24
'I Zwehtipje februari 1997
DUIKENDE NOORDSE PIJLSTORMVOGEL
Op 29/10/96, een dag met een stevige noordwesterstorm (kracht 9), zagen J W, PLM, MH e.a.
omstreeks 08.30 uur een Noordse Pijlstormvogel vanaf't Kiekuus bij Westkapelle. De vogel
vloog in zuidelijke richting nel buiten de paalhoofden en liet zich dan ook bijzonder fraai
bekijken (snavel, poten en "krul" in de nek prima te zijn). Vlak voor de telpost werd de vogel
aangevallen door enkele Grote Mantelmeeuwen. Hierop landde de vogel op het water om
direct daarna onder te duiken. De vogel bleef geruime lijd onder water. Daarna dook de vogel
nog enkele malen onder tot de meeuwen verdwenen waren. Daarop steeg de vogel watertrap
pelend op om vervolgens met zijn karakteristieke manier van vliegen in zuidelijke richting te
verdwijnen. Pijlstormvogels staan bekend als uitstekende duikers. Er zijn gevallen bekend (in
de broedgebieden) van exemplaren die op tientallen meters diepte in visnetten zijn aangetrof
fen. De waarneming van een duikend exemplaar voor de Nederlandse kust is echter een
buitenkansje.
Jaco Walhout, Verwerijstraat 25, 4331 TA Middelburg
KLEPTOPARASITISME VAN KAUWEN BIJ SMELLEKEN
Op 19 oktober 1996 fietste ik rond 14.00 uur over de Zandvoorlweg ten westen van St.
Laurens. Boven de weilanden en akkers vloog, op zo'n 500 m afstand van mij af een
Smelleken, zwaarbeladen met prooi. Zeer opvallend was een groepje van 10 a 15 Kauwen die
de achtervolging op het Smelleken hadden ingezet. Toen de, vanwege zijn vracht relatief
traag vliegende valk ingehaald was, starten zij met stoolduiken op de vogel. Het Smelleken
trachtte ongeveer gedurende een halve minuut zijn kwelgeesten kwijt te raken. Dit lukte
echter niet, zodat ze haar prooi tenslotte maar liet vallen en met een duidelijk grotere snelheid
in de richting van St. Laurens verdween. De Kauwen doken achter de vallende prooi, een
vogel, aan. Vanwege de grote afstand kon het verdere vervolg van de gebeurtenissen niet
worden waargenomen. Waarschijnlijk lijkt dat de Kauwen zich te goed hebben gedaan aan de
verse prooi van het Smelleken; Kauwen eten immers ook wel aas. Deze waarnemingen kan
daarom worden beschouwd als een vorm van kleptoparasitisme, een gedrag dat vooral bekend
is van bijv. jagers die sterns hun voedsel afnemen. Bij Kauwen had ik deze vorm van "foura-
geergedrag" niet eerder waargenomen.
Arjan Ovaa, Gruttostraat 5, 5944 JD Velden
