ZEEAREND OP DE GOUDPLAAT
Zeearend Corstiaan Beeke
MIDWINTERTELLING OP BINNENDIJKS WALCHEREN 2001
t Zwelmpje 16 jaargang nummer 3 augustus 2001
1
wanneer de arend samen met twee Buizerds in de richting van de Middelplaten vliegt en blijkt
dat de spanwijdte van twee Buizerds nog niet de spanwijdte van deze Zeearend haalt!!!
Na enkele minuten verdwijnt de vogel achter de bomen uit het zicht. We rijden terug naar de
Middelplaten, maar we weten de vogel niet meer terug te vinden. Ook is er nergens meer
sprake van panikerende of alarmerende vogels; we trekken voor onszelf de conclusie dat hij
ergens moet zijn gaan zitten.
Onderweg naar huis probeer ik nog de nodige mensen te bereiken en ik spreek de vogellijn in,
in de hoop dat er de volgende dag naar de vogel gezocht zal worden.
Gelukkig blijkt dit zeker het geval en al snel krijg ik op de 5een belletje van Gido en Rob
dat de Zeearend zich wederom erg leuk laat zien vanaf de weg langs de Middelplaten. De
dagen en naar het schijnt zelfs weken daarna blijkt de vogel behoorlijk mobiel te zijn en wordt
regelmatig op diverse plaatsen op en rond het Veerse Meer waargenomen. De Goudplaat leek
favoriet en dit is dan ook de plek waarvanaf Corstiaan erg fraaie plaatjes wist te schieten (een
erg fraaie uitvergroting hangt inmiddels
thuis aan de muur). Er waren zelfs
mensen die de vogel vanaf de
Campveersche Toren hadden gezien,
terwijl ze vlak daarvoor hadden staan
genieten van 2 adulte Kraanvogels langs
de Gapingse Dreef, vlak achter camping
Olmenveld.
Wat mij betreft mag de Zeearend een
vaste overwinteraar worden van het
Veerse Meer en qua gebied denk ik dat
dat zeker ook moet lukken. Het zal de
volgende winters moeten blijken.
Erik Sanders, Westerzicht 152, 4385 AR
Vlissingen
In de 1® week van januari ontdekte
Erik Sanders een onvolwassen Zeearend
bij de Middelplaten. De vogel bleef bijna
een week in deze omgeving hangen. Op
vrijdag 12 januari hoorde ik, dat er een
Zeearend was gezien op de Goudplaat, Noord-Beveland. Omdat ik de vogel bij de
Middelplaten vanwege een verblijf in Duitsland had gemist, besloot ik te gaan zoeken. Het weer
werkte prima mee want het was een zonnige wintermiddag. Omdat ik niet precies wist waar ik
moest zoeken (als onbekend terrein is de Goudplaat vrij groot) liep ik gewoon een bospad uit.
Vreemd genoeg liep dit pad dood, en restte mij niets anders dan over het hek te klimmen om
daar mijn zoekactie een vervolg te geven. De dinosauriërs (het kunnen ook hekrunderen
geweest zijn) die hier rondliepen hadden niets kwaads in de zin en lieten mij rustig doorlopen.
<4^* t Zwelmpje 16 e jaargang nummer 3 augustus 2001
8
Na een 'stief kwartiertje' kwam ik bij de rand van het Veerse Meer aan en zag met enige
verbazing, dat enkele duizenden eenden meteen het luchtruim kozen. Oké, nu is er aan mijn
uiterlijk best het een en ander te verbeteren, maar dit leek me wel erg overdreven. Langzaam
drong het tot mij door, dat de vogels ook wel een andere reden zouden kunnen hebben om op
te vliegen. Instinctief, maar zonder goede hoop checkte ik de enorme eendenwolk (inmiddels
aangevuld met zo'n 200 meeuwen). Ik bleef als aan de grond genageld staan, toen ik van
achter de eenden een enorme roofvogel aan zag komen vliegen. Meteen realiseerde ik me dat
dit de Zeearend moest zijn. Omdat de vogel steeds dichterbij kwam, pakte ik snel mijn
fotocamera. Toen de vogel mij op maximaal 40 meter afstand passeerde, drukte ik twee keer
af, om dan tot de ontdekking te komen dat mijn rolletje vol was. Nauwelijks van de schrik
bekomen belde ik enkele mensen op. Terwijl ik verder liep, vroeg ik me af waar de vogel
gebleven was. 30 meter verder kwam het antwoord al: de Zeearend was geland op een bijna
aan het water gelegen akker. Ik had de Zeearend net in beeld, toen hij weer opvloog. Nu vielen
mij de lichte centra van de staartveren op. De vogel verdween tussen de bomen voorgoed uit
beeld.
De volgende dag besloten les, Jan van den Bosch en ik nogmaals te gaan kijken. Ook nu
was het prachtig weer. Bij de bewuste akker aangekomen, troffen we twee andere vogelaars
aan, die ons vertelden dat de Zeearend regelmatig erg fraai te zien was. Als vrij snel zagen we
de vogel boven wat bomen heen en weer vliegen. Op een gegeven moment kwam de vogel
onze kant op vliegen, maar het bos belemmerde het uitzicht. Met fototoestellen in de hand
wachtten we af. En jawel, op nauwelijks 30 meter hoogte ging de vogel boven ons cirkelen. We
moesten moeite doen om de hele vogel in beeld te krijgen!
Na nog wat vogelaars gebeld te hebben, zagen we in het hierop volgende uur hoe de vogel
een gevangen eend op een afgebroken tak ging oppeuzelen. Hierbij was de vogel vrijwel
beeldvullend in de telescoop te zien.
Exact een week later was ik op Goeree-Overflakkee. Ik zocht met de telescoop de slikken
af, en viel van verbazing bijna om, toen plotseling een Zeearend mijn beeld binnenvloog. Ik
volgde de vogel, die even later op het slik ging zitten. Vanwege de waamemingsafstand was
niet met zekerheid te zeggen of dit dezelfde vogel als die van het Veerse Meer was, maar dit is
wel het meest waarschijnlijk.
Corstiaan Beeke, T. Brandsmakwartier 5, 4333 EM Middelburg
Afgelopen winter is op Walcheren voor de 18*** opeenvolgende maal de midwintertelling
gehouden.
De midwintertelling vindt internationaal plaats in januari waarbij alle watervogels (ook
steltlopers en meeuwen) en enkele extra soorten worden geteld. Vanaf 1991 is het op
Walcheren de gewoonte ook alle roofvogels en de Ekster te tellen. De telling wordt landelijk
gecoördineerd door SOVON met als Zeeuwse coördinator Gerard van Zuijlen.
De VWG Walcheren telt de binnendijkse gebieden van Walcheren (buitendijks door het RIKZ).
Dankwoord
Om te beginnen worden alle tellers bedankt voor het welslagen van deze telling. Dit waren:
