien mogelijk
op floppy in WP 5.1.. Allen die een artikel voor dit nummer
verzorgden worden bedankti
NOTEER IN UW AGENDA
Woensdag 26 mei: Excursie in de omgeving van Dishoek (dus
geen vergadering). Start om 19.15 uur van
af Ellebooglaan 12 in Dishoek (nabij de
toeristenkerk)Zie kaartje
Woensdag 30 juni: Algemene ledenvergadering met na de pauze
een dialezing door Erik Sanders over de
natuur, vogels en cultuur van Luxemburg.
De ledenvergadering begint om 19.30 uur en vindt plaats in de
zaal van het bejaardenhuis "Bachtenpoorte" aan het Oranjeplein
in Oost-Souburg.
ILLUSTRATIES
De tekeningen in dit nummer werden gemaakt door:
Koen Kuypers: Witte Kwikstaart (blz 30).
Sander Lilipaly: Bijeneter (blz 17) en Roodpootvalk (blz 19).
Erik Sanders: Boomklever en Kleine Bonte Specht (blz 4).
Jaco Walhout: Bosuil (blz 3), Korhoen (blz 4), Tafel- x Kuif-
eend (blz 10)Kleine Zilverreiger (blz 27)
2
SFEERVOL AVONDJE MET DE BOSUIL BIJ OOSTKAPELLE
De heer Schaap kwam op de voge1werkgroepvergadering van 24
februari j.l. met het verheugende nieuws dat hij de dag daar
voor een Bosuil had horen roepen in het berkenbos bij Oostka
pel le. De avond daarop zijn Erik, Jaco en ik direkt op zoek
gegaan. De weersomstandigheden waren ideaal; weinig wind en
een glasheldere avond. Rond een uur of half negen parkeerden
we de auto en met het uitvallen van de koplampen vielen de
duisternis en stilte van het bos over ons heen. Net na het
dichtvallen van de portieren hoorden we tot onze vreugde de
Bosuil al roepen op vrij korte afstand. De uil bleek verba
zend makkelijk te lokaliseren, want na een korte wandeling
bleek hij niet ver naast een bospad te zitten aan de parkeer
plaats nabij de duinovergang 'de Lage Duintjes'. Het luide,
vérdragende 'Ooeeeh, OehOehOe-Ooeehwaarvan de eerste let
tergreep langgerekter en rauwer klonk, bracht samen met de
koude, vochtige avond en het heldere maantje dat door de
takken heen scheen, een mysterieuze sfeer met zich mee. Het is
ons, dankzij de heldere avond, zelfs gelukt om het mannetje
Bosuil in de oude, met klimop begroeide boom te zien zitten,
al was het dan niet meer dan een schim. Nadat we ruim twintig
minuten hadden genoten van de Bosuil en de sfeer van de avond
daaromheen, was het de uil die hier een einde aan maakte door
als een schaduw geruisloos in de nacht te verdwijnen.
We hadden de smaak te pakken en zijn langs camping Oranjezon
naar de plek gereden waar we Steenuiltjes verwachtten. Ditmaal
hadden we minder succes. We moesten genoegen nemen met een
flits van een mogelijk Steenuiltje dat in het licht van de
koplampen uit een knotwilgje wegvloog. Toen we daar aan dat
dijkje stonden te luisteren in de hoop de Steenuil nog te
horen, hoorden we in plaats daarvan heel in de verte weer een
Bosuil roepen. Omdat 'onze' uil was weggevlogen in deze rich
ting en het geluid vérdragend is, hielden we het op één en
dezelfde Bosuil. De week daarna bleken er wel degelijk twee
mannetjes te zitten en is er zelfs een vrouwtje gehoord, de
laatste toch onmisbaar voor het vormen van een paartje. Wie
weet komen de Bosuilen zelfs tot broeden, nu alle middelen
voor het bouwen van een nestje aanwezig zijn.
Nadat de Bosuil zijn verspreidingsgebied in Nederland heeft
uitgebreid en in de tachtiger jaren het westen van Noord
Brabant heeft bereikt, lijkt deze bosvogel bij uitstek het
voorbeeld van de Boomklever, welke enige jaren geleden Walche
ren als broedplaats heeft ontdekt, te gaan volgen. Wellicht
kunnen in de nabije toekomst andere bosvogelsoorten zoals
Zwarte Specht, Kleine Bonte Specht, Mat- en Glanskopmees en
Kuifmees eveneens voet (of zal ik zeggen 'poot') aan de grond
krijgen op Walcheren.
Paul van Tuil, Evertsenstraat 12, 4371 BE Koudekerke.
3
