s/
1
t Zwtlmpje 16 e jaargang nummer 4 november 2001
Aan de einder Westkapelle, 't Zuiderhoofd
Boterhammen eten in 't Kiekuus
De eerste Dwergsterns haasten zich naar noord
Zwarte Zee-eendstippen aan de horizon
Ontmoeting op de Zeedijk;
De Onvoorbereiden
Opbieden van soorten, geheimzinnigheid
Een ieder gaat zijns weegs
Andere ontmoetingen volgen
Met vrienden al dan niet gevederd
De lijst groeit
Oeverzwaluw negenentachtig
Braamsluiper negentig
Maar de begeerde Goudvink zwijgt
En verbergt zich in 't struweel
Bij de frituur onder de Campveersche Toren
Worden rossen gestald
Vermoeide benen gestrekt
En knagende magen gevuld
Verder trekt de karavaan
Lege ogen dwalend over kale akkers
De voorzitter raakt achterop
Traagmalende knieën raken haast zijn kin
Daar
Waar werf, kranen en fabrieken samenkomen
Wordt opnieuw gerust
En gewerkt
Rotgans, Eider, Rosse Grutto
Vormen de buit
Een half etmaal na 't ontwaken
Doemt Middelburg weer op
De cirkel is rond
Een laatste krachtsinspanning
Tenslotte
Brengt een Slechtvalk in Schellach
De stand op honderdvijf
Rond de klok van zes
Vormen de zeventien mannen
Van zes strijdende partijen
Eén gezelschap
Op het erf van 't Uulenhof
Er wordt gelachen en gedronken
En tijdens het nuttigen van buitenlandse spijzen
t Zwe/mpJ'e 16 e jaargang nummer 4 november 2001
Wijst het lot
"The unprepaired" als winnaars aan
Van deze Grote Dag
Die geen verliezers kent
Jaco (inclusief tekeningen)
(exclusief wekkers)
GESLACHTSBEPALING HUISKRAAIRENESSE.
4
5
Wat vooraf gina:
Op woensdag 28 februari dit jaar besloten Gerwin en ondergetekende de Grote grijze snip
weer eens te bezoeken. De snip was al gevonden, maar liet zich erg slecht bekijken door de
grote afstand en het slechte weer, dus besloten we langs de Huiskraai te gaan.
De alom beroemde Huiskraai, die al jaren in de omgeving van Renesse huist, zat de laatste tijd
regelmatig op een parkeerplaats net ten oosten van Renesse. Toen we op die parkeerplaats
aankwamen, liet de kraai nog even op zich wachten, wat ons de gelegenheid gaf om wat te
babbelen met een lokaal vrouwtje wat op ons af kwam lopen. Ze bleek al jaren in een wit
huisje naast de parkeerplaats te wonen met haar kleine witte hondje (essentieel in dit verhaal).
Zoals gewoonlijk begon ze meteen met vragen wat wij hier deden, kijkend naar al die optische
apparatuur, bergen brood en koffiekannen. Daarop anlwoordde wij natuurlijk beleefd dat we
op zoek waren naar een zeldzame kraai, de Huiskraai. Toen zei het vrouwtje: Oh, maar die
ken ik, dat is mijn kraai en het is een Bonte kraai.' Gerwin en ik keken elkaar verbaasd aan en
dachten waarschijnlijk allebei hetzelfde. Maar het vrouwtje ging verder:Dat is het vriendje van
m'n hondje, elke ochtend zit hij in de boom en roept dan twee tot drie keer en dan eten ze
samen uit de zelfde bakNu keek Gerwin me nog vreemder aanl
Het bleek dus dat de Huiskraai een innige relatie met het kleine witte hondje had. Uit haar
verhaal bleek dat de kraai in de zomermaanden ergens anders verbleef en als hij terug kwam
leefde het hondje weer helemaal op. Het hondje is zelfs een keer erg ziek geweest en is abrupt
beter geworden toen de kraai terug kwam in de winter. Natuurlijk hadden Gerwin en ik onze
twijfels bij dit verhaal toen ze weer met haar hondje naar huis ging en ons nog succes wenste.
Maar toen vijf minuten later de Huiskraai aan kwam vliegen, in de boom ging zitten en drie
keer riep (iets hoger en zachter dan Zwarte kraai), leken het toch niet allemaal leugens. Want
het hondje kwam daarop al blaffend naar buiten.
De geslachtsbepaling:
Nadat de kraai en het hondje wat hadden bijgepraat, vloog de vogel samen met een groep
Kauwen richting de parkeerplaats. Het viel ons op dat de vogel, tijdens het voeren met brood
en salami, steeds in de buurt bleef van een en dezelfde Kauw. Blijkbaar beschouwde de vogel
de Kauw als zijn of haar partner. En daar kwamen we dan ook al snel achter. Telkens als de
vogel een stukje brood had bemachtigd, vloog hij/zij naar de boom waar de Kauw in zat en
begon hem/haar te voeren. Dat gebeurde op een soort van liefkozende manier, niet de manier
