'tZwelmpje augustus 1995
15
duidelijk toenam na de schemering. De vogel bleek in een perceel graszaad van minimaal 50
cm. hoog te vertoeven. Uit een gesprekje met de geïnteresseerde eigenaar van dit perceel
bleek dat het in de lijn der bedoelingen lag het gewas op korte termijn te maaien. Reeds voor
die tijd bleek de vogel echter gevlogen. Na de avifaunavergadering op 14 juni luisterden Fred
en Paul tevergeefs op de lokatie. Op 28 juni bleek het perceel daadwerkelijk te zijn gemaaid.
De Kwartelkoning is op Walcheren een echte dwaalgast. Dit was vroeger wel anders. Om
streeks 1920 was de soort nog een vrij algemene broedvogel. In juni 1929 en 1930 werden
nog enkele roepende vogels gehoord in duingebied "Vruchtduin". Uit de periode 1931-60 zijn
geen waarnemingen meer bekend (het lijkt me echter waarschijnlijk dat de soort tot de
Tweede Wereldoorlog regelmatig op Walcheren broedde). Op 19/09/61 werden 2 vogels in de
omgeving van Biggekerke opgemerict (Smulders en Joosse 1969). Uit de periode 1962-94 zijn
slechts 2 gevallen bekend, beide betrekking hebbend op vondsten (26/08/84 1 verkeersslacht
offer Biggekerke (Jan Willemse) en 03/09/88 l draadslachtoffer Zuid-Sloe (Adri Joosse).
Ook elders in Zeeland is de Kwartelkoning thans zeer zeldzaam. Na 1968 zijn geen zekere
broedgevallen meer bekend. Vergeer en van Zuylen (1994) noemen voor de periode 1983-91
slechts 4 waarnemingen in april (1) en mei (3). Hoewel de vogel op Walcheren waarschijnlijk
niet gepaard is geweest, betreft het wel de le waarneming van een territoriumhoudende vogel
sinds vele jaren voor Zeeland.
Jaco Walhout, Verwenjstraat 25,4331 TA Middelburg.
HUWELIJKSREIS NAAR PORTUGAL
Zoals de meeste van jullie zullen weten zijn Anja en ik in april dit vooijaar getrouwd. De
preciese bestemming van de huwelijkreis heb ik voor mijn kersverse vrouw geheim weten te
houden tot het moment dat we om iets na tweeën in de nacht van 23 op 24 april op moesten
staan om richting Schiphol te vertrekken en haar alleen door de plaats van bestemming te
verklappen kon overhalen om mee te gaan.
Om net na zes uur vertrok ons vliegtuig riching het zuiden, waar we drie uur later, na een
extra rondje boven het schitterende wetland gebied achter het vliegveld in de Algarve, een
veilige landing maakten op de luchthaven van Faro, waar opvallend veel Gierzwaluwen
rondhingen. Zij maakten zich waarschijnlijk op voor een reisje langs Breskens. Vanuit de
bus kon ik al enkele vogels bespeuren zoals Ooievaar, Klapekster en ee Boomvalk. Om een
uur of half elf zaten we inmiddels uitgebreid aan de koffie op het mooie terras van ons
appartementencomplex nabij het kleine vissersplaatsje Olhos d' Agua. Terwijl we ons, met de
vlinders nog in de buik van de fantastische trouwdag, zitten te verbazen over de korte reistijd
van Zierikzee naar deze plek, kijken we uit over een schitterende valei met roodachtige
rotsformaties en daarachter een strak blauwe Atlantische Oceaan. Luttele minuten later hoor
ik de eerste Bijeneters roepen en enkele seconden later zit er één in een dichtbijstaande den.
Een vogel die daar werkelijk massaal voorkomt is de Europese Kanarie, wiens deuntje je
overal hoort en wat al gauw niet eens meer opvalt.
Een klein kronkelig pad voerde ons van het terras naar het strand beneden. In de valei bleek
Kleine Zwartkop een territorium te hebben. Het strand bleek opvallend dun bevolkt met
mensen, wat hoofdzakelijk te danken was aan het teit dat we daar in het voorseizoen
vertoefden. Of waren het het minder warme weer voor die streken, de toch wat frisse
't Zwelmpje mizusftts 1995
naar mate de dag vorderde, steeds talrijker wordende stapelwolken, waardoor de temperatuur
op een graadje of 18 bleef steken. De eerste drie dagen bleken opvallend koel voor de tijd van
het jaar, wat vooral na het haast gebruikelijke nachtelijke buitje goed te merken was.
De appartementen waren namelijk allemaal ingericht op warm zomerweer en aangekleed met
koude plavuizen. De airconditioning die ook als verwarming leek te kunnen werken (alsof je
die nodig zou moeten hebben in Portugal) kreeg ik niet aangeslingerd en op mijn vraag in
simpel engels aan de receptie 'how does the airconditioning work?' was het antwoord: 'it
doesn't'. Goed, dat was dan duidelijk. Gelukkig hadden we een app>artement voor 4 personen,
wat betekende dat we ook 4 dekens hadden om ons op te warmen.
De eerste dag gingen we op pad en terwijl we op de bus stonden te wachten richting Albufei-
ra, een leuk toeristisch stadje, zie ik notabene een Blauwe Ekster overvliegen. Deze ontmoe
ting was echter zeer kort, want de vogel was zo verdwenen. Die ekster hoopte ik deze week
beter te zien te krijgen. De bus reed ons overigens hard voorbij omdat we aan de verkeerde
kant van de weg stonden. Tja, van die Portugese dienstregeling hadden we kennelijk weinig
begrepen, of zou het aan de taal liggen.
We besloten het maar op het laatste te houden en te gaan lopen, want het moest naar zeggen
van een stel engelsen niet ver zijn. Even vraag ik me nog af of het aan de verkeerde kant van
de weg staan niet meer iets voor hun was geweest. Het werd al met al een leuke wandeling
met onderweg een overvliegende Hop, veel Graszangers, enkele Bijeneters en een groepje
van 3 Koereigers.
De huur van een Fiat Tipo voor drie dagen daarna was gezien het weer een uitkomst. Een
tripje richting Faro deed ons op het strand nabij het vliegveld belanden, waar ik 2 Reuzen-
sterns zag foerageren. Op weg naar het strand reden we langs een mooi gebied 'Lido' genaam
de waar ik besloot nog een kijkje te gaan nemen. Ooievaars die in Faro broeden komen o.a.
hier foerageren, tezamen met de Kleine Zilverreigers en Koereigers. Meer landinwaarts
kwam ik weer veel Graszangers tegen en een vrouwtje Cirlgors op een hekje. Net langs de
weg bevond zich een smal dennebos met daar achter een steppe-gebied. In dit bos zag ik dit
maal een Blauwe Ekster, zij het met enige moeite (ze zijn behoorlijk schuw), goed zitten.
Deze vogel is Portugees bij uitstek want hij komt alleen in het uiterste zuidwesten van Europa
