onvolwassen mannetje Koningseider, dat al enkele weken aanwezig was bij Oudeschild. De
eerste zittende rotgans van het seizoen die ik in de kijker kreeg in het Wagejot, bleek een
volwassen Zwarte Rotgans te zijn!
Op zaterdag 30 september voegden de andere huisgenoten, Arjan Ovaa en Peter de Vries,
zich bij ons. Een ochtendwandeling in de omgeving van de Tuinljes leverden o.a. een
Beflijster, een Bokje en een IJsgors op. Een juveniele Zwarte Ooievaar liet zich tot op enkele
meters benaderen en fotograferen in een slootje langs de Oorsprongweg nabij de Slufter. Ook
zagen we die middag de eerste Bladkoning in een kleine duinvallei nabij de Vuurtoren. Met
enige moeite weerstonden we (met name Peter en ik, voor beiden was de soort immers nog
"nieuw") de drang toch maar naar de Maasvlakte te gaan, waar een Raddes Boszanger zich
de hele dag mooi liet bekijken. Misschien kwam er nog wel eens een...
Op zondag 1 oktober 2000 maakten 64 deelnemers aan de Vogelweek de oversteek naar
Vlieland. Het doel van de speciaal georganiseerde boottocht was het bezoeken van een
"waarschijnlijke" Kleine Torenvalk. De vogel in kwestie werd weliswaar waargenomen, maar
de determinatie kon helaas niet worden bevestigd. Wel vingen enkele van ons een glimp op
van een Bosgors, die ook werd gehoord. In het begin van de middag was de motregen
overgegaan in flinke, constante regen, en velen liepen naar het "Posthuis", om daar te
wachten op het vertrek van de speciale "Vliehois Expres", die de deelnemers om 18:00 terug
zou brengen naar de boot Een uur voor het geplande vertrek bleek een Vliehors Expres met
toeristen te vertrekken naar de reguliere boot naar Texel. Er was nog plaats, en 14 vogelaars
besloten de kans te grijpen wat eerder naar Texel terug te keren. Om 17:40 stopte de Wiehors
Expres langs de het Noordzeestrand, ongeveer in het midden van de Vliehors, omdat de
chauffeur het oliefilter moest reinigen. Bart Brieffies, Peter de Vries en ik bevonden ons geheel
achter in de bus en hadden vrij uitzicht. Tijdens de stop merkte BB op "hé, een tapuitje".
Voordat PdV zijn telescoop had kunnen opstellen, kreeg ik de vogel, die op c 100 m van de
bus op een aanspoellijn zat, in de kijker. De vogel vloog een klein stukje, waarbij een
roestrode staart en een witte vleugelvlek zichtbaar werden, en onmiddellijk brulde ik door de
bus: "Een izabelklauwier! Er zit hier een adulte izabelklauwier!". Veertien verbijsterde
vogelaars met kijkers, tassen en telescopen worstelden zich over minstens zo verbijsterde
toeristen een weg naar buiten, en konden de waarneming bevestigen. Met de chauffeur van de
bus werd afgesproken dat hij het groepje vogelaars zou achterlaten bij de vogel, de toeristen
wegbrengen, en de resterende 50 vogelaars ophalen bij het Posthuis, in de hoop dat de vogel
zou blijven zitten.
Het groepje uitzinnige vogelaars bleef achter in de uitgestrekte vlakte, terwijl het hard
regende, flink waaide en reeds schemerig begon te worden. Besloten werd de vogel zo goed
mogelijk te beschrijven. Omdat schrijven door de regen nauwelijks mogelijk was, bewees de
taperecorder van Roy Slaterus hierbij uitstekende diensten. Als enige aanwezige met een
camera maakte ik enkele "bewijsplaatjes". Op de dia's is de vogel weliswaar herkenbaar,
maar de kwaliteit is zeer matig door de slechte lichtomstandigheden, de regen en de grote
afstand die tot de vogel werd gehouden.
De vogel maakte een onrustige indruk, vloog regelmatig kleine stukjes, vloog soms tot ca.
5 m recht omhoog, alsof hij de omgeving verkende. Om 17:50 vloog de vogel laag weg in
zuidelijke richting en verdween uit het oog. Het volgende halfuur werd besteed aan het per
semafoon doorgeven van de waarneming, het maken van groepsfoto's en napraten. Toen
arriveerde de Vliehors Expres met de overige 50 vogelaars, die de gelukkige 14 met gemengde
gevoelens ontvingen...
Tot opluchting van velen ontdekte Harm-Jan Wight de volgende ochtend, 2 oktober, een
prachtig mannetje "izabelklauwier" nabij het reddingboothuis op de noordpunt van Texel.
Het betrof hier zeer waarschijnlijk de vogel van Vlieland, die de korte oversteek van de
Vliehors had gemaakt. In de loop van de dag verplaatste de vogel zich via de "Vijver van
Jochems" naar een struweel achter "de Tuintjes", waar velen de vogel tot en met vrijdag 6
oktober kwamen bewonderen. Inmiddels is deze "izabelklauwier" door klauwierenexpert Tim
Worfolk (in litt) gedetermineerd als een zekere Turkestaanse Klauwier.
De T oktober leverde verder nog op: een onvolwassen Kleine Vliegenvanger nabij camping
"De Robbenjager", een Bladkoning en een late Fluiter bij "Zeeburg", een Temmincks
Strandloper in de Moksloot en een juveniele Morinelplevier bij de "Vijver van Jochums".
Voorts werden her en der IJsgorzen gezien en gehoord.
Op dinsdag 3 oktober bezochten we eerst de net ontdekte juveniele Roodkop-klauwier in
"De Neder-landen" nabij De Koog. Toen besloten we alsnog een poging te doen de
onvolwassen "izabelklauwier" te zien, die op 1 oktober was ontdekt bij Castricum. Het eiland
af dus, en een uurtje rijden naar Castricum. Peter de Vries was zo slim zijn duim op te steken
toen aan het begin van het fietspad een auto passeerde van het waterleidingbedrijf. Peter en ik
kregen een lift, wat een half uur lopen scheelde. We stapten uit bij een groepje vogelaars, die
de klauwier na drie uur wachten net "in de scoop" hadden. Het was dus direct "bingo": de
vogel bevond zich op enkele tientallen meters in het topje van een struik, liet zich even mooi
bekijken en vloog toen weg... Het duurde bijna een uur voordat de vogel werd teruggevonden
en alle aanwezigen de vogel goed te zien kregen. Ook deze vogel betrof volgens Tim Worfolk
waarschijnlijk een Turkestaanse Klauwier, maar 100% zeker is dit niet (en zal het wel nooit
worden). Op de terugweg naar Texel pikten we nog even een Hop mee, die foerageerde in het
gebiedje De Nollen bij Den Helder.
De ochtend van woensdag 4 oktober leverde, behalve natuurlijk mooie beelden van de
volwassen Turkestaanse Klauwier, aanvankelijk weinig op. Het miezerde en we bevonden
ons net in het huisje om aan de soep te gaan, toen de pieper "roet in het eten" gooide (nou
ja...): er was net een Raddes Boszanger ontdekt in "De Tuintjes", in hetzelfde struweel waar
de klauwier zich bevond. De 80 toegestroomde vogelaars moesten bijna een uur wachten
voordat de Raddes zich kort, maar mooi dichtbij, liet zien aan de rand van een uitgestrekt,
dicht struweel. De waarneming van een Raddes Boszanger die alarmerend een Turkestaanse
Klauwier achtervolgt zal in Nederland niet snel geëvenaard worden! We besloten de dag met
t Zwelmpje 15e jaargang nummer 4 november 2000
22
t Zwelmpje 15e jaargang nummer 4 november 2000
23
